Μια κυβέρνηση που δεν διαχειρίστηκε ούτε τα βασικά του αριστερού DNA, κατάφερε να εγκλωβίσει τόσους ψηφοφόρους στο μύθο της
Κι όμως, ο Τσίπρας έκανε
τη ρελάνς.
Απογοητεύοντας πολλούς που ήλπιζαν στην ξεκάθαρη καταδίκη του λαϊκισμού
του, κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων, που για
διάφορους λόγους επιμένουν να τον θεωρούν προστάτη τους, απέναντι σε αυτό που
φοβούνται ή καταδικάζουν.
Το 31,5% δεν είναι φυσικά μόνον όσοι έχουν ιδεολογικές καταβολές στην
αριστερά και