I Am the Resurrection...

Stone Roses

Φτηνά την γλιτώσαμε αδέρφια…

Όταν πρωτοανέλαβε τα ηνία της χώρας ο άφθαρτος Αλέξης μαζί με τον ομοϊδεάτη του Μπάνο Καμένο, τότε δηλαδή που η ελπίδα σκέπασε την Ελλάδα απ άκρη σε άκρη, οι πρωταγωνιστές του ονείρου που ζήσαμε ήταν εντελώς διαφορετικοί από τους σημερινούς.

Αναφέρομαι σε όλα εκείνα τα αδιάφθορα αστέρια της καθ’ ημάς αριστεράς, όπως ο σπινθηροβόλος Στρατούλης, ο αδέκαστος Λαφαζάνης, η αντιστασιακή Βαλαβάνη, ο τεχνοκράτης Λαπαβίτσας, η αγωνίστρια Ζωζώ (παρέα με τον Τσε Ντουντούκα της), και ο πολύς Δρ Μπαρουφάκης, μεταξύ πολλών άλλων…

Με τον αλυτρωτισμό ΔΕΝ παίζουμε...

Μερικές απλές αλήθειες για την υπόθεση των Σκοπίων. Γιατί τώρα τελευταία ακούγονται διάφορα, ανόητα, ανιστόρητα και πολιτικώς αφελή - ή παραπλανητικά... 

* Πρώτον, κάποιοι ισχυρίζονται πως είναι "πρωτοφανές" να διαφωνεί μια χώρα για το πως θα ονομάζεται μια άλλη χώρα.

Είναι Ψέμα! Πολιτικές διαφωνίες για το όνομα μιας χώρας υπήρξαν πολλές. Και δεν είναι καθόλου σπάνια περίπτωση... --Για παράδειγμα, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το κράτος της Αυστρίας που προέκυψε μετά την διάλυση της Αυστρουγγαρίας, ζήτησε επισήμως να αναγνωριστεί ως "Γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας" ή "Δημοκρατία της Γερμανίας-Αυστρίας" (Deutschosterreih). "Αυστρία" (Osterreich) σημαίνει "ανατολικό κράτος"! Η λέξη Αυστρία είναι "γεωγραφικός προσδιορισμός". Αλλά τότε, οι νικήτριες δυνάμεις της Αντάντ αρνήθηκαν - και απαγόρευσαν - τον Εθνολογικό προσδιορισμό της χώρας ως "Γερμανικής". Κι έτσι η χώρα αναγνωρίστηκε διεθνώς ως "Δημοκρατία της Αυστρίας".

Το Σκοπιανό, άσκηση επιβίωσης για τον Πάνο Καμμένο…

Για τον Πάνο Καμμένο μπορεί κανείς να έχει όποια άποψη θέλει, καλή ή κακή. Είναι όμως ένας πολιτικός survivor. Το 2012 είδε τη μνημονιακή στροφή της Ν.Δ. και κατάλαβε πως μπορεί να φτιάξει το δικό του βιλαέτι. Έκανε τους ΑΝ.ΕΛ., μπήκε με τα τσαρούχια στη Βουλή και κατάφερε να κρατήσει το κόμμα του όρθιο, όταν χειμαζόταν από διαρκείς αποχωρήσεις βουλευτών και κατηγορίες για προσωποπαγή λειτουργία.

Κατάφερε και ξαναμπήκε άλλες δύο φορές στη Βουλή και άλλες τόσες στην κυβέρνηση. Έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, να γίνει υπουργός Άμυνας, και έχει επιδείξει διαπραγματευτικές ικανότητες ως κυβερνητικός εταίρος: δέχεται αμαχητί όλα τα δημοσιονομικά μέτρα και δίνει επιλεγμένες μάχες, οι οποίες αφορούν άμεσα το κομματικό του ακροατήριο...

Αυτά ζουν στην Χίο (σε λίγο και αλλού)…

Μεγάλη ανησυχία υπάρχει στη Χίο με τη δράση μεταναστών που προσεγγίζουν ανήλικα κορίτσια με σκοπό να τις παρενοχλήσουν σεξουαλικά. Ωστόσο, μία είδηση έφερε ακόμη περισσότερες αντιδράσεις στο νησί, αφού δύο Αλγερινοί μετανάστες προσφέρθηκαν να αγοράσουν 12χρονη.

Η μητέρα της 12χρονης ήταν χθες σε κατάστημα της 11ης Νοεμβρίου, στην πόλη της Χίου. Βγαίνοντας έξω το μικρό κορίτσι της είπε ότι δυο αλλοδαποί το πλησίασαν κι ο ένας από τους δυο του πρόσφερε χρήματα. «I give you dollars to buy you», ανέφερε στη μητέρα της η μικρή ότι της είπε. Της περιέγραψε μάλιστα τους δυο άνδρες…

Moonsong...

Boris and his Bolshic Balalaica

Θα πέσει ο Τσίπρας από τον Βουκεφάλα;

Τι κωλοπιλάλα είναι αυτή που έχει πιάσει τον Πάνο Καμμένο με το «Μακεδονικό»; Τρεις φορές τους τελευταίους δύο μήνες βγήκε στο μεϊντάνι, για να διακηρύξει ότι αυτός, ως αρχηγός κόμματος, δεν πρόκειται να ψηφίσει θετικά, αν η λύση που θα προταθεί για το όνομα της γειτονικής χώρας θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία».

