31.12.14

Χρόνια Πολλά .... 2015!

Ο ΟΡΘΟΓΡΑΦΟΣ σας εύχεται:  Ευτυχισμένο το Νέο Έτος!!!!!


Ο συμπαθής, πλην όμως επικίνδυνος, κ. Λαφαζάνης…



Απ όλους αυτούς που συμμετέχουν στο πολιτικό τσίρκο φρικιών που ονομάζεται Σύριζα, ο μόνος που (το ομολογώ) μου αρέσει, είναι ο Λαφαζάνης, ή αλλιώς «Δραχμαζάνης».
Πράγματι, ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας, εκτός από φυσιογνωμικά συμπαθής, είναι και ο μόνος που κατ’ εμέ παραμένει αταλάντευτος στο «ηρωικό» παρελθόν του.



Μου θυμίζει κατά κάποιο τρόπο εκείνον τον περίφημο Ιάπωνα στρατιώτη που το 1975 βρέθηκε σε ζούγκλα νησιού του Ειρηνικού, συνεχίζοντας μόνος του τον πόλεμο, που όμως είχε τελειώσει πριν από 30 χρόνια!
Αποκομμένος από τον κόσμο γύρω του, και από την πραγματικότητα…


Ερχόμαστε! Ανάψτε τα καλοριφέρ...



Όποιος πιστεύει πως έχει στο τσεπάκι τις επόμενες εκλογές πλανάται πλάνην οικτράν.
Η προεκλογική περίοδος θα έχει χαρακτηριστικά μεγάλης πόλωσης, ενώ καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι εξελίξεις στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό.



Η στάση των Ευρωπαίων ήδη από τις δηλώσεις των τελευταίων εβδομάδων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για την προτίμηση των πολιτικών με τους οποίους θα ήθελαν να διαπραγματευτούν τη συνέχιση των προγραμμάτων στήριξης της Ελλάδας με αντάλλαγμα τις μεταρρυθμίσεις.

Όχι στα νούμερα…



Με δεδομένο ότι οι εκλογές ήταν αναπόφευκτες, αφού σύσσωμη η αντιπολίτευση έπαιξε άσχημο παιγνίδι με τους θεσμούς, ας δούμε και την ευχάριστη πλευρά του θέματος.
Δηλαδή τον τερματισμό του βίου της σημερινής Βουλής, η οποία χωρίς καμιά αμφιβολία υπήρξε η χειρότερη του σύγχρονου πολιτικού βίου της χώρας.




Η διαπίστωση αυτή δεν είναι μόνο των δημοσιογράφων, των αναλυτών και των πολιτών που μπορούν και σκέφτονται.
Είναι και των σοβαρών βουλευτών που τιμούν με την παρουσία τους τα κοινοβουλευτικά έδρανα…

Την έκανε κι αυτός από το Ποτάμι… (αλλά ήρθε ο Τατσό)!



Ποταμός  εναντίον του Σταύρου Θεοδωράκη, είναι ο διαγραφείς από το Ποτάμι και εκ των ιδρυτικών του στελεχών του Δημήτρης Κουρέτας, ο οποίος μιλώντας  στο thebest.gr εκφράζει τη βεβαιότητά του ότι το Ποτάμι πάει για διάλυση και επισημαίνει ότι «ο Θεοδωράκης θέλει ένα αρχηγικό κόμμα με 10- 15 βουλευτές άφωνους για να τους  διαπραγματευτεί ο ίδιος με το πολιτικό σύστημα.
Θέλει ανθρώπους άοσμους και άχρωμους που να μην έχoυν φωνή για να κάνει κουμάντο ο Θεοδωράκης ο οποίος όπως αποδεικνύεται ενδιαφέρεται μόνο για την πολιτική του επιβίωση» λέει…



Αναφερόμενους στους λόγους που οδήγησαν στη σύγκρουση ο κ. Κουρέτας τονίζει ότι είχε εκφράσει εδώ και καιρό τις επιφυλάξεις του στον Σταύρο Θεοδωράκη εφιστώντας την προσοχή στο γεγονός ότι το Ποτάμι γίνεται «κάτι άλλο από αυτό που ξεκίνησε, ένα κόμμα χωρίς διαδικασίες, χωρίς διαφάνεια, χωρίς πυξίδα" γεγονός που οδήγησε στην περιθωριοποίηση πολλών εκ των 30 ιδρυτικών στελεχών, τα περισσότερα από τα οποία είτε έχουν αναχωρήσει είτε ετοιμάζονται να αναχωρήσουν».

