Μια άλλη ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος...
Αναλύσεις του εκλογικού αποτελέσματος και
προβλέψεις έχουν κάνει πολλοί.
Ιδού ακόμη μία:
Επιτυχία για τη ΝΔ να πετύχει συσπείρωση
μεγαλύτερη από το Μάιο του 2012, αλλά μια αποτυχία να πετύχει συσπείρωση
μικρότερη από τον Ιούνιο του 2012.
Σίγουρα αυτό το ποσοστό είναι σημαντικό ενόσω
έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας στην πιο δύσκολη περίοδο της, και
σίγουρα θα πρέπει να μην παραβλέψουμε πως η "φιλοκυβερνητική" ψήφος
χαλάρωσε πλησιάζοντας στις κάλπες, καθώς έγινε ξεκάθαρο ότι κατά πάσα
πιθανότητα δεν επρόκειτο να προκαλέσουν εκλογές.
Το μελόδραμα των πσαικαζμένων…
Στις εκλογές του 2012 είχα παρακολουθήσει τη
συγκέντρωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων στην Ακρόπολη, «μπροστά στο σπίτι του
Τσοχατζόπουλου».
Ήμουν πίσω από τη σκαλωσιά όταν ήρθε ο Πάνος
Καμμένος.
Κατέβηκε από ένα μαύρο αυτοκίνητο με την έξαψη
να γυαλίζει στο βλέμμα του.
Ανέβηκε στην εξέδρα με τα χέρια ανοιχτά και τον
λαιμό κλειστό από τη βραχνάδα.
Δεν θυμάμαι, φυσικά, τι είπε -δεν πρέπει να
υπάρχει άνθρωπος που να θυμάται. Πιθανότατα δεν υπάρχει και άνθρωπος που άκουσε
τι είπε ο Καμμένος σε εκείνη τη συγκέντρωση.
Αισθανόμουν ότι επέπλεα σε μια μπλε λίμνη
φτιαγμένη από ρυτίδες…
Η άλωση της Ευρώπης.
Εδώ και τέσσερις μέρες προσπαθώ να ερμηνεύσω τη
σιωπή που επικρατεί στον ευρωπαϊκό χώρο για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών
εκλογών στην Ελλάδα, τις μεγάλες ανατροπές στην περιφέρεια της Αττικής και την
πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
Υποπτεύομαι μάλιστα πως δεν είναι τυχαίο ότι το
Πρακτορείο Ξένου Τύπου άλλαξε ιδιοκτησία ειδικά αυτές τις ημέρες, με αποτέλεσμα
να μην κυκλοφορούν εφημερίδες και περιοδικά.
Υπάρχει βέβαια και το Διαδίκτυο.
Ευτυχώς…
Έχει κι άλλα προβλήματα η Ρωσία…
Την ώρα που η προσοχή του κόσμου είναι
επικεντρωμένη στην προσάρτηση της Κριμαίας και στη βία στην ανατολική Ουκρανία,
υπάρχει και μια άλλη περιοχή όπου η Ρωσία δεν τα πάει καλά.
Ο πρόεδρος της ημιαυτόνομης Αμπχαζίας έχει
εγκαταλείψει τη πρωτεύουσα Σοχούμι, μετά από έφοδο διαδηλωτών στο προεδρικό
μέγαρο, το οποίο ελέγχεται πλέον από την αντιπολίτευση…
Υποκρισία, ψέματα και αριστερή προπαγάνδα...
Στην Ελλάδα όποιος δεν επικαλείται δημοσίως αριστερές
ευαισθησίες και πολιτικές είναι εκ του προοιμίου ύποπτος.
Μπορεί να είσαι συνδικαλιστής του δημοσίου με
ονομαστικό μισθό έως 1.500 ευρώ και να έχεις αποκτήσει 19 ακίνητα, αλλά το
αριστερό πρόσημο να σε καθιστά έντιμο πολιτικό, ιδεολόγο και αλτρουιστή που
μοχθεί για την αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των πιο αδύναμων μελών της
κοινωνίας.