Η πρώτη εξήγηση είναι ότι είναι πιθανό, μέσα στους επόμενους μήνες, να έρθει στο τραπέζι μια τέτοια λύση. Ηδη τα δείγματα από τα Σκόπια είναι θετικά. Αλλά και πάλι τέτοια πρεμούρα από την πλευρά του Καμμένου δεν δικαιολογείται. Θα μπορούσε να περιμένει να δει αν θα προχωρήσει το θέμα και θα είχε όλο τον χρόνο να κηρύξει τον «ανένδοτο» φορώντας τη στολή του «μακεδονομάχου». Πόσω μάλλον που ξέρει καλά ότι, για άλλη μια φορά, φέρνει σε δύσκολη θέση τον Αλέξη Τσίπρα, στην περίπτωση που έχει την πρόθεση να προχωρήσει σε λύση. Εκτός αν τέτοια πρόθεση δεν υπάρχει και ο υπουργός των Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, που φαίνεται ότι την προωθεί, απλώς κάνει δικό του παιχνίδι…

Ο Τραμπ τα βάζει και με την … Amazon!

Πάλι άστραψε και βρόντηξε ο Ντόναλντ Τραμπ. Αυτή τη φορά με το αμερικανικό ταχυδρομείο, αλλά τα σκάγια πήραν την … Amazon!

«Γιατί θα πρέπει το ταχυδρομείο να χάνει δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο»; ρωτάει, «κάνοντας την Amazon πλούσια, αφού της χρεώνει ελάχιστα για την μεταφορά δεμάτων, ενώ το ίδιο γίνεται όλο και πιο φτωχό, όλο και πιο ηλίθιο»;

Το συμπέρασμά του: Πρέπει να χρεώνει περισσότερα στην Amazon!

Και όλα αυτά βεβαίως, μέσα από το αγαπημένο του τουίτερ, το οποίο δεν το αφήνει από τα χέρια του…

Σπασίματα και βαψίματα…

Η πρέσβειρα του Ισραήλ, κ. Ιριτ Μπεν-Αμπα, πήρε στο τηλέφωνο τον Νίκο Τόσκα και του μετέφερε το αίτημα της κυβέρνησής της να συλληφθούν οι δράστες της πρόσφατης επίθεσης του «Ρουβίκωνα» στην πρεσβεία. Δεν έχει σημασία αν ο στόχος της επίθεσης ήταν ο εξωτερικός τοίχος του κτιρίου και όχι το προσωπικό της. Ούτε είναι η ενόχληση για το γόητρο του Ισραήλ, που θα έχει τρωθεί αν το επεισόδιο αγνοηθεί από τις ελληνικές αρχές.

Το αίτημα της κυβέρνησης του Ισραήλ υπερασπίζεται τον ακρογωνιαίο λίθο των διπλωματικών σχέσεων από τότε που υπάρχουν κράτη: την ιερότητα της ξένης πρεσβείας. Συμβαίνει, παντού και πάντα, ορισμένες πρεσβείες να είναι λιγότερο συμπαθείς από άλλες στην κοινή γνώμη μιας χώρας – είναι η φύση των ανθρώπινων υποθέσεων τέτοια, ας μη συζητούμε τα στοιχειώδη. Αυτό δεν μπορεί, όμως, σε καμία περίπτωση να σημαίνει ότι, με βάση παρόμοια κριτήρια, μπορεί να επιτρέπεται ή, έστω, να γίνεται ανεκτός ο βανδαλισμός ορισμένων πρεσβειών…

Γιατί οι ξένοι στηρίζουν τόσο αυτή την κυβέρνηση;

Υπάρχει κανείς που να διερωτάται ακόμη γιατί οι ξένοι εξακολουθούν να στηρίζουν σε τέτοιο βαθμό τον κύριο Τσίπρα; Νομίζω κανείς. Πλην όμως για τους λάθος λόγους. Γιατί, λέει, τους τα περνάει όλα... Γιατί δεν ανοίγει μύτη στη χώρα... Γιατί αν έπαιρνε τα μέτρα αυτά η ΝΔ, τότε θα καιγόταν το Σύνταγμα... Τον πραγματικό λόγο, τον μάθαμε τις μέρες αυτές. Για ορισμένους από εμάς, που τα λέμε εδώ και καιρό, απλώς τον επιβεβαιώσαμε. Οι ξένοι θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία για να μας οδηγήσει αυτός εκτός Μνημονίου.

Πώς μάθαμε κάτι τέτοιο; Από την αντίδραση του ίδιου του κ. Τσίπρα από τις Βρυξέλλες στις δηλώσεις του Μάριο Ντράγκι περί ενδεχόμενου νέου προγράμματος για την Ελλάδα, εάν το ζητούσε η ίδια. «Να λείπει το βύσσινο», δήλωσε ο ίδιος ότι απάντησε στον Ευρωπαίο κεντρικό τραπεζίτη. Αυτά γίνανε στις 14 και 15 Δεκεμβρίου…

Power And Glory...

Lou Reed

Μας κυβερνούν βλήματα…

Δυστυχώς στον δημόσιο βίο κατά τα τελευταία τρία χρόνια είχαμε τη… χαρά (μέσα από την… πίκρα που σκορπίζουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) να γνωρίσουμε απίθανους τύπους που λαμβάνουν αποφάσεις, ασκούν διοίκηση και κρατάνε στα χέρια τους τη μοίρα εκατομμυρίων πολιτών. Με λίγα λόγια, κυβερνούν βλήματα που σπέρνουν… προβλήματα.

Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε δει τύπους που κάποτε Έκλειναν δρόμους. Υπερασπίζονταν τρομοκράτες. Συνασπίζονταν με αναρχικούς. Ζητούσαν περισσότερα δανεικά στους δρόμους και καθοδηγούσαν μια μερίδα πολιτών ώστε να μετεξελιχθούν σε επαγγελματίες… αγανακτισμένους. Σήμερα αυτοί οι τύποι που είχαν… δεσμευτεί ότι ΘΑ έσκιζαν μνημόνια ΘΑ αύξαναν συντάξεις και μισθούς ΘΑ καταργούσαν τον ΕΝΦΙΑ ΘΑ αύξαναν το αφορολόγητο ΘΑ πήγαιναν τον βασικό μισθό στα 751 ευρώ κλπ.  έχουν αλλάξει ρότα. Φόρα παρτίδα λένε ευθέως στα μούτρα του δοκιμαζόμενου πολίτη ότι είναι κορόιδο…

Η Ελλάδα κινδυνεύει από τον μαζικό τουρισμό…

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος σε ένα άρθρο του στο ΒΗΜΑ το 1961, ανέφερε ένα περιστατικό από το μεσοπολεμικό Βερολίνο. Όταν το 1936, ο Κώστας Κοτζιάς, Δήμαρχος Αθηνών τότε, επισκέφθηκε το Βερολίνο είχε την «τύχη» να συναντηθεί με τον Γερμανό ηγέτη, Αδόλφο Χίτλερ. Τότε λοιπόν, ο τελευταίος, στη συζήτηση που είχανε, του είπε ότι η Ελλάδα «Μπορεί άριστα να ευημερήσει αν καλλιεργήσει σε μεγάλη έκταση… την αγριόμεντα και τα άλλα μυρωδικά βότανα που είναι απαραίτητα την ευρωπαϊκή βιομηχανία φαρμάκων και αρωμάτων. Και αν οργανωθεί και τουριστικά για να έρχονται εδώ οι περιηγητές να βλέπουν τις αρχαιότητες».

Πράγματι, μεταπολεμικά και κυρίως μεταπολιτευτικά η ανάπτυξη του τουρισμού αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας. Ο αυθαίρετος νεολογισμός «τουριστική βιομηχανία» έδινε την εντύπωση ότι η εισροή όσο περισσότερων επισκεπτών σε αναρίθμητα μέρη της Ελλάδας θα ωφελούσε τον τόπο. Όλα αυτά θα συντελούνταν εις βάρος του πρωτογενούς και δευτερογενούς. Τα «γκαρσόνια» της Ευρώπης θα έπιαναν δουλειά με το σκεπτικό «πολλοί τουρίστες, πολλά λεφτά»…

Αριστούργημα ο «Καζαντζάκης» του Σμαραγδή!

Δεν ξέρω αν έχετε δει τη νέα ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, αυτή που πραγματεύεται τη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη. Αν όχι, να πάτε να τη δείτε οπωσδήποτε! Είναι καταπληκτική!

   

Eνα αριστούργημα είναι που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό μας για πολύ καιρό, μια εμβληματική ταινία που θα καθορίσει την ιστορία του κινηματογράφου και θα μπει στο πάνθεον των καλύτερων ταινιών. Ποια «Καζαμπλάνκα», ποιος «Νονός», ο «Καζαντζάκης» του Σμαραγδή ξεπέρασε τα πάντα…

Χρυσαυγίτες στην ΕΡΤ…

Πιθανότατα ό,τι πιο αποκρουστικό έχουμε δει στην ελληνική τηλεόραση τα τελευταία χρόνια: Γονείς βάζουν τα μικρά παιδιά τους να τραγουδήσουν τα κάλαντα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Μπροστά στον Νίκο Μιχαλολιάκο, τον Ηλία Κασιδιάρη, τον Νίκο Μίχο (που, κατά πως φαίνεται επιστρέφει σιγά σιγά στο εθνικιστικό παρεάκι από το οποίο είχε ανεξαρτητοποιηθεί) και πολλούς άλλους υπόδικους για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

  

Και όλη αυτή η φιέστα καλύπτεται από την κρατική τηλεόραση και προβάλλεται στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ. Ένα ανατριχιαστικό ξέπλυμα μιας εγκληματικής οργάνωσης που έχει άπειρα κρούσματα βίας στο ενεργητικό της, έχει επανειλημμένως αποθεώσει τον Αδόλφο Χίτλερ και έχει μπασταρδέψει τον αρχαιοελληνικό μαίανδρο με τον αγκυλωτό σταυρό…

Space Oddity...

David Bowie

Οι πιο «αξιοθαύμαστοι» Αμερικάνοι…

Μπορεί η Hillary Clinton να έχασε τις εκλογές για πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά κέρδισε τον τίτλο της γυναίκας που οι Αμερικανοί θαυμάζουν πιο πολύ απ όλες. Και μάλιστα για 22^η φορά στη σειρά!

Σύμφωνα λοιπόν με μια δημοσκόπηση της Gallup, που δημοσιεύτηκε χθες, η Hillary συνεχίζει το απόλυτο σερί δημοφιλίας, αν και σύμφωνα με τους ειδικούς δημοσκόπους αυτό δεν πρόκειται να συνεχιστεί αφού η δημοφιλία της βρίσκεται στο ναδίρ, και το ποσοστό των Αμερικανών που την ψήφισαν ως την πιο αξιοθαύμαστη γυναίκα είναι μόλις 9%, το μικρότερο δηλαδή τα τελευταία 15 χρόνια…

Ο Τραμπ τα σπάει και με την Ευρώπη…

Στον πρώτο μόλις  χρόνο της προεδρίας του ο Ντόναλντ Τραμπ τα έχει βάλει με θεούς και δαίμονες, ανατρέποντας σε πολλά σημεία και επίπεδα την χρόνια (κυρίως εξωτερική) πολιτική της Αμερικής, με τελευταίο «θύμα» του τον ΟΗΕ.