Habemus … εκλογές!



Και κάπως έτσι, Χριστουγεννιάτικα, εν μέσω ευχών για υγεία και ευημερία, οδεύουμε για εθνικές εκλογές.
Ο λευκός καπνός αναδύθηκε από τη Βουλή προχθές το μεσημέρι και η συντριπτική πλειοψηφία εκ των 300, αποχώρησε εν μέσω χειροκροτημάτων με αφορμή το σύρσιμο της χώρας σε εκλογές…




Για πολύ κόσμο η εξέλιξη δεν ήταν αναπόφευκτη.
Σίγουρα όμως για τους περισσότερους ήταν απευκταία…

Οι Νομπελίστες οικονομολόγοι του Σύριζα!



Το ότι ο Σύριζα είναι ένα συνονθύλευμα διάφορων και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων αναχρονιστικών και παράλογων ιδεοληψιών, το έχω πει και το έχω γράψει ουκ ολίγες φορές, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζομαι έως και εμμονικός.
Και ίσως να είμαι, αφού δεν μπορώ… με το που βλέπω τον Στρατούλη, ή τον Βούτση, ή ακόμη κι εκείνον της Αυγής, τον αρβυλομούρη Κυρίτση, να ξεδιπλώνουν το όραμά τους τρελαίνομαι!




Και τρελαίνομαι διότι σε φυσιογνωμικό επίπεδο οι μεγαλόσχημοι του Σύριζα είναι το λιγότερο «ύποπτοι», ενώ σε πολιτικό είναι απλά απατεώνες, αφού αυτά που πρεσβεύουν και διατυμπανίζουν ως «αριστεροί», δεν έχουν καμία σχέση με τον Μαρξισμό (γι αυτό και το ΚΚΕ τους λοιδορεί καθημερινά).
Με τον οποίο Μαρξισμό, τόσο ο αρχηγός τους, όσο και το 80% των μελών τους έχουν επιδερμική και μόνο σχέση, διότι που καιρός για διάβασμα όταν υπάρχουν τα πεζοδρόμια και τα … μπιστρό;


Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι γραβατάκηδες…



Ας πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές.
Ας το πούμε ως υπόθεση εργασίας, δεν είναι σίγουρο και μην αρχίσετε παρακαλώ τα σχόλια διαμαρτυρίας.
Και με το που τις κερδάει, αρχίζει κιόλας να κυβερνάει.



Σχηματίζει κυβέρνηση, ορκίζονται (ορκίζονται;) οι υπουργοί και οι υφυπουργοί, ξεκινάει το νομοθετικό έργο στη Βουλή κ.λπ. κ.λπ.
Εντάξει ως εδώ; Εντάξει.
Αλλά μισό λεπτό να ρωτήσω και κάτι: Τον μηχανισμό ποιος θα τον ελέγχει, τις συνεννοήσεις ποιος θα τις κάνει, τα ντιλερίκια ποιος θα τα φέρεις εις πέρας;


Alors, c’est la guerre!



Δεν ξέρω τι ακούγατε εσείς από τους γύρω σας τις τελευταίες μέρες.
Αυτό που έφτανε σε μένα, πάντως, ήταν η ανάγκη για ένα θαύμα.




Άνθρωποι που δεν πιστεύουν στο Θεό, δεν έχουν καμιά αστρολογική ανησυχία, απέχουν από καφετζούδες και μάγισσες, μιλούσαν για «ένα θαύμα»!
Άνθρωποι σοβαροί, μορφωμένοι, ορθολογιστές, μετρημένοι, κοσμογυρισμένοι, ιστοριογνώστες, πολιτικοποιημένοι, μιλούσαν για «ένα θαύμα»…

«Αντίο» στη Βουλή των «Τατσόπουλων»



Εκλογές, λοιπόν!
Εκλογές, οι οποίες -από πολλές απόψεις- μπορεί να αποδειχθούν λυτρωτικές για τους πολίτες και τον τόπο, αφού το νοσηρό κλίμα που είχε κατακλύσει την πολιτική ατμόσφαιρα δεν πήγαινε άλλο.
Απειλούσε με ασφυξία την ίδια τη Δημοκρατία που έχει άμεση ανάγκη από νέο οξυγόνο το οποίο, ας ελπίσουμε, θα δώσει η λαϊκή ετυμηγορία, όποια κι αν είναι αυτή.

