Να πληρώνονται οι μαχαιροβγάλτες;

Για τις ανάγκες της αντιπολίτευσης ας πληρώνονται και οι υπόδικοι.

Διαφωνούν Σύριζα και ΑΝΕΛ με την πρόταση παύσης της βουλευτικής αποζημίωσης των προφυλακισμένων χρυσαυγιτών.

Φιάσκο και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις, παντού θεωρίες συνωμοσίας.

Ξαφνικά, οι έως εκείνη τη στιγμή νεοναζί, στυγνοί εγκληματίες, αποβράσματα, εχθροί της Δημοκρατίας, έγιναν για τις ανάγκες της αντιπολίτευσης πολίτες με δικαιώματα, εν ενεργεία βουλευτές που δεν είναι δυνατόν να τους κόψει η Βουλή το μισθό, πριν δικαστούν.

Όταν πέρυσι βγήκε στη δημοσιότητα ότι ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου μέσω δικαστικών αναβολών πληρωνόταν μέχρι να αποταχθεί από την Αστυνομία, όλη η κοινωνία καταδίκασε το γεγονός και αναρωτιόταν μέχρι πότε θα συμβαίνουν στην Ελλάδα αυτά τα απαράδεκτα πράγματα…

Επαναστάτες χωρίς θυσία…

Άκουγα στο ραδιόφωνο τις δηλώσεις των μαθητών από το 1ο ΕΠΑΛ Λαμίας.

Έκαναν κατάληψη, επενέβη ο εισαγγελέας και τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες. 

Δεν  μου έκανε καμία εντύπωση ούτε ο λόγος των παιδιών, ούτε το ύφος, ούτε καν το «έντεχνο» μένος της επαναστατικής τους  «ορμής».

Χρόνια τώρα, όλα μοιάζουν να είναι ίδια.

Στη Βουλή των Εφήβων, σε διάφορες εκπομπές, σε «αγωνιστικές» συζητήσεις. Νέα παιδιά, «παπαγάλοι»  μιας γλώσσας που αναμεταδίδεται συνεχώς με πρωταγωνιστές πολιτικούς, συνδικαλιστές και «ινστρούκτορες» «αμνών» και «εριφίων»…

Οι αγανακτισμένοι μαθητές «επαναστάτησαν» αλλά τους φάνηκε αδιανόητη η επέμβαση του κράτους. 

Αποφάσισαν να αντιδράσουν αλλά δεν ήθελαν να υπάρξει «αντίπαλος».

Ξεκίνησαν «πόλεμο» αλλά είχαν την απαίτηση κανείς να μην τους αντισταθεί!

Αργό ξεφλούδισμα, πλην όμως ξεφλούδισμα…

Αναρωτιούνται πολλοί: «μα δεν είναι ακόμα ψηλά τα ποσοστά της ΧΑ μετά τα όσα συνέβησαν»;

Απάντηση: Ναι αλλά ήταν και αναμενόμενο.

Και η αρχική μεγάλη πτώση και η σταθεροποίησή τους από ένα σημείο και μετά.

Ας πάμε 11 χρόνια πίσω.

Λίγο μετά την εξάρθρωση της 17Ν είχε δημοσιευτεί δημοσκόπηση που έλεγε ότι το 24% της κοινής γνώμης συμφωνούσε με τις θέσεις της οργάνωσης, αλλά όχι με τις πρακτικές της.

Αρνητική άποψη για τη 17Ν είχε το 84%, το 13% ήταν ουδέτερο (!) και το 3% είχε θετική άποψη!

Το ποσοστό αυτό μάλιστα υπερδιπλασιάζονταν και έφτανε το 7,5% στα χαμηλά οικονομικά στρώματα και το 8,5 στους νέους.

Δεν τραβάει η ομάδα Πρόεδρε ...

Ξέρω ότι είναι εξαιρετικά κουραστικό να υπάρχει μία μόνιμη γκρίνια για το ότι τίποτε, ή σχεδόν τίποτε (για να είμαι δίκαιος) δεν πάει καλά.

Δε θέλω να μπω σε αυτή τη λογική.