Και μπορεί στην πρόσφατα ανακοινωθείσα «στρατηγική εθνικής ασφάλειας» της κυβέρνησής του  να τονίζει την ανάγκη διατήρησης και ενίσχυσης των παραδοσιακών συμμάχων των ΗΠΑ, όμως όπως όλα δείχνουν, στην πράξη αυτό που κατάφερε είναι να υπονομεύσει τις σχέσεις της χώρας του με την Ευρώπη οι οποίες εδώ και 70 τουλάχιστον χρόνια χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα στενές…

Το Ισραήλ ευγνωμονών…

Η απόφαση του Ντόναλντν Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ μπορεί να μην άρεσε στον περισσότερο κόσμο, με 128 κράτη μέλη του ΟΗΕ να έχουν ψηφίσει κατά, αλλά άρεσε στο … Ισραήλ, το οποίο σκοπεύει να δείξει την ευγνωμοσύνη του στον Αμερικανό πρόεδρο εμπράκτως.

Έτσι, σύμφωνα με το πρακτορείο AFP, ο υπουργός Μεταφορών του Ισραήλ έδωσε το πράσινο φως για την επέκταση της υπό κατασκευήν ταχείας σιδηροδρομικής γραμμής από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, που θα φέρνει την μελλοντική υπερταχεία αμαξοστοιχία στον εβραϊκό τομέα της πόλης και μέχρι τον Δυτικό Τοίχο. Ένα έργο επέκτασης συνολικής αξίας $700 εκατομμυρίων. Και το κλου της υπόθεσης είναι ότι ο νέος υπερσύγχρονος σταθμός θα ονομαστεί «Donald John Trump» προς τιμήν του φίλου του Ισραήλ Αμερικανού προέδρου…

Διαβολικές "συμπτώσεις" του "λαϊκού αγώνα"...

Στα όπλα και πάλι οι "αγωνιστές" του 30χρονου "λαϊκού αγώνα", μήπως και χαθεί το "μπάτε σκύλοι και αλέστε..." στην Ελλάδα του πάρτα όλα... Ότι δεν ξέκαναν οι εργατοπατέρες τα αναλαμβάνει "αυτεπάγγελτα" ο λαϊκός αγώνας... Κανείς δεν τους εμποδίζει. Είναι δικά μας παιδιά... Αρκεί να ξεκληρίσουν την οικονομία.

Αγωνιστές που μας ετοιμάζουν μια Ελλάδα απέραντο σουβλατζίδικο. Ατέλειωτη καφετέρια... Και καφενέδες από τη μια άκρη στην άλλη. Αυτό ξέρουν αυτό θέλουν... 

Διαβολεμένες συμπτώσεις θα μου πείτε. Αλλά πως γίνεται, μετά 30 χρόνια "λαϊκών αγώνων" ενάντια στο ξεπούλημα, όλα να είναι για ξεπούλημα στην ελληνική οικονομία;  Ίσως δεν φταίει ο "λαϊκός αγώνας" και οι "αγωνιστές" του. Και επειδή μπορεί να είναι όλα συμπτώσεις ας ξετυλίξουμε, άλλη μια φορά, το κουβάρι... αρχίζοντας από τις ημέρες μας και τον "εμφύλιο" των "λαϊκών αγωνιστών" με τις εγχώριες αλυσίδες τροφίμων…

Γιατί ο Τσίπρας μας θέλει ζητιάνους...

Mετά το κοινωνικό μέρισμα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε και το βαρύγδουπο "επίδομα νεανικής αλληλεγγύης", δηλαδή μια κοντόφθαλμη παροχή προς νέους ανέργους 18-24 ετών, ύψους 400 ευρώ εφάπαξ.

  

Ασφαλώς, οι δικαιούχοι, περίπου 55 χιλιάδες νέοι άνθρωποι, θα το πάρουν και καλά θα κάνουν, αφού το έχουν ανάγκη. Ομως, πολύ φοβάμαι ότι οι δικαιούχοι αυτού του επιδόματος, όπως και του περιβόητου "κοινωνικού μερίσματος", δεν αντιλαμβάνονται ότι με τον τρόπο αυτό μετατρέπονται, άθελα τους, σε επαίτες, σε ζητιάνους του κράτους. Και χάνουν την αξιοπρέπεια τους και τη δυνατότητα τους να δικεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή, με ευνοϊκότερες κι ουσιαστικότερες προοπτικές για το μέλλον τους…

Let X=X

Laurie Anderson

Βρε τον φουκαρά…

Βρε τον Λαζόπουλο.  Βυθισμένος στην αφάνεια βρήκε τρόπο να βγει στη δημοσιότητα. Κι άρχισε να λέει ότι δέχεται μπούλινγκ, ότι οι Γερμανοί τον έδιωξαν από τον ALPHA που εργαζόταν, ότι περνάει δύσκολα, ότι παλεύει να σταθεί όρθιος κι άλλα τέτοια σπαραξικάρδια.

Φυσικά, ούτε αυτός, όπως και πολλοί άλλοι της συνομοταξίας του, μπορεί να κατανοήσει πόσο μεγάλο κακό προξένησε στην ελληνική κοινωνία. Όχι επειδή στήριξε τις ουτοπίες του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς (αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά του) αλλά επειδή ο ίδιος δημιούργησε πρότυπα στην κοινωνία. Επειδή ο ίδιος υπήρξε μέγιστος λαϊκιστής με άλλοθι τη σάτιρα!