   

Για τη Βουλή, εξάλλου, που διαλύεται δεν νομίζω ότι θα βρεθούν πολλοί να κλάψουν.
Ήταν, κατά γενική ομολογία, μακράν η χειρότερη κοινοβουλευτική σύνθεση των τελευταίων δεκαετιών.
Μια Βουλή με πρωτόγνωρες μορφές κοινοβουλευτικών ανδρών και γυναικών που αναδείχθηκαν μέσα από τις διαδικασίες της βίαιης διάλυσης του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος που προκάλεσε η πρώτη μνημονιακή διετία…
   

Tώρα σε θέλω κάβουρα…



Επειδή δεν μου αρέσει να παριστάνω τον μΧπ (μετά Χριστόν προφήτη), έγραψα εγκαίρως, σύμφωνα με τις πληροφορίες και εκτιμήσεις που τότε υπήρχαν, γιατί ο Σαμαράς (και δευτερευόντως ο Βενιζέλος) βολεύονται με τις πρόωρες εκλογές, από διαφορετική οπτική γωνία ο καθένας .



Βεβαίως, αυτό μοιάζει αντιφατικό.
Πώς είναι δυνατόν οι εκλογές να βολεύουν κάποιον που (φαίνεται ότι) θα ηττηθεί; Και αντιστρόφως: είναι δυνατόν αυτός που (φαίνεται ότι) θα νικήσει να γίνει θύμα αυτής της νίκης του;
Ας προσπαθήσουμε να τα δούμε με όση γίνεται καθαρότητα, τώρα που τα δεδομένα είναι όλα πάνω στο τραπέζι…


Αντιμετωπίζοντας τον αντι-φιλελευθερισμό.



Σπάνια ένας πολιτικός λόγος προκαλεί τόσο πολύ τη λογική μου.
Εντούτοις, αυτό ακριβώς έγινε το καλοκαίρι όταν διάβασα μία αξιοπρόσεκτη ομιλία του Viktor Orban, του ολοένα και πιο αυταρχικού Πρωθυπουργού της Ουγγαρίας.



Ο Orban  σπάνια προσελκύει τη προσοχή εκτός της χώρας του.
Τη τελευταία φορά που έδωσε μία άξια προσοχής ομιλία όπως αυτή  του καλοκαιριού, ήταν πριν από 25 χρόνια όταν ως νεαρός άνδρας βοήθησε στον περιορισμό της επιρροής του κομμουνισμού στην Ευρώπη.
Μιλώντας τον Ιούνιο του 1989 στη τελετή επανενταφιασμού του Imre Nagy – που ηγήθηκε της εξέγερσης κατά των Σοβιετικών το 1956- o Orban απαίτησε την απόσυρση των Σοβιετικών στρατευμάτων από έδαφος της Ουγγαρίας…


Όλα θα κριθούν στο ΑΤΜ στο Κάτω Παρτάλι...



…το 2015 προβλέπεται να είναι μια δύσκολη χρονιά.
Το πιθανότερο σενάριο είναι πως στο πρώτο εξάμηνο θα βιώσουμε ως χώρα, περισσότερες ανάλογα συγκινήσεις απ’ όσες βιώσαμε στα 5 χρόνια της χρεοκοπίας και ενδεχομένως ακόμη πιο έντονες.