Από την άλλη πλευρά δεν αρκεί, έστω κι αν είσαι σκληρά
εργαζόμενος και έχεις σαφή και αιτιολογημένη αντιστοίχιση εισοδημάτων και
περιουσιακών στοιχείων, αλλά δεν διαθέτεις αριστερό πρόσημο, για να είσαι
«αθώος»… Πόσο μάλλον αν σε κατατρέχει το στίγμα του «επάρατου»
νεοφιλελευθερισμού…
Ο πλανήτης γέμισε από παχύσαρκους…
Σήμερα υπάρχουν στον κόσμο πιο πολλοί υπέρβαροι
άνθρωποι από ότι ολόκληρος ο πληθυσμός του πλανήτη το 1935!
Αυτό προκύπτει από μια πρόσφατη ενδελεχή επιστημονική
έρευνα επί του ζητήματος της παχυσαρκίας.
Η έρευνα διενεργήθηκε σε 188 κράτη, και όπως καταλήγει,
υπάρχουν 2.1 δισεκατομμύρια υπέρβαροι άνθρωποι, δηλαδή το 30% του συνολικού μας
πληθυσμού, με κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού αυτού που το 1980 ήταν 20%.
30.5.14
Ζαγοράκης, Κούνεβα, και Χρυσαυγίτες απόστρατοι, αναλαμβάνουν την ενεργειακή μας πολιτική!
(Προ)χθες ο Σαμαράς συναντήθηκε με τον ευρωπαίο
Επίτροπο για θέματα ενέργειας Γκίντερ Ετινγκερ.
Συζήτησαν για θέματα ενεργειακής ασφάλειας της
Ευρώπης, η οποία είναι εξαρτημένη από την Ρωσία (με την οποία οι σχέσεις δεν
πάνε και πολύ καλά λόγω Ουκρανίας).
Η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης σχετίζεται και
με το φυσικό αέριο που βρέθηκε στην Κύπρο και με τον αγωγό ΤΑΡ και φυσικά εμείς
σε αυτά τα θέματα αποκτάμε πλέον κάποιον ρόλο, για να μην πώ σημαντικό ρόλο.
Η συνάντηση Σαμαρά - Ετινγκερ «πήγε καλά»
σύμφωνα με τις ανακοινώσεις. Ξέρετε γιατί πήγε καλά η συνάντηση;
Διότι ένα πλήθος κόσμου, Ευρωβουλευτές,
διπλωμάτες, στελέχη των ελληνικών ενεργειακών εταιριών, είχαν κάνει επί χρόνια
προετοιμασία για να πάει καλά. Επειδή επί χρόνια προωθούσαν την ιδέα της
διασύνδεσης των Βορειοευρωπαικών δικτύων με αυτά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης,
δηλαδή Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και με τις έρευνες για φυσικό αέριο στην
Κύπρο.
Οι 3 παρεξηγήσεις των εκλογών …
Σε πρόσφατη συνέντευξή
του,
ο Παύλος Τσίμας επέμεινε στις διαχωριστικές γραμμές αριστεράς-δεξιάς, ορίζοντας
πολύ απλά τη διαφορά: «Αν θεωρείς ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι, και
δεν πρέπει κιόλας να είναι ίσοι, είσαι δεξιός. Αν θεωρείς ότι όλοι οι ανθρωποι
έχουν τα ίδια δικαιώματα, είναι γεννημένοι με τις ίδιες δυνατότητες και θα
πρέπει η κοινωνία να τους δίνει όσο το δυνατόν ίσες ευκαιρίες, είσαι αριστερός.
Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή».
Η πρώτη από τις
παρεξηγήσεις
που ταλάνισαν και αυτή την κορυφαία έκφραση της δημοκρατίας, που λέγεται
εκλογές, έχει να κάνει με την ιδιότυπη ματιά του Έλληνα πάνω στο δημόσιο
συμφέρον και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Τι πρέπει να προσέξει ο Σαμαράς …
Ο
Σαμαράς στήριξε τον Βενιζέλο.
Του
έκανε πλάτες με επιλογή ακατάλληλων προσώπων για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Του
έκανε πλάτες υποσκάπτοντας δικούς του υποψηφίους, του έκανε πλάτες επιτρέποντας
του να μπλοκάρει μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια.