Ο Τραμπ τα έβαλε τώρα και με τον ΟΗΕ…

Εδώ και μερικές μέρες η κυβέρνηση Τραμπ διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να δεχτεί «πόλεμο» από τον ΟΗΕ, και όποιος το κάνει θα χάσει την χρηματοδότηση από πλευράς ΗΠΑ.

Κι αυτό διότι ο Τραμπ «πειράχτηκε» πολύ από τις αντιδράσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ, ειδικά εκείνων του Συμβουλίου Ασφαλείας, στην πρόθεσή του να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, και από την (κατόπιν ψηφοφορίας) απόφαση του ΟΗΕ κατά της αμφιλεγόμενης αυτής αμερικανικής θέσης…

Τέλος οι μπανάνες;

Θυμάστε που πριν από μερικές δεκαετίες η μπανάνα στην Ελλάδα ήταν περιζήτητη και κόστιζε μια περιουσία; Την τρώγανε μόνο οι έχοντες και κατέχοντες ή οι… ναυτικοί. Ο λόγος ήταν ότι απαγορεύονταν οι εισαγωγές προκειμένου να προστατευτεί η ντόπια κρητική μπανάνα, αν θυμάμαι καλά.

Όπως και να έχει, αυτό που θυμάμαι είναι ότι για να βρεις μπανάνες έπρεπε να ταξιδέψεις στο εξωτερικό και στην επιστροφή να προσπαθήσεις να τις περάσεις κρυφά από τους μπάστακες τελωνειακούς, οι οποίοι το μόνο που έκαναν τότε είναι να ψάχνουν στις αποσκευές των επιβατών για βίντεο, κάμερες, και … μπανάνες…

Κόκκινα δάνεια όπως «κόκκινος Οχτώβρης»…

Θυμάμαι βλοσυρούς νεολαίους έξω από ταμεία της ΔΕΗ να προτρέπουν τον κοσμάκη να μην πληρώσει τις οφειλές του. Θυμάμαι μυστήριους τύπους με κίτρινα γιλέκα «δεν πληρώνω» να σηκώνουν μπάρες διοδίων στις εθνικές οδούς. Θυμάμαι λιμοκοντόρους καθηγητές να εξηγούν στην πλέμπα τη σεισάχθεια, σε περιβάλλον βρώμικου λουκάνικου και δημόσιου ουρητηρίου, στην πλατεία των αγανακτισμένων. Στην τηλεόραση εν αναμονή υπουργοί διαβεβαίωναν το πλήθος ότι δεν θα πληρώσει την τελευταία δόση του ΕΝΦΙΑ. Αρκεί να τους ψηφίσει, για να γίνουν υπουργοί.

Δεν χρειαζόσουν μάτια για να βλέπεις και αυτιά για να ακούς, μπορούσες ακόμα και να το πιάσεις. Η Ελλάδα ήταν παρμένη, στο επαναστατικό άναμμα του «δεν πληρώνω». Όνειρα μιας ζωής θα γίνονταν πραγματικότητα. Ο κομμουνισμός με τα λεφτά των άλλων περνούσε σε άλλη πίστα. Αν ο κακομοίρης ο Σώρας ήταν έτοιμος να του δώσει τα λεφτά από την πώληση των απολλώνιων μυστικών για να ξεχρεώσει, ο Αλέξης όχι μόνο του χάριζε τα χρέη αλλά θα έφερνε και τη Μέρκελ γονατιστή να παρακαλά να τον δανείσει…

Μια «χούντα» κυνηγάει τον Λαζόπουλο…

Είμαστε λαός της υπερβολής, αυτό είναι γνωστό. Εχουμε έτοιμο το πιο ακραίο επίθετο, τον πιο προσβλητικό χαρακτηρισμό να εκτοξεύσουμε. Δεν σκεφτόμαστε πριν το κάνουμε ότι, αν το κάνουμε, μπορεί κάποιοι άλλοι να μας το επιστρέψουν ίδιο και χειρότερο.

Στην πολιτική ζωή οι ακραίοι χαρακτηρισμοί και τα συνθήματα έχουν πίσω τους ζωή δεκαετιών. Οσοι τα χρησιμοποιούσαν, για παράδειγμα στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, κατάλαβαν το λάθος τους και έκτοτε έγιναν  πιο εγκρατείς. Ας δούμε δύο παραδείγματα…

Harry's Circumcision...

Lou Reed

Η Ευρώπη το 2018, και τα σόσιαλ μίντια.

 Στη Γαλλία ο Μακρόν κέρδισε την προεδρία με βάση την πίστη του στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τις υποσχέσεις για εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Έτσι κατάφερε να βάλει στην άκρη την ακροδεξιά Λεπέν, με αποτέλεσμα να αναθαρρήσει η Ευρώπη και πολλοί να πιστεύουν ότι επιτέλους έφτασε το τέλος του λαϊκισμού, και ότι η Ευρώπη ξαναβρήκε τον εαυτό της.

Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη, αφού η στενή σύμμαχος της Γαλλίας Γερμανία, ακόμη να πάρει την αντίστοιχη σκυτάλη. Η Μέρκελ ήταν απασχολημένη με τις εκλογές οι οποίες άφησαν το κόμμα της αποδυναμωμένο, προσπαθώντας να πετύχει έναν βιώσιμο κυβερνητικό συνασπισμό με τους εξίσου αποδυναμωμένους Σοσιαλδημοκράτες…

Για ποιον δουλεύουν;

Αν κάτι δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της κυβέρνησης είναι η συνέπεια. «Να φέρουν τις συμβάσεις του Ελληνικού, να δούμε για ποιον δουλεύουν», έλεγε κάποτε ο οργίλος Αλέξης Τσίπρας. Την Παρασκευή το απόγευμα υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα για το Ελληνικό, πριν αναχωρήσει για διακοπές στην Σερβία.