 
Είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ η Ελλάδα θα πιεστεί να θέσει τα δάκτυλα επί των τύπων των ήλων των μεταρρυθμίσεων που απέφυγε να υλοποιήσει τα τελευταία χρόνια με τη χάραξη κόκκινων γραμμών η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ή διακήρυττε πως δεν θα υλοποιήσει μέσω των δημαγωγικών αλαλαγμών του ο ΣΥΡΙΖΑ…

Δυο ανύπαρκτα κόμματα, μας οδηγούν στο παγόβουνο…



Ολοταχώς, λοιπόν, για εκλογές.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, κυρίως, αλλά κι οι 20 βουλευτές δυο ανύπαρκτων κομμάτων (συμφώνως με τις δημοσκοπήσεις), οδηγούν την χώρα σε μεγάλες περιπέτειες, απέναντι στη θέληση των πολιτών, την κοινή λογική και την σταθερότητα που απαιτεί η οικονομία.
Μυαλό δεν βάζουμε.



Δεν πρέπει να ξεχνάμε κάποια πράγματα:
-         Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που υπήρχε μια μικρή και μη κανονική χώρα, που τη… ζήλευαν όλοι οι ξένοι για την ομορφιά και τον τρόπο ζωής των πολιτών της. Αυτοί οι κακοί ξένοι, της έκοψαν τα …διακοποδάνεια, τα γλέντια, την ανεμελιά, την ασυδοσία του δημοσίου, αλλά της ζήτησαν να γίνει κανονικό κράτος, δίνοντάς της ένα σκασμό χρήματα…


Στις δημοκρατίες, το ψάρι βρωμάει από την ουρά...



Έγινε και η τρίτη ψηφοφορία τελικά, και όπως όλα έδειχναν από κάποιο σημείο και μετά, απέβη άκαρπη κι αυτή, και άρα πάμε φουλ για πρόωρες εκλογές.
Για να μιλήσει ο σοφός λαός.




Αυτός που διαχρονικά ψηφίζει ανεπαρκείς, και μετά αυτομαστιγώνεται ρίχνοντας το φταίξιμο στους «καραγκιόζηδες» που ο ίδιος στέλνει στο κοινοβούλιο...


Το 2015 δεν είναι 2012…



Ε​​ίτε θέλουμε πρόωρες εκλογές είτε όχι, είναι χρήσιμο να κατανοήσουμε ότι το 2015 δεν είναι το 2012.
Στα δυόμισι χρόνια που πέρασαν από τις προηγούμενες εκλογές, ούτε η Ελλάδα έμεινε ίδια ούτε ο υπόλοιπος κόσμος. 



Μάθαμε πολλά - για τις αντοχές αλλά και τις αγκυλώσεις μας, για τη στήριξη των Ευρωπαίων αλλά και για τα όριά της, εκεί όπου το εθνικό συμφέρον καταργεί την κοινοτική αλληλεγγύη.
Μάθαμε τόσα ώστε να ανησυχήσουμε ότι η σημερινή συγκυρία ίσως φανεί πολύ πιο επικίνδυνη για την Ελλάδα…

Ναι ρε… θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ!



Μην με απειλείτε ότι θα καταστραφεί η χώρα.  
Είστε σαν αυτούς που όλο λένε για τα κακά του τσιγάρου.  
Αλλά εγώ συνεχίζω να καπνίζω ρε, γιατί …δικαίωμά μου να αυτοκτονήσω.
Δεν θα το κόψω επειδή θα πάθουν καρκίνο τα παιδιά μου και θα πεθάνω πρόωρα.  



Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι από τις πρώτες σε ποσοστά στο κάπνισμα.  
Δεν μας νοιάζει ρε η πρόοδος, δεν δεχόμαστε τα καπιταλιστικά σου μέτρα και σταθμά, δεν θα μου πεις ότι πρόοδος είναι που έχουμε να φάμε!

Η ρωσική κρίση θα μεταδοθεί στην Ευρώπη!



Οι αμερικανικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, που στηρίχτηκαν (με δισταγμό) από τους Ευρωπαίους, βλάπτουν όλο και πιο πολύ.
Είναι όμως φανερό πλέον, ότι δεν βλάπτεται μόνο η Ρωσία.
Το ίδιο βλάπτονται οι άμεσοι γείτονες της Ρωσίας, αλλά και οι Ευρωπαίοι.