Δυστυχώς όμως, σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μου βλέπω ότι το κράτος εξακολουθεί να είναι ξεχαρβαλωμένο, η ψυχολογία του πολίτη εξακολουθεί να είναι πεσμένη - και δεν έχει να κάνει αυτό ΜΟΝΟ με τις οικονομικές δυσκολίες που βιώνουμε όλοι μας - και κυρίως εξακολουθούμε σαν Ελλάδα να μην έχουμε ένα Όραμα.

Δυστυχώς, δεν έχω βρει ούτε έναν Υπουργό που να μπορεί να ακολουθήσει των βηματισμό του Αντώνη Σαμαρά.

Καλοπροαίρετα, κάθομαι και ψάχνω έναν - έναν όλους τους τομείς, τους «πυλώνες ενός Κράτους», προκειμένου να αξιολογήσω και να κρίνω ότι επιτέλους, κάτι πάει καλά!

Και φυσικά, μπορεί κάποιος να με ρωτήσει «και ποιος είσαι εσύ βρε αδερφέ που αξιολογείς και κρίνεις»;

Πολύ σωστό!

Αλλά στη σκέψη που μας έβαλε η λογιστική προσέγγιση του Στουρνάρα, θέλω και το τελευταίο € που πληρώνω, με χίλια ζόρια, ως φορολογούμενος πολίτης, να πιάνει τόπο.

Να μου έρχεται πίσω ανταποδοτικά!

Ναι, ξέρω επίσης ότι πρέπει η Πατρίδα μου να πληρώσει τοκοχρεωλύσια, κεφάλαια, να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα για να ανασάνει.

Ειλικρινά όμως, σκεφτείτε, υπάρχει έστω και ένας από εσάς που να του έχει μπολιαστεί η αίσθηση ότι όλες αυτές οι θυσίες πιάνουν τόπο;

Ή έστω θα πιάσουν τόπο;

Ή ακόμη καλύτερα, στο άμεσο μέλλον θα υπάρξει η «ανταπόδοση»;

Τι φταίει για αυτό;

Πέντε στα όρθια…

1. Από μικροί μάθαμε να μισούμε τους Εβραίους.

Μας λέγαν ότι είχαν σταυρώσει το Χριστό. Ήταν κακοί άνθρωποι.

Αργότερα, μπερδευτήκαμε λίγο όταν ακούσαμε ότι ο Χίτλερ τους έστελνε στα κρεματόρια, αλλά υποθέσαμε ότι ήταν μια διένεξη μεταξύ κακών.

Δεν μας αφορούσε και πολύ.

Μιλούσαμε για την Αντίσταση, το Στάλινγκραντ και την απόβαση στη Νορμανδία αλλά δεν μιλούσαμε πολύ για το Ολοκαύτωμα.

Όταν μεγαλώσαμε και πήγαμε στο Πανεπιστήμιο  μισούσαμε τους Αμερικάνους και νιώθαμε ευτυχείς που αυτοί υποστήριζαν τους Εβραίους, τους οποίους, ούτως ή άλλως, εμείς μισούσαμε.

Ήταν τότε που μάθαμε να αγαπάμε τη Φατάχ, τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και ότι άλλο φρικιαστικό κυκλοφορούσε στην περιοχή επειδή ζωνόταν δυναμίτη και τίναζε τα γυναικόπαιδα στον αέρα.

Τα γυναικόπαιδα των Εβραίων.  

Στην άθλια διαμάχη των στρατοκρατών εγκληματιών και των δύο πλευρών, εμείς σταθερά μισούσαμε τους Εβραίους. Γενικώς.

Ώσπου ο Σαμαράς αποφάσισε να χτυπήσει τη ΧΑ.

Τότε μπήκαμε στα χοντρά διλήμματα.

Ο δεξιός ο Σαμαράς, ένας κακός εναντίον ενός άλλου μεγαλύτερου αλλά πάντα δεξιού κακού;

Γίνεται; Λογικά όχι.

Εκτός κι αν βάλλουν το χέρι τους άλλες σκοτεινές, παγκόσμιες δυνάμεις για δικούς τους αλλότριους σκοπούς.

Ποιοι; Ευκολάκι. Οι Εβραίοι.