  

Κάποιος θα δικαιούτο να ισχυριστεί - κακεντρεχώς έστω και εν υπερβολή - ότι και ο ίδιος ήθελε να δουλεύει γι αυτόν που «δούλευαν» και οι άλλοι. Ωστόσο μια τέτοια κακεντρέχεια είναι δικαιολογητέα εξαιτίας του μένους που έδειχνε τότε, και το οποίο τώρα εξαερώθηκε στη βολικότητα της πρωθυπουργικής καρέκλας. Θα είναι ωστόσο λάθος το μένος εκείνο να παραγραφεί από την συλλογική μνήμη. Παράλληλα θα ήταν λογική μια αντίδραση της αντιπολίτευσης, να τον καλέσει με την σειρά της να φέρει την Βουλή τις συμβάσεις του Ελληνικού, ώστε να του αντιγυρίσει το ερώτημα «για ποιον δουλεύει»…

Το σύνδρομο του Θεού...

Πολιτικοί ερωτώνται ποια είναι τα πιο έντονα, τα πιο αξέχαστα ίσως Χριστούγεννα που θυμούνται. Όλοι απαντούν για διάφορα οικογενειακά περιστατικά, για αγάπη, παιδάκια, γυναίκες, γονείς κ.λπ. Ό,τι κάθε σοβαρός άνθρωπος δηλαδή θα μπορούσε να απαντήσει αυτές τις εορταστικές ημέρες.

Δείτε τι απαντά ο Γιώργος Κατρούγκαλος: «Τα πιο έντονα Χριστούγεννα ήταν εκείνα του 2015. Όπου εγώ και οι συνεργάτες μου, λίγο μετά από τα κάλαντα, πήγαμε στο υπουργείο για να ολοκληρώσουμε το νομοσχέδιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης»…

Χρόνια πολλά κύριε Πρωθυπουργέ…

Βγήκα στο δρόμο αυτές τις ημέρες, Χριστούγεννα γαρ... παρότι το χαμόγελο δεν υπάρχει, κυρίως τα τελευταία χρόνια.. και δεν υπάρχει γιατί και να θέλω να χαρώ κοιτάζω δίπλα μου βλέπω απελπισία, θυμό, μιζέρια και δεν έχω καμιά διάθεση να χαμογελάσω καν...

Πήγα στην αγορά της Πατησίων εκεί που κάποτε και να μην είχες χρήματα έβγαινες, κοιτούσες τις βιτρίνες και χαμογελούσες..αυτή τη φορά ήταν απελπισία, καταστήματα κλειστά, αντικατάσταση κάποιων με κινέζικα, και τα εναπομείναντα έχουν φθηνά ρούχα και μετρίας ποιότητας. Είχαν δε ανοίξει τόσα πολλά καφέ, εκεί που κάποτε έβλεπες μαγαζιά με ρούχα και υποδήματα καλής ποιότητας..μπήκα σε ένα κατάστημα δοκίμασα ένα ημίπαλτο και μέχρι να το βγάλω είχα γεμίσει τρίχα, τόσο καλής ποιότητας ήταν, μαδούσε που λέμε…

Sailing On The Seven Seas...

O.M.D.

Μακεδονικό: Κυβερνήτες ή παπατζήδες;

Όπως όλοι ξέρουμε, στις κανονικές χώρες της Δύσης, την ευθύνη της διακυβέρνησης φέρει αποκλειστικά η κυβέρνηση και όχι η αντιπολίτευση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που λαμβάνει τις αποφάσεις. 

Μάλιστα, όταν υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι, οι οποίοι διακατέχονται από την ηθική της ευθύνης, αδιαφορούν αν οι αποφάσεις τους έχουν κόστος για τους ίδιους και το κόμμα τους. Ακόμη και για τα «φαντάσματά» τους. Αρκεί ότι τα αποτελέσματα των πράξεών τους, υπηρετούν την πολιτεία...

Οι Σουλιώτισσες και ο Πάγκαλος…

Τον χρόνο που έρχεται, το 2018, ο Θεόδωρος Πάγκαλος θα γίνει 80 ετών. Συνήθως οι άνθρωποι μαλακώνουν σε αυτή την ηλικία· όχι όμως ο Πάγκαλος. Αυτός εξακολουθεί να διασκεδάζει (και πολύ καλά κάνει) στήνοντας καβγάδες, μέσω των social media, κατά προτίμηση με όσους δεν μπορούν να καταλάβουν ένα θέμα αλλά έχουν γνώμη επ’ αυτού.