Και να σημειώσετε ότι θα ζημιωθεί ακόμη και η διατλαντική συμμαχία, η οποία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της δυτικής πολιτικής εδώ και 70 χρόνια, από τότε που δημιουργήθηκε η νέα μεταπολεμική τάξη πραγμάτων…


Κάντο όπως η Ουγγαρία Αλέξη…



Πριν τέσσερα χρόνια η πσεκασμένη κυβέρνηση της Ουγγαρίας (της οποίας το πρόγραμμα είχε εντυπωσιακές ομοιότητες με τα παπάρια μάντολες που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ) έδιωξε το ΔΝΤ.




Λίγους μήνες μετά, ικέτευε, εκλιπαρούσε, ξεφτιλιζόταν διεθνώς, έκλαιγε στα πόδια του ΔΝΤ για να επιστρέψει και να της δώσει 3,5 δις, ποσό που δεν φτάνει ούτε για τους ξηρούς καρποί εδώ σε μας…

Έτσι απλά… (Ή αλλιώς: Εδώ είναι που μπήκαμε).



Λοιπόν, η κατάσταση είναι κρίσιμη, και τέτοιες ώρες δεν χρειάζονται ούτε περισπούδαστες αναλύσεις ούτε φιλοσοφικές φιοριτούρες.
Τα πράγματα είναι απλά, και έτσι απλά θα περιγράψω το πώς εγώ αντιλαμβάνομαι το τι παίζει.



Εδώ λοιπόν και δυο δεκαετίες, η ψωροκώσταινα Ελλάδα το έπαιζε Μαντάμ Σουσού, διότι της κάθισαν οι συγκυρίες (πακέτα Ντελόρ, ευρώ, δάνεια, επιδοτήσεις, κλπ).
Και φτάσαμε στο σημείο, μια χώρα που μέχρι πρότινος πείναγε κυριολεκτικά, να έχει γεμίσει από μπαρ, καφετέριες, Καγιέν, και οι κάτοικοί της, που κάποτε έτρωγαν αποκλειστικά όσπρια, να … ταξιδεύουν τα σαββατοκύριακα για σκι στη Βιέννη και για μπάνια στο Μπαλί…


Η χρονιά που η Ευρώπη θα τα καταφέρει… ή θα τα χάσει όλα.



Λέγεται ότι η κρίση του ευρώ έχει τελειώσει.
Η ηρεμία έχει επιστρέψει στις χρηματοπιστωτικές αγορές μαζί με τις ακλόνητες διαβεβαιώσεις των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης- κυρίως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – ότι η νομισματική ένωση θα διατηρηθεί.
Εντούτοις, οι οικονομίες της Νότιας Ευρώπης δεν πάνε καλά ενώ η Ευρωζώνη ως σύνολο υποφέρει από στάσιμη ανάπτυξη, αποπληθωριστικές πιέσεις και στις χώρες που βρίσκονται σε κρίση από υψηλή ανεργία.



Δεδομένης της εμφανούς ανικανότητας των Ευρωπαϊκών Αρχών να τερματίσουν τη δυσχερή αυτή κατάσταση, πολλά κράτη-μέλη έχουν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους με τη λιτότητα.
Εξάλλου, μερικά κράτη αντιμετωπίζουν πολιτική αναταραχή...


Αν ήμουν και σκεφτόμουν ως Έλληνας…



Κάθε πολιτικό ον που σέβεται τον εαυτό του, που ενδιαφέρεται εμπράκτως για την χώρα του και τους πολίτες της έχει σίγουρα ψαχθεί, έχει οπωσδήποτε σκεφτεί, πώς θα ήταν η πολιτική ζωή, αν υπήρχε έστω η παραμικρή χαραμάδα συνεννόησης ακόμη και πρόσκαιρης συνεργασίας, με σκοπό το γενικό καλό, τη σωτηρία του τόπου.