Το
δυστύχημα είναι πως το παράκανε, και τελικά , θέλοντας να στηρίξει το καταρρέον
ΠΑΣΟΚ, υπονόμευσε την ίδια τη ΝΔ…
Περί λαϊκής σοφίας…
Αν βέβαια τολμήσεις να πεις πως ο σοφός,
κυρίαρχος και παντοδύναμος λαός για ακόμη μία φορά έχασε την ευκαιρία να
επιδείξει κάποια στοιχειώδη σοφία με τις επιλογές του, θα σου πουν πως πάσχεις
από σοβαρή έλλειψη πολιτικής ορθότητας, δημοκρατική πενία, καλπάζοντα ελιτισμό
και ασεβή γκρίνια προς τη γιορτή της Δημοκρατίας που είναι οι εκλογές.
Επειδή όμως ο ίδιος σοφός, κυρίαρχος και
παντοδύναμος λαός την επομένη των εκλογών, όπως και την προηγουμένη, διερρήγνυε
τα ιμάτιά του ομνύοντας σε μια καλύτερη ζωή, στη ριζική πλαστική που χρειάζεται
ο πολιτικός κόσμος της χώρας, εσύ δικαιούσαι να συνεχίσεις να αναρωτιέσαι για
τη σοφία του και να αδιαφορείς αν σε χαρακτηρίζουν ελιτιστή και να σου
προσάπτουν έλλειψη πολιτικής ορθότητας.
Καλιγούλας…
Προ Μνημονίου, ο δικομματισμός ήταν ο νικητής
καθώς ο κοσμάκης ψήφιζε ελέω Θεού, χρήματος και σοσιαλιστικού βάμματος.
Με την έλευση της Τρόικας, ο ψηφοφόρος ρίχνει
τον φάκελο στην κάλπη ελέω όχλου, ψυχαναλύειν και επαναστατικού ζόφου.
Θυμήθηκα ένα χωρίο από την Hannah Arendt, η
οποία εξομοιώνει την εξέγερση με το συντηρητικό φράκο του δικαιούχου στα κοινά.
Ουσιαστικά οτιδήποτε φέρει στην πλάτη του την
εξέγερση, μεταμφιέζεται αυτοστιγμεί σε αυτοθυματοποιημένο νοικοκυραίο που
αναζητεί σταθερότητα, επιδόματα και συνταγματικές αργίες για την στιγμιαία
ευδαιμονία μεταξύ φίλων. Τουτέστιν, ο διπολισμός καλά κρατεί, προσμένοντας την
εμφάνιση του Γουλιέλμου Γ’.
Αγγλία, Σκωτία, Ιρλανδία στα χέρια ενός μύστη
που χαλιναγωγεί την επιθυμία, τα πάθη και τις αναγωγές σε λουτρά αίματος.
Η εξέλιξη συνηγορεί στην απλούστευση…
Η προσπάθεια απεξάρτησης της Ευρώπης και η αντίδραση της Ρωσίας.
“Η Ευρώπη έχει χάσει το τραίνο για την
εξασφάλιση μακροχρόνιας προμήθειας ενεργειακών πόρων, καθώς ο αγωγός της
Σιβηρίας θα κατευθυνθεί προς ανατολάς”, είπε ο Alexey Miller, πρόεδρος του
ενεργειακού ρωσικού γίγαντα Gazprom.
Η πρόσφατη συμφωνία αξίας 400 δισ. δολαρίων
εξασφαλίζει για τα επόμενα 30 χρόνια φυσικό αέρια στην Κίνα και είναι μια
“μαύρη μέρα για την Ευρώπη”, είπε. Ας μην υπάρχει καμία παρεξήγηση,
πρόσθεσε, ακόμα δεν έχουμε εισχωρήσει στην Ασία και μελλοντικά αυτό θα
έχει επιπτώσεις στις τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
29.5.14
Τι άλλο θα τάξει ο Αλέξης;
Παρακολουθώντας τη
χθεσινή ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον ΣΕΒ, διαπίστωσα
για άλλη μια φορά ότι, μάλλον μιλάει για άλλη χώρα από αυτή που ζούμε όλοι οι
υπόλοιποι και στοιχειωδώς γνωρίζουμε τα οικονομικά της προβλήματα.
Δεν εξηγείται διαφορετικά η επανάληψη των
παροχολογιών, και μάλιστα την ίδια στιγμή που προβλέπει πως όταν το
κόμμα του θα αναλάβει την εξουσία, θα βρει καμένη γη.