Οσοι γνωρίζουν τον Πάγκαλο δεν εκπλήσσονται: πάντα το χόμπι του ήταν να ερεθίζει τους ηλίθιους και να παίζει μαζί τους. (Το απολάβανε ιδιαιτέρως στις εβδομαδιαίες συνεντεύξεις Τύπου που έδινε ως υπουργός Εξωτερικών στους διαπιστευμένους συντάκτες...) Εντέλει, η αιτία αυτού του χόμπι, δηλαδή η δυσανεξία του στην περιρρέουσα βλακεία, ήταν αυτό που έθεσε και τα όρια, πέρα από τα οποία οι πολιτικές φιλοδοξίες του δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν. Αλλά ας μείνουμε στην ευχάριστη πλευρά του θέματος…

Συμβαίνει στις «αποικίες»…

Ο νέος χρόνος, παρά τα λεγόμενα, θα είναι έτος εκλογών και έχουμε ήδη μπει σε προεκλογική περίοδο. Ο κόσμος σχηματίζει άποψη αργά αλλά πολύ νωρίτερα από την τυπική ή την εικαζόμενη πρόωρη ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Και μετά δύσκολα μετακινείται. Ο κόσμος έχει πια σχηματίσει άποψη για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για το πολιτικό τοπίο. Κυριαρχεί η απογοήτευση και για τα δυο.

Η απόπειρα ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς περιορίζεται στην ανασύνθεση φθαρμένων υλικών. Ούτε δυναμισμός ούτε φρέσκιες ιδέες. Τα ΜΜΕ φούσκωσαν τη λεγόμενη Κεντροαριστερά, αλλά η συνέχεια είναι γεμάτη ερωτηματικά. Ήδη η ηγεσία της κινήθηκε καιροσκοπικά με βάση τις δημοσκοπήσεις και προσεγγίζει τη ΝΔ. Με προφανή στόχο να «τακτοποιηθούν» στην επόμενη Βουλή. Δίνουν την εντύπωση ότι αν αλλάξουν οι δημοσκοπήσεις θα ψάξουν αλλού στέγη…

In the Death Car...

Iggy Pop

Κούφιες οι απειλές του Τραμπ;

Το Ισραήλ είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο του οποίου η πρωτεύουσα δεν αναγνωρίζεται από την διεθνή κοινότητα. Από το 1949 η ουσιαστική πρωτεύουσά του ήταν και είναι η Ιερουσαλήμ.

Η Αμερική, που από το 1967 έπαψε και αυτή να αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα, η οποία διατηρεί προξενείο στην ιερή πόλη, έρχεται σήμερα διά του Ντόναλντ Τραμπ και βάζει στο τραπέζι την εν λόγω αναγνώριση, προκαλώντας ατέλειωτες συζητήσεις αλλά και απειλές για βία, αν τυχόν προχωρήσει σε κάτι τέτοιο και επίσημα…

Θα μου πεις εμένα για τον Αϊνστάιν;

Eίχε το ύφος του ανθρώπου που κατέχει την απόλυτη γνώση. Με αργή κλιμάκωση, με υπερχειλίζουσα αυτοπεποίθηση και με προσβλητική ειρωνεία έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Η ρήση δεν ήταν του Αϊνστάιν. Όχι επειδή του το έστειλε σε σημείωμα αυτός που γκούγκλαρε τη φράση αλλά σαν να είχε ο ίδιος στο μυαλό του τα άπαντα του Αϊνστάιν και δεν τη βρήκε μέσα.

Λες και είχε κάποια σημασία. Λες και ήταν κάτι περισσότερο από ένας εύκολος εξυπνακισμός του αντιπάλου του, μέσα στη μόδα πολιτικών και δημοσιογράφων να τσιτάρουν αποφθέγματα που βρίσκουν στο Διαδίκτυο ή το βιβλίο του Πάσχου Μανδραβέλη. Και ο Πρωθυπουργός βρήκε ευκαιρία να διορθώσει με πάταγο ένα λαθάκι, να εκτελέσει με μπαζούκας ένα μυρμήγκι…

Ship of Fools...

Robert Plant

Η Χαζοαριστερά και οι «ηθοποιοί» της μαρκίζας…

Bήμα- βήμα κατρακυλά  προς τον αυταρχισμό, ο έγκλειστος πρωθυπουργός. Απο το παράθυρο του, στο Μέγαρο Μαξίμου αντικρύζει μόνο τις κλούβες των ΜΑΤ και όχι τα αυτοκίνητα που απαγορεύεται να περάσουν την Οδό Ηρώδου Αττικού.

 

Αυτή η απόσταση από την πραγματικότητα και η ψευδαίσθηση της εξουσίας οδηγεί σε συμπεριφορές που ρέπουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Προχθές, συνέστησε στους τραπεζίτες να βοηθήσουν παρεμβαίνοντας στα ΜΜΕ που χρηματοδοτούν ώστε να σταματήσει η ροή ψευδών ειδήσεων ότι, κινδυνεύει η πρώτη κατοικία...

Η αποκτήνωση στην πολιτική…

Αρνούμαι να πιστέψω ότι στην Ελλάδα ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας οδηγείται στην αποκτήνωση, αλλά, αλίμονο, συμβαίνει. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι σκληρή κι αποτρόπαιη.

 

Εδώ και χρόνια, με αφορμή την οικονομική κρίση και την κοινωνική παρακμή, που η πατρίδα μας διέρχεται, παρατηρείται μια συστηματική κατάπτωση ακόμα και στοιχειωδών ανθρωπίνων αξιών, σε κάποιο έστω τμήμα της κοινωνίας, που με περίσσιο φανατισμό εκφράζεται με τρόπο που ξεπερνά ακόμα και τα όρια της μισαλλοδοξίας…

Τρίζουν τα πάντα πια…

Έχουμε ξεφύγει πια από τα «συνηθισμένα» της πολιτικής ζωής (και της πολιτικής διαμάχης). Έχουν αρχίσει πια να πυκνώνουν πολύ σοβαροί τριγμοί! Στα θεμέλια του πολιτεύματος και στο υπέδαφος της κοινωνίας. Σαν τους προ-σεισμούς - πριν από τον Μεγάλο που πλησιάζει…