Αυτές οι σκέψεις είναι αναπόφευκτες σε όλους αυτούς που είναι ευαίσθητοι, που τα αισθητήρια τους είναι υπαρκτά, αυτόφωτα και ενεργοποιημένα.
Αυτοί οι προβληματισμοί προκύπτουν αναγκαστικά κάθε φορά και ιδίως αυτές τις μέρες, όπου η λογική λοιδορείται, δοκιμάζεται και αναμετριέται με τον παραλογισμό και την παραφροσύνη, όπου η υπομονή συγκρούεται με την βιασύνη,
όπου η προδιαγεγραμμένη αβεβαιότητα κυριαρχεί ως γεγονός, όπου ο φόβος της κατασκευασμένης σπίλωσης παίζοντας έντεχνο θέατρο προσπαθεί να ελέγξει και να υποτάξει συνειδήσεις, όπου το γενικό συμφέρον αισθάνεται αδύναμο να πρωταγωνιστήσει και να επιβληθεί στο υπέρμετρο κομματικό συμφέρον…


ΣΥΡΙΖΑ… για να τελειώνουμε!



Βλέπω τελευταία φίλους που, ενώ διαφωνούν απόλυτα με τις μορφές του λαϊκιστικού λόγου που διατυπώνονται στην ελληνική πολιτική, δηλώνουν έτοιμοι να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.



Το σκεπτικό τους είναι ότι πρέπει επιτέλους να δοκιμαστεί και να αποτύχει πανηγυρικά η λαϊκιστική ανοησία ώστε να καταλάβουμε ως λαός ότι οφείλουμε να σοβαρευτούμε, να καταλάβουμε ότι οι λύσεις έχουν κόστος, να αποδεχτούμε ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις για να αυξηθούν η αξιοπιστία της πολιτικής, η αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Έτσι και αλλιώς την εναλλακτική πολιτική λύση της νυν διακυβέρνησης δεν την λες και μεταρρυθμιστική ή εκσυγχρονιστική...

Δεν αρκούν οι ψήφοι και τα τυπικά προσόντα.



Εάν γινόταν «καθεστώς» στην Ελλάδα το job interview για κάθε πρόσληψη στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, μαζί και με τον έλεγχο των τυπικών προσόντων του κάθε υποψηφίου ή και ήδη εργαζομένου…




Και εάν αυτή η συνέντευξη-εργασίας διενεργείτο από ανθρώπους ικανούς, άξιους και άμεμπτους, που να μην γνώριζε εκ των προτέρων κανένας υποψήφιος ποιοι θα ήταν…

Πως θα κουμαντάρεις τους Έλληνες και άλλα πέντε χρήσιμα γνωμικά!



Εκλογές; Γιατί όχι;
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί κάποιοι τις φοβούνται.
Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Υπάρχουν πολλές φορές άνθρωποι που γίνονται ρεζίλι και κόμματα που ξεφτίζουν μέχρι να εξαφανιστούν. Αλλά αυτά είναι φυσιολογικά πράγματα.




Φυσιολογικό είναι επίσης να αποφασίσει ο σοφός λαός τι θέλει.
Θα μας πείτε ότι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις βγήκαν με την ψήφο του ελληνικού λαού.
Σωστό κι αυτό!
Και τι θέλετε; Να καταργήσουμε τη Δημοκρατία; 

Ελληνική Βουλή: η ευτέλεια τέλος δεν έχει …



Στις 13 Νοεμβρίου η Εφημερίδα των Συντακτών είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο μου με τίτλο «Ποτέ ξανά τέτοια Βουλή».
Στην κατακλείδα του άρθρου ανέφερα τα εξής: «Το σύνθημα πρέπει να είναι: Ποτέ ξανά τέτοια Βουλή. Βουλή όχι μόνο φανατικών, αλλά και συμφεροντολόγων που προστρέχουν όπου νομίζουν ότι θα επανεκλεγούν. Τέτοια ευτέλεια δεν έχει προηγούμενο».




Να όμως που έχει προηγούμενο. Να που η ευτέλεια δεν έχει τέλος.
Αυτό το διάστημα είχαμε την διαμόρφωση της ατζέντας από τους ψεκασμένους Έλληνες με το χορό αρχικά να σέρνει η κυρία Ξουλίδου, την οποία επιχείρησαν να δωροδοκήσουν μέσω του facebook.
Τόσο μυστική προσπάθεια εξαγοράς;

Tα συμπλέγματα των δραχμολάγνων…



Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι περισσότεροι Έλληνες επιθυμούν να παραμείνουμε στο ευρώ.
Βέβαια, η πλειοψηφία αυτών θεωρεί ότι η παραμονή μας θα συνοδεύεται και από μια «τρυφερή» κηδεμονία των εταίρων οι οποίοι οφείλουν να είναι πάντα πρόσχαροι και γαλαντόμοι μαζί μας.