Αυτοί μας εκπροσωπούν;
Τώρα που τελείωσαν οι Ευρωεκλογές, που μέτρησαν
τα κόμματα τις δυνάμεις τους, που όλοι λένε πως κέρδισαν και όλοι ξέρουν πως
έχασαν, τώρα πια που οι προεκλογικές σκοπιμότητες δεν επιβάλουν άλλες
αθλιότητες, είναι η στιγμή να αναρωτηθούμε «ξέρουμε τι κάνουμε;», «ξέρουμε πόση
ζημιά προκαλούμε στη χώρα;».
Πρώτοι πρέπει να αναρωτηθούν οι αρχηγοί των
κομμάτων και τα επιτελεία τους που άλλαξαν στις Ευρωεκλογές τη λίστα με σταυρό
προτίμησης και που συμπεριέλαβαν στα ψηφοδέλτια τους κάποιους αυτούς που
συμπεριέλαβαν.
Μετά πρέπει να αναρωτηθούν αυτοί οι
συγκεκριμένοι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές που βρήκαν το θράσος να διεκδικήσουν τη
θέση του Ευρωβουλευτή.
Και μετά πρέπει να αναρωτηθούμε εμείς οι
ψηφοφόροι που τους ψηφίσαμε και τους εκλέξαμε…
Μακάρι να ήταν ο Στουρνάρας το πρόβλημα...
"Κάθε φορά που έφτασε στο χείλος του γκρεμού, ο
λαός μας έπεσε μέσα."
(Στ. Μάνος)
Η Ελλάδα χρειάζεται μια ντουζίνα επαναστάσεις για να βγει από το αδιέξοδο, αλλά κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν τολμά ούτε να τις σκέφτεται, όχι να τις οργανώσει και να τις υλοποιήσει.
(Στ. Μάνος)
Η Ελλάδα χρειάζεται μια ντουζίνα επαναστάσεις για να βγει από το αδιέξοδο, αλλά κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν τολμά ούτε να τις σκέφτεται, όχι να τις οργανώσει και να τις υλοποιήσει.
Αντί γι’ αυτό συνεχίζουν να κλέβουν χρόνο από
την κλεψύδρα της χώρας, φορτώνοντας τον Στουρνάρα την ευθύνη και
ανακυκλώνοντας υπουργούς και ψευδαισθήσεις…
Κερκόπορτα; Αστεία πράγματα…
Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα
τους- ξένους φοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν… συλλυπητήριο
τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα
ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς.
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε.
Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να
θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη
ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην
αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου.
Μεγάλη η σημασία της Πόλης, θα πει κανείς, για
τους Ελληνες.
Σωστό. Οπότε και η συμβολική σημασία της Αλωσης
είναι εξίσου μεγάλη.
Εστω και αν η πολιορκία της από τους Οθωμανούς
ήταν απλώς μία από τις πολλές, έστω και αν το κλίμα της εποχής ήταν τέτοιο, η
κατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν τέτοια, που έκπληξη θα ήταν το να
μην αλωθεί η Πόλη.
Το γκάλοπ των σαλτιμπάγκων…
Από
εδώ μέσα, ο Strange Attractor
κατέθεσε την δική του προσέγγιση για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των
ευρωεκλογών.
Δυστυχώς,
ο καλός μου φίλος, με τον οποίο έχω συνομιλήσει άπειρες ώρες και πάντοτε στο
τέλος καταλήγουμε και οι δυο να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε σε όλα, και ότι
συμφωνούμε μόνο σε ένα πράγμα, δηλαδή στον Σαμαρά, έπεσε έξω στις προβλέψεις
του.
Ατελείωτες
συναντήσεις είχαμε κάνει πριν τις εκλογές όπου αυτός ο μη νεοδημοκράτης προσπαθούσε
να με πείσει ότι η ΝΔ θα είναι μπροστά - με σοβαρά επιχειρήματα δε μπορώ να πω
– και με αποκαλούσε ηττοπαθή όταν του έλεγα ότι τα πράγματα δεν ήταν καλά.
Βέβαια,
ομολογώ ότι δεν είχα συγκεκριμένα επιχειρήματα, απλά διαπνεόμουν από μία
συναίσθηση του κλίματος…
Η άνοδος της ακροδεξιάς ανησυχεί την Ευρώπη.