* Χθες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, έκανε δραματική έκκληση στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν την τροπολογία για «αυτεπάγγελτη δίωξη» όσων εμποδίζουν πλειστηριασμούς κατοικιών! Τους είπε στα ίσα: «αν την καταψηφίσετε, θα πέσει η κυβέρνηση»! Τελικά την ψήφισαν! Αν και «τροποποιημένη», βέβαια…

Η τελική ρύθμιση οδηγεί στη αυτεπάγγελτη δίωξη και φυλάκιση όσων προσπαθούν να εμποδίσουν πλειστηριασμούς. Πράγμα που σημαίνει ότι στις επόμενες μέρες αναμένεται να… συλληφθούν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: η πρώην Πρόεδρος της Βουλής (επί ΣΥΡΙΖΑ) Ζωή Κωνσταντοπούλου, και δύο τουλάχιστον πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, ο Πάνος Λαφαζάνης και ο Δημήτρης Στρατούλης (που κάνουν έντονο «ακτιβισμό» κατά των πλειστηριασμών).

Η απειλή κατά των συμβολαιογράφων, όμως, δεν θα διώκεται αυτεπάγγελτα – θα διώκεται μόνο μετά από «έγκλιση» των θιγομένων.

Πράγμα που σημαίνει πως οι ίδιοι οι συμβολαιογράφοι δεν νιώθουν «προστατευόμενοι». Γιατί αν ζητήσουν τη σύλληψη όσων τους απειλούν, θα κινδυνεύσουν οι ίδιοι ακόμα περισσότερο, αμέσως μετά… Γι’ αυτούς είναι δώρο-άδωρο.

Ούτε μία στο εκατομμύριο…

Αυτή είναι η ερώτηση του… ενός εκατομμυρίου: ο Αλέξης Τσίπρας πίστευε (και εξακολουθεί να πιστεύει) όσα έλεγε κατά καιρούς στους διαφόρους συνομιλητές του ή απλώς τους δουλεύει κατά τον χειρότερο τρόπο; Ας παραθέσουμε δύο παραδείγματα, για να δούμε αν έχει κάποια σημασία η απάντηση στο ερώτημα αυτό:

Το πρώτο: 12 Ιανουαρίου 2015, μόλις 13 ημέρες πριν από τις εκλογές. Ο Τσίπρας, σχεδόν βέβαιος νικητής και αυριανός Πρωθυπουργός, δίνει μία από τις πολλές τηλεοπτικές συνεντεύξεις του. Αναλύει πώς θα κυβερνήσει και εξηγεί γιατί δεν θα υπάρχει πρόβλημα με τους δανειστές, αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του (εκείνο της Θεσσαλονίκης και όποιο άλλο). Η παροιμιώδης απάντησή του συναγωνίζεται σε δημοφιλία στο Διαδίκτυο εκείνη περί κατάργησης των Μνημονίων ή την άλλη για το χορό των αγορών με ζουρνάδες και νταούλια. Απολαύστε την εδώ…

Planet Claire...

The B-52s

Ράμφος και Μαρκουλάκης ή Λαζόπουλος και Σαμίου;

Διάβασα «χολή» για την παρουσία και τοποθέτηση ανθρώπων σαν τον φιλόσοφο Στέλιο Ράμφο και τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.

Κατ’ αρχάς να τονίσω ότι αυτό  που ήταν περισσότερο ενοχλητικό, ήταν ότι για τη «χολή» και το μίσος που εκτοξεύθηκαν, πρωτοστάτησαν και πρόσωπα από

τη λεγόμενη «Λαϊκή Δεξιά»! Οι οποίοι ζώντας στο δικό τους κόσμο (τις περισσότερες φορές παράλληλο με τον ουτοπικό της Αριστεράς) ξίνισαν από τα ανοίγματα του κόμματός τους προς προσωπικότητες  που κοσμούν την Ελλάδα…

Η "μπανανία" του Τσιπριστάν...

To 2004, κατά την παραμονή μου στην Αβάνα της Κούβας, έτυχε να μείνω για 2-3 μέρες, όπως και όλοι οι επισκέπτες, αποκλεισμένος στο ξενοδοχείο λόγω του τυφώνα Ιβάν που έπληξε την ευρύτερη περιοχή. Η κρατική τηλεόραση της Κούβας είχε μεταβάλει το πρόγραμμα και όλο το 24ωρο μετέδιδε πρόγραμμα σχετικό με την έκτακτη κατάσταση που αντιμετώπιζε το νησί. Το πρόγραμμα περιελάμβανε τα τελευταία στοιχεία σε σχέση με την πορεία του τυφώνα και οδηγίες προφύλαξης στους κατοίκους...

Τις περισσότερες ώρες του 24ώρου το πρόγραμμα αυτό έδειχνε τον Φιντέλ Κάστρο να αναλύει τα δεδομένα της στροφορμής του τυφώνα Ιβάν και να δίνει οδηγίες στους μετεωρολόγους και τους ειδικούς των δυνάμεων έκτακτων αναγκών για το ποιες περιοχές θα πληγούν περισσότερο και τι πρέπει ο καθένας να κάνει... Σε ανάλογες περιστάσεις στη Φλόριδα δεν είδα ποτέ τον πρόεδρο ή τον τοπικό κυβερνήτη να κάνουν προβλέψεις και να δίνουν οδηγίες. Αυτό το έκαναν οι αρμόδιοι της μετεωρολογικής υπηρεσίας, της πυροσβεστικής και της τοπικής ΕΜΑΚ...