Τελικά, μόνο μια πολύ μικρή μειοψηφία οραματίζεται ένα εθνικό σύστημα διακυβέρνησης ενταγμένο με όλες του τις υποχρεώσεις, στο ευρωπαϊκό...

Η ιστορία δυο τραμπούκων…



Μέχρι πρόσφατα ζούσα στη Τουρκία.
Και μου φαίνονταν απίστευτο ότι οι περισσότεροι Αμερικάνοι αγνοούσαν το όνομα Fethullah Gülen.



Ακόμη όμως κι αυτοί που τον έχουν ακουστά, δεν προβληματίζονται από το γεγονός ότι ένας Τούρκος Ιμάμης, δισεκατομμυριούχος, και επικεφαλής μιας πολυεθνικής αυτοκρατορίας των ΜΜΕ, και άλλων επιχειρήσεων, ένας άνθρωπος με τεράστια δύναμη και επιρροή στη Τουρκία, χωρίς καλό όνομα, μπήκε στην αγορά της Pennsylvania, και εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή των charter schools*…


Σύνταξη στα δεκαοκτώ!



Π​​ιθανότατα οι αναρχικοί της Μεταπολίτευσης αστειεύονταν με το σύνθημα «Σύνταξη στα δεκαοκτώ, στράτευση στα εκατό».
Σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η «ουτοπία» τους θα γινόταν πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2014.



Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής» (20.12.2014) από το σύστημα «Ηλιος» προκύπτει ότι το 3,3% των 10.722 νέων συνταξιούχων –που έλαβαν κύρια σύνταξη για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο– ήταν ηλικίας κάτω των 25 ετών!
Και αυτό δεν είναι καν το χειρότερο: οι μισοί σχεδόν νέοι συνταξιούχοι του Δεκεμβρίου (4.794, ήτοι 44,7%) ήταν μεταξύ 51 και 61 ετών, ενώ από 62 έως 67 ετών ήταν μόνο το 21,3%.

Ποιοι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ;



Αναδημοσιεύω τμήμα ενός παλιότερου άρθρου μου, επειδή θεωρώ πως είναι επίκαιρο.




Αυτοί είναι που στις επερχόμενες εκλογές, τις οποίες θεωρώ ως την μητέρα όλων των μαχών, έχουν συμφέρον (ή πλήρη άγνοια) να ψηφίσουν Τσίπρα.
Και δυστυχώς, είναι πολλοί…

Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα πράγματα…



Η λογική των πραγμάτων είναι αμείλικτη.
Αν η τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας αποβεί άκαρπη και οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει στο τέλος χαμένος, είτε κερδίσει είτε χάσει στις εκλογές.



Αν τις χάσει, θα καταρρεύσει όλη η στρατηγική του και θα είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσει την ήττα αυτή, τη στιγμή μάλιστα που όλες οι δημοσκοπήσεις τον φέρνουν ως βέβαιο νικητή…


Στη φυλακή… επειδή είναι γυναίκες οδηγοί!



Στην ιδιαίτερα ευλαβική ισλαμική Σαουδική Αραβία, οι γυναίκες απαγορεύεται να οδηγούν αυτοκίνητα.
Άσχετα με το τι μας λένε εδώ οι συριζαίες ισλαμολάγνες (ονόματα δεν λέμε)  και κατά τα άλλα δήθεν φεμινίστριες.




Δυο λοιπόν γυναίκες που ήδη βρίσκονται σε φυλακή της Σ. Αραβίας έναν ολόκληρο μήνα, επειδή οδηγούσαν ΙΧ, παραπέμπονται τώρα σε δίκη σε ειδικό δικαστήριο που συστάθηκε για υποθέσεις τρομοκρατίας!

Κόκκινος συναγερμός στις τράπεζες…



Κόκκινος συναγερμός έχει σημάνει στα επιτελεία των τραπεζών ενόψει των πολιτικών εξελίξεων και της αύξησης του βαθμού αβεβαιότητας, που αυτές συνεπάγονται.