Οι πρόσφατες εκλογές στην Ουκρανία πήγαν καλά, και
έβγαλαν ξεκάθαρο νικητή.
Τον δισεκατομμυριούχο Petro O. Poroshenko, που ήδη δέχθηκε
υπόσχεση από τη Μόσχα να συνεργαστεί μαζί του.
Αυτά στην Ουκρανία, όπου η κατάσταση έχει κάπως
εκτονωθεί.
Στην υπόλοιπη όμως Ευρώπη ξεδιπλώνεται μια νέα κρίση,
η οποία και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί….
Οι τρεις ιδεολογικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελιά, και n φυγή προς τα μπρος…
Τα αποτελέσματα των προχθεσινών ευρωεκλογών
κάνουν επίκαιρο το ερώτημα αν υπάρχει άλλη εφικτή πρόταση για τη διακυβέρνηση
του τόπου από αυτή της υπάρχουσας πλειοψηφίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να πετύχει την πρωτιά και
αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Δεν αρκεί όμως για να κυβερνήσει.
Το μεγάλο πρόβλημά του δεν είναι να αποκτήσει
την αυτοδυναμία, αλλά τι μπορεί να κάνει με αυτήν.
28.5.14
Υπέροχες ελληνικές εκλογές!
Άλλη μια γιορτή της δημοκρατίας τελείωσε, ο λαός
ξαναμίλησε, κι έστειλε βροντερά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση, όπως μόνο αυτός
ξέρει και μπορεί. Ας δούμε τι μάθαμε κι
αυτή την εκλογική Κυριακή, που μπορεί να είναι η τελευταία του 2014, αλλά
μπορεί και όχι.
Σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, το κόμμα
ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ βγήκε πρώτο στην
ψηφοφορία, και μ' αυτό ασχολούνται όλοι, παρ' όλο που δεν είναι το
σημαντικότερο συμπέρασμα των εκλογών, εξηγώ παρακάτω τι εννοώ…
Οι άγνωστοι πραγματικοί νικητές των ευρωεκλογών…
Προκαταβολικά,
να πω ότι χαίρομαι που η ευχή μου για την επόμενη μέρα των εκλογών, έπιασε (εδώ ).
Όχι δε ζητούσα “ανατροπές”, δε ζητούσα “σταθερότητα”, τίποτα
τέτοιο.
Ζητούσα κάτι πολύ πιο απλό και πολύ πιο δύσκολο.
Μια φυσιολογική μέρα, μια μέρα που θα επιτρέψει το καλοκαίρι να αρχίσει – και τί καλοκαίρι, μουντιαλικό!
Αλλά γι’ αυτά θα γράψουμε και θα πούμε εν καιρώ
και λίαν συντόμως.
Προς το παρόν, μένω λίγο ακόμα στις εκλογές που μόλις (ξε)περάσαμε.
Αυτές τις 2-3 μέρες που μεσολάβησαν πήξαμε
κυριολεκτικά στις αναλύσεις για τους χαμένους και κερδισμένους των φετινών
ευρωεκλογών.
Ορισμένες είναι ευφυείς και εύστοχες, άλλες πάλι
όχι και τόσο ενώ πολλές είναι σκέτος ψεκασμός περασμένος στο χαρτί (ή στην
οθόνη του υπολογιστή).
Δε νομίζω ότι είναι το ζητούμενο να προσθέσω
άλλη μία ανάλυση ή να αναλύσω τις αναλύσεις, για όλα υπάρχει ένα όριο.
Ωστόσο εγώ θα επιχειρήσω σήμερα να αναδείξω έναν
παράγοντα των εκλογών, αναμφίβολα κερδισμένο και όχι χωρίς επιπτώσεις για τα
άλλα κόμματα, ακόμα και τα μεγάλα και τα μικρομέγαλα…
Βρε τι έπαθε ο κυρ Φώτης!
Οι ευρωεκλογές είχαν πολλά «απρόοπτα».
Το κυριότερο εκ των οποίων ήταν το σχετικά ανεβασμένο ποσοστό που πήρε το
θνησιγενές ΠΑΣΟΚ, και που απέδειξε και στον πιο σκεπτικιστή, ότι τελικά ο Μπένυ
είναι απέθαντος… κανονικός χαϊλάντερ.
Και το ΠΑΣΟΚ … κατσαρίδα.
Ένα άλλο «απρόοπτο» ήταν και το κάζο που έπαθαν
οι Αν.Ελ. του ψεκασμένου Πάνου, που απέδειξε ότι το συγκεκριμένο κόμμα - συνονθύλευμα
ανερμάτιστων αγαναΧτιστών, είχε ζωή και λόγο ύπαρξης μόνο όσο υπήρχε κρίση.
Όσο όμως απομακρύνεται
η κρίση και το φάντασμα της χρεοκοπίας (παρά τις προσπάθειες του Αλέξη) τόσο εκλείπει
και ο λόγος ύπαρξης των Αν. Ελ.
Οπότε σε λίγο ίσως να μείνουμε χωρίς Χαϊκάλη και
χωρίς Ραχήλ, και τι θα κάνουμε μετά χωρίς γελωτοποιούς;
Η τελευταία χαμένη γενιά…
Βρέθηκα σήμερα το πρωί μάρτυρας μιας σκηνής που
με γύρισε σχεδόν 35 χρόνια πίσω.
Ένα κοριτσάκι έτρεχε κατα-αγχωμένο στο
φροντιστήριο.
Το άκουσα που το έλεγε σε φίλη της στο κινητό.
Και συνειδητοποίησα ότι, πέρα από εκλογές, βρε
αδελφέ, έχουμε και τις Πανελλαδικές!
Και ανέσυρα μνήμες από τον καιρό που κι εγώ
έδινα εξετάσεις, να τελειώσω το λύκειο και να μπω στη Νομική…
Ήλθε το καλοκαίρι…
Οποιος άκουσε το τελεσίγραφο που υπαγόρευσε προς
την κυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας δεν επιτρέπεται να έχει αμφιβολίες για τις
προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ/Λ-Τ).
Από τη στιγμή που ζητεί απεριφράστως από την
κυβέρνηση να μην κυβερνήσει και, επιπλέον, ζητεί επισήμως εκλογές, είναι
πρόδηλο ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κάνει ότι μπορεί, με τα
μέσα που διαθέτει, για να το πετύχει.
Λούμπεν Ελλάδα.
Η Χρυσή Αυγή διπλασίασε τα ποσοστά της στον Δήμο
Αθηναίων σε σχέση τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2012.
Από το 7,8% στην Αθήνα ο Ηλίας Κασιδιάρης ως
υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων εκτινάχθηκε στο 16%.
Στην Περιφέρεια Αττικής, στις εθνικές εκλογές
του Ιουνίου του 2012 το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου είχε πάρει 7,9%.
Ο υποψήφιος της Χ.Α στην περιφέρεια Αττικής
Ηλίας Παναγιώταρος συγκέντρωσε ποσοστό 11%.
Αυτά, ενώ ο υποψήφιος της ΝΔ Α. Σπηλιωτόπουλος
είχε διολισθήσει στην ακροδεξιά ατζέντα κυρήττοντας ανένδοτο εναντίον της
δημιουργίας τζαμιού και υιοθετώντας επιθετική ρητορεία εναντίον των μεταναστών.
Αλλωστε, υποψήφιοι που έχουν δείξει συμπάθεια ή
ανοχή στη Χ.Α, όπως ο Α. Τζιτζικώστας και ο Θ. Καρυπίδης επιβραβεύτηκαν.
27.5.14
Ανθ’ ημών… Γουλιμής.
Όταν τον Απρίλιο του 1895, ο μεγάλος πολιτικός άνδρας
Χαρίλαος Τρικούπης δεν εκλέχτηκε ούτε καν βουλευτής, και στη θέση του εκλέχτηκε
με διαφορά ελάχιστων ψήφων ο σχεδόν άγνωστος Μιλτιάδης Γουλιμής, ο πικραμένος
Τρικούπης είπε το περίφημο πλέον «ανθ’ ημών
Γουλιμής».
Κληροδοτώντας στον γιατρό βουλευτή την αιώνια
μνημόνευση, μέσα από την χλευαστική απαξίωση.
Έκτοτε, η Ελλάδα πέρασε από διάφορες φάσεις, από
διάφορες περιπέτειες, και από διάφορα πολιτεύματα, μέχρι να επανέλθει και πάλι
η κοινοβουλευτική δημοκρατία, η οποία από το 1974 λειτουργεί για πρώτη φορά
στην ιστορία μας αδιάλειπτα.
