Η μουσική μας πρόταση για απόψε.

Απόψε συνεχίζει τις προτάσεις του ο Strange, που έχει αδυναμία στα "κλαψιάρικα", με το καταθλιπτικό We Never Change, από τους Coldplay....

Δάσκαλε που δίδασκες....

Στην Ελλάδα έχουμε  πλούσιους "σοσιαλιστές", αλλά στη Κίνα έχουν τους ζάπλουτους κομμουνιστές.

Και μιλάμε για πολιτικούς, όχι για επιχειρηματίες…. για ιδεολόγους δηλαδή!

Στην περίπτωση μάλιστα του πρωθυπουργού της «κομμουνιστικής» αυτής αχανούς χώρας, ισχύει απόλυτα το «δάσκαλε που δίδασκες».

Όποιος πρόλαβε, τον Κύριον....!

Κάποτε, νομίζω ήταν τον χειμώνα του 1982, είχα την τύχη να απολαύσω ζωντανά τους Rolling Stones στην πόλη St. Paul της Minnesota.

 Η συγκεκριμένη παράσταση ήταν μια μόνο από τις πάρα πολλές της περιοδείας τους εκείνης  στην Αμερική, με τους  Stones  να παίζουν σε τεράστια στάδια και αρένες, με σκοπό την προώθηση του νέου τότε άλμπουμ τους, Tatoo You.

 

Τα εγκαίνια της έκθεσης "Κειμήλια Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης"

Στα πλαίσια του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης διοργανώνεται στο Διοικητήριο, στο οποίο στεγάζεται το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, έκθεση με κειμήλια από την περίοδο της απελευθέρωσης της πόλης.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Σαμαρά.

Ένα από τα ωραιότερα «επαγγέλματα», είναι κι αυτό του πρωθυπουργού της Ελλάδας.

Αρκεί να μιλάμε για νορμάλ εποχές, όπως αυτές που ζούσαμε για 20-25 περίπου χρόνια, και μέχρι να ξεσπάσει η κρίση.

Μια χώρα μικρή, βατή, με καταπληκτικές τοποθεσίες, με βουνά και παραλίες, με λαό γλεντζέ, και με άφθονα πακέτα από την ΕΕ, που αναπτύσσεται και εκσυγχρονίζεται (έστω στρεβλά και επίπλαστα) με φρενήρεις ρυθμούς.

Τι το καλύτερο από το να την διοικείς;

Ο Κύκλος του Δαχτυλιδιού.

Ήπειρος, χειμώνας του 1942.

     

   Ξύπνησε απότομα. Το  όνειρο ήταν ρεαλιστικό. Είχε στα αλήθεια τρομάξει. Προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια του αλλά μάταια.  Πονούσε παντού. Το κεφάλι του ένιωθε  σαν κάποιος γίγαντας  να το είχε βάλει σε κάποια μέγγενη και με μίσος  να έστριβε τις βίδες… Πρέπει να είχε και πυρετό διότι έτρεμε ολόκληρος. Μεγάλες σταγόνες από ιδρώτα έπεφταν από τα μαλλιά του και  εμπόδιζαν την προσπάθεια που έκανε στο να ανοίξει τα μάτια  και να συγκεντρώσει το βλέμμα του. 

Μάταια σκούπιζε με την παλάμη  το μουσκεμένο  του μέτωπο. Ο ιδρώτας ήταν ατελείωτος.   

Σαν ποτάμι  σκέφτηκε. Δεν καταλάβαινε που βρισκόταν. Ένιωσε να τον κυριεύει ένα αίσθημα πανικού. Αυτό που σε εξουσιάζει όταν αισθάνεσαι ανήμπορος.  

 Έδιωξε κάθε σκέψη από το μυαλό του και προσπάθησε να χαλαρώσει. Να συγκεντρωθεί. 

<Ψύχραιμα Άρη>,  είπε στον εαυτό του. Και αμέσως έκανε εμετό. Καμία ανακούφιση.   

Περιέργως,  παρ`όλη τη ζαλάδα αλλά  και την έντονη ναυτία που αισθάνονταν,  η μνήμη του φάνηκε να δουλεύει μια χαρά. 

Εικόνες από την  χθεσινή νύχτα ήρθαν ολοκάθαρες στο μυαλό του. Θυμήθηκε πως πέρασε  ολόκληρο το περασμένο βράδυ.  Το χαρούμενο βράδυ της απόκτησης επιτέλους του μεταπτυχιακού του. 

Το γιόρτασε έτσι όπως ήθελε. Ώρες ατελείωτες,  πίνοντας κόκκινο κρασί, βλέποντας πολεμικές ταινίες σε DVD, και συζητώντας με τον  Θωμά τον συμφοιτητή του για το αγαπημένο τους θέμα. Αυτό που από μικρό παιδί ακόμα τον έκανε να νιώθει περήφανο και που αργότερα τον οδήγησε στο να μελετήσει με πάθος αλλά  και να  σπουδάσει στο πανεπιστήμιο ιστορία… 

Νεότερη Ελληνική ιστορία.