Οι εξελίξεις παρακολουθούνται στενά από την Τράπεζα της Ελλάδος που ήδη έχει πραγματοποιήσει την πρώτη σύσκεψη για την προετοιμασία της ενόψει καθυστέρησης της προγραμματισμένης συμφωνίας με την τρόικα.
Oι εκδόσεις εντόκων, αν έχουμε επιβράδυνση των διαπραγματεύσεων που δείχνει πιθανή φαίνεται να είναι το πρώτο βήμα…


Η Δικαιοσύνη και της τερατολογίας το ανάγνωσμα…



Από την πρώτη στιγμή που «έσκασε», ήμουν πολύ διστακτικός απέναντι στην περιβόητη «υπόθεση Χαϊκάλη» και στον τρόπο που ήρθε στη δημοσιότητα.
Μπορεί, δεν το κρύβω, να ήταν και αποτέλεσμα μιας κάποιας προκατάληψης, αφού τα πρόσωπα που είχαν εμπλακεί στη βορβορώδη αυτή ιστορία δεν μου ενέπνεαν εμπιστοσύνη.



Δεν είχαν, άλλωστε, περάσει πολλές μέρες, αφότου ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας ισχυριζόταν, από τηλεοράσεως, ότι ο πρωθυπουργός είχε τηλεφωνήσει εννιά φορές μέσα σε μια μέρα σε έναν από τους βουλευτές του, πιέζοντάς τον να ψηφίσει Πρόεδρο, μέχρι που, πάντα κατά τον καταγγέλλοντα πολιτικό αρχηγό, ο βουλευτής απηύδησε και του το έκλεισε στα μούτρα (του πρωθυπουργού…).
      

Πως χρηματοδότησε ο ΛΕΝΙΝ τη χώρα του, μετά την άρνηση πληρωμών;



Με προσοχή άκουσα τον Γ.Γ. του ΚΚΕ να υποστηρίζει την μονομερή διαγραφή του χρέους. Κάτι αντίστοιχο ψελλίζουν διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο, βάζοντας στο ίδιο κάδρο και τον κ. Καμμένο και την Χρυσή Αυγή.
Στην ιστορία των χρεοκοπιών, μετράμε περίπου 40 χώρες. Και οι 40 μετά τη στάση πληρωμών αποκόπησαν από το διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι εις βάρος των λαών τους.




Μα! λέει ο Γ.Γ. του ΚΚΕ, εμείς θα αρνηθούμε κάθε πληρωμή στο διεθνές κεφάλαιο, γιατί θα έχουμε Λαϊκή Συμμαχία.
Και αν έχουμε Λαϊκή Συμμαχία, νομιμοποιούμαστε να μην πληρώσουμε χρέη που έχουμε πάρει σαν δάνειο από την αποταμίευση άλλων λαών;
Βεβαίως, το έπραξε ο Λένιν.
Και εδώ αρχίζει το γέλιο
...

Όταν τα αστεία γίνονται πραγματικότητα…



Ν​​όμιζα ειλικρινά ότι ήταν, ας το πούμε έτσι, ένα «αστείο» και μάλιστα κρύο: κουβέντες του αέρα, που ελέχθησαν ελαφρά τη καρδία από τον άνθρωπο, ο οποίος, ως πρωθυπουργός εν μέσω κρίσης, έκανε τρίωρες διαλέξεις στο υπουργικό συμβούλιο για κάποιον Ινδό που κατάφερε να χτίσει μόνος ένα σπίτι.



Τελικά όμως, ο Γιώργος (το κακορίζικο...) κάνει κόμμα.
Κυκλοφορούν μάλιστα και ιδέες για ονόματα, οπότε ας προσθέσω κι εγώ τη δική μου ιδέα: «Λεφτά Υπάρχουν»!
Γιατί όχι;
Σε αυτές τις κουβέντες οφείλει τη μεγαλύτερη επιτυχία του: να ανεβάσει το ΠΑΣΟΚ στην ταράτσα και από εκεί να πηδήξουν μαζί στο κενό…