Αυτοί που σταύρωσαν το Χριστό.

Ήρθαν τώρα να σταυρώσουν και την Αριστερά. Άτιμη φάρα.   

Διώκονται τελικά οι δράστες της φονικής επίθεσης στην Marfin.

Μέλη του σκληρού πυρήνα των αντιεξουσιαστών είναι οι δύο φερόμενοι ως δράστες των δολοφονικών επιθέσεων στην  τράπεζα Marfin -όπου βρήκαν το θάνατο τρεις νέοι άνθρωποι- και στο βιβλιοπωλείο Ιανός -όπου κινδύνεψαν 24 άτομα.

Τρία χρόνια μετά τη δολοφονική επίθεση οι αρχές κατάφεραν να ταυτοποιήσουν τους δράστες οι οποίοι με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών παραπέμπονται σε δίκη.

Σύμφωνα με το βούλευμα, το οποίο δημοσιεύεται στην εφημερίδα Realnews, δράστης της επίθεσης στην τράπεζα είναι ο Θεόδωρος Σίψας, ο οποίος και παραπέμπεται να δικαστεί για τα εγκλήματα της «ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συναυτουργία και κατά συρροή τετελεσμένης και εν απόπειρα, της εκρήξεως εκ της οποίας επήλθε θάνατος και κίνδυνος για ανθρώπους και ξένα πράγματα, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας δια εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του».

Ρωτήστε, σκουπίστε, κερδίσατε…

«Κοστίζει 40 ευρώ για να το φτιάξουν ή 70 ευρώ να πάρουμε καινούργιο. Τι κάνω;». Θα σας εξομολογηθώ εξ αρχής την αμαρτία μου: πριν από τρία χρόνια, δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να διερευνήσω αν μπορεί να επισκευαστεί ένα ηλεκτρικό σκουπάκι κουζίνας.

Αλλά καθώς στη γειτονιά άνοιξε ένα σούπερ λουξ κατάστημα «επιδιόρθωσης ηλεκτρικών συσκευών», είπα στη γυναίκα μου «δεν πας να δεις μήπως φτιάχνεται, γιατί μάλλον μπαταρία είναι»;

Πήγε. Και στο δίλημμα που μας έβαλε το κατάστημα, αυθόρμητα της είπα: «ναι, ας το φτιάξουν, γιατί να πετάξουμε 30 ευρώ για να αγοράσουμε καινούργιο;».

Έλα, όμως, που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχα φανταστεί.

Όταν πήγα να παραλάβω το σκουπάκι, στο ταμείο ανεξηγήτως μου ζήτησαν 55 ευρώ! Την αρχική αμηχανία μου διαδέχθηκε μια ψυχραιμότερη σκέψη.

«Μισό λεπτό», είπα στην υπάλληλο, άνοιξα το κινητό μου και στην ιντερνετική μηχανή αναζήτησης έβαλα το μοντέλο του... σκουπακίου.

Όταν είδα τα αποτελέσματα, βγήκα από τα ρούχα μου.

Το ίδιο ακριβώς σκουπάκι πωλείτο ολοκαίνουργιο στον «Κωτσόβολο» έναντι 58 ευρώ…

Ποια παρέλαση;

Στην παραλιακή έχουν ξεκινήσει από μέρες το στήσιμο της εξέδρας για την παρέλαση. Όλα στην εντέλεια.

Σκούρο μπλε της πατρίδας παντού και καρέκλες επισήμων θα μπουν σε λίγο.

Εκεί ακριβώς είχα δει πέρσι στο οδόστρωμα μια πορεία διαμαρτυρομένων περνούσε μπροστά από την εξέδρα φωνάζοντας.

Ώστε λοιπόν παρέλαση ξανά!

Και φέτος μάλιστα, τρία χρόνια μετά την απόσυρση των μηχανοκίνητων τμημάτων από τις στρατιωτικές παρελάσεις -για λόγους οικονομίας- η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας αποφάσισε να τα επαναφέρει εν όψει της 28ης Οκτωβρίου.

Διότι τώρα είναι γνωστό ότι η οικονομία πετάει.

Και τα λεφτά τρέχουν από τα μπατζάκια μας.