Και το κυριότερο στοιχείο της, ειδικά τα
τελευταία χρόνια, αυτά της πλέριας τηλεοπτικής δημοκρατίας, είναι οι πάμπολλοι
πλέον «Γουλιμήδες».
Πικρή δικαίωση σε ορθές προβλέψεις…
Αναρίθμητοι πολιτικάντηδες, μασκαράδες παρτάκηδες
συκοφάντες και ένοχοι εσχάτης καθοσίωσης, ζητούν τα ρέστα από τον άνθρωπο που
επωμίσθηκε τα σφάλματα της δικής τους πολιτικής ασυνέπειας και ανικανότητας!
Για τον Αντώνη Σαμαρά έχουμε γράψει τόσες φορές
τόσα πολλά θετικά, χωρίς ωστόσο να αποφύγουμε και την κριτική, όπου
επιβάλλονταν, που θα καταντούσε κοινοτυπία να τα επαναλάβουμε, χωρίς
συγκεκριμένο λόγο.
Η τροπή όμως των πραγμάτων και οι θέσεις του,
που είναι αμετακίνητες και κρυστάλλινες, επιβάλουν εκ των πραγμάτων τις
σχετικές αναφορές…
Οι εκλογές τελείωσαν. Ώρα για δουλειά!
"Η έννοια του καλού και του κακού δεν
επιλύεται με την καθολική ψηφοφορία.
Δεν ανατίθεται σε μια ψηφοφορία να επιτύχει το
λάθος να γίνει σωστό και το άδικο δίκαιο.
Δεν τίθεται σε ψηφοφορία η ανθρώπινη
συνείδηση.....
Δεν είμαι με ένα κόμμα είμαι με μια αρχή.
Το κόμμα είναι φύλλωμα. Πέφτει.
Η αρχή είναι ρίζα. Μένει.
Τα φυλλώματα κάνουν θόρυβο και δεν κάνουν άλλο
τίποτα.
Η ρίζα σιωπά και κάνει τα πάντα!" (Βίκτωρ
Ουγκώ)
Αλίμονο αν οι εκλογές ήταν η κορυφαία στιγμή της
δημοκρατίας, αλίμονο αν μια δημοκρατία απαρτίζετε από ανά πενταετία πολίτες, αν
το καθήκον πολιτικής συμμετοχής μας εξαντλείται όταν απομακρυνόμαστε από την
κάλπη και επανέρχεται όταν την ξαναπλησιάζουμε και στο ενδιάμεσο διάγουμε
βίο ιδιωτικό, ράθυμο, ή άγονα διαμαρτυρόμενο…
Σοβιετία…
Αυτή την Ελλάδα παρουσιάσαμε (προ)χθες στην
Ευρώπη.
Περίπου 40% κομμουνιστές που ζητάνε να φύγουμε
από την Ευρώπη, να επιστρέψουμε στη δραχμή, να αναστήσουμε τον Στάλιν ή να
γίνουμε Αργεντινή.
Πάνω από 10% ακροδεξιούς που υμνούν τον Χίτλερ
και βρίζουν την Ευρώπη.
Και μια κυβέρνηση κρατιστών που στο όνομα της
κρίσης αντί να ανοίξει ταχύτατα την οικονομία συντήρησε το κράτος, αφανίζοντας
τον ιδιωτικό τομέα…
Ο Αλέξης πέθανε… ζήτω ο Γαβριήλ;
Στο ποδόσφαιρο, όταν μια ομάδα προπονείται
συνεχώς και δείχνει πως έχει όλα τα φόντα να κερδίσει ένα ματς, αλλά στο τέλος
«σκάει» μέσα στον αγώνα, τότε αυτό που χρειάζεται είναι αλλαγή προπονητή.
Ειδικά εάν αυτή η εικόνα αποτελεί τον κανόνα κι
όχι την εξαίρεση.
Το είδαμε προχθές και με τη Ρεάλ.
Την τελευταία δεκαετία μετρούσε έξι αποκλεισμούς
από τον Φεβρουάριο, στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ήρθε ο Μουρίνιο και την πήγε τρεις φορές στα
ημιτελικά, αλλά δεν μπορούσε παραπάνω.
Κι έπρεπε να προσλάβει τον Αντσελότι για να
ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης. Δεν είναι κακό, δεν χρειάζεται κάποιος να
στηθεί στον τοίχο, είναι απλά η ζωή.
Μήνυμα για ανανέωση της πολιτικής πρότασης…
Αν θέλουμε να συνοψίσουμε τα αποτελέσματα των
ευρωεκλογών, θα λέγαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε, αλλά δεν νίκησε· υπό την έννοια
ότι «στις 26 δεν φεύγουν».
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης έχασαν, αλλά δεν
ηττήθηκαν· τουλάχιστον όχι σε σημείο «ανατροπής» όπως φοβούνταν.
Η Νέα Δημοκρατία έχασε έξι ποσοστιαίες μονάδες
σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012 (20% της δύναμής της), το δε ΠΑΣΟΚ –παρ’ όλο
που έγινε «Ελιά»– τέσσερις μονάδες (30% της δύναμής του τον Ιούνιο).
Κάθε κυβερνητικός εταίρος έχασε μονάδες χωρίς
όμως να τις κερδίσει η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως γινόταν τα προηγούμενα
χρόνια.
26.5.14
Ο λαός μίλησε: Αντώνη άλλαξέ τα όλα!
Τελικά ο λαός είναι σοφός. Και ζητά ανατροπή
πράγματι αλλά για όλους και για όλα.
Το μήνυμα των εκλογών ελήφθη θέλουμε να
πιστεύουμε απ’ όλους και όχι μόνο για τις κάμερες. Και το μήνυμα είναι ένα και
αδιαπραγμάτευτο:
Αλλάξτε όλοι αλλιώς θα σας «ξαναμαυρίσουμε» και
θα ψηφίζουμε Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, ψεκασμένους ή όποιους άλλους νομίζουμε εμείς.
Τι λέει ο κόσμος στη ΝΔ και τον κ. Σαμαρά;
«Πάρτο αλλιώς Αντώνη διαφορετικά θα βρεις στο
παγόβουνο, δηλαδή στην ψήφο του ελληνικού λαού στις εθνικές εκλογές».
Τι λέει στον ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Τσίπρα;
«Πάρτο αλλιώς Αλέξη. Καλές οι υποσχέσεις και οι
προτάσεις που είναι αδύνατο να εκπληρωθούν, άλλαξε πορεία όμως γιατί βαρεθήκαμε
τις πομφόλυγες»…
Τα δικά μου συμπεράσματα από τις χθεσινές εκλογές…
Πάει κι αυτό.
Μια μπόρα ήταν και πέρασε.
Για μια ακόμη φορά, η χώρα αντίκρισε την άβυσσο,
αλλά δεν πήδηξε.
Οι χάντρες που υποσχέθηκε δεξιά και αριστερά σε
κάθε πικραμένο ο Αλέξης αποδείχθηκαν τενεκεδένιες, και ο λαός τελικά δεν μάσησε.
Πλην των πλέρια αγαναΧτισμένων, που μέσα στη
παραζάλη τους, και στην οργή τους, πριμοδότησαν τον Σύριζα, και όλους τους
υπόλοιπους πράκτορες του χάους, προσδοκώντας μια άμεση επιστροφή σε μια άλλη Ελλάδα της μάσας,
που δυστυχώς όμως (για αυτούς) έφυγε για πάντα…
Τα μεγάλα θέματα του επόμενου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Είναι τέσσερα και καίνε όλους τους Ευρωπαίους.
Σε αυτά καλείται να ρίξει το βάρος του το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην επόμενη, πενταετή, θητεία του.
ΑΝΕΡΓΙΑ: Στην Ελλάδα κοντεύει να φτάσει στο ήμισυ του ενεργού πληθυσμού, αλλά
και στις υπόλοιπες χώρες δεν πηγαίνει καλύτερα.
Στις περισσότερες χώρες-μέλη αυτή τη στιγμή η
ανεργία περιστρέφεται είτε λίγο πάνω είτε λίγο κάτω από τον μέσο όρο ανεργίας
σε όλη την ΕΕ.
Και είναι ακόμη χειρότερη στις νεότερες ηλικίες
μεταξύ 15 και 24 ετών.
Μόνο σε 11 από τις χώρες-μέλη η ανεργία είναι
κάτω από το 20% των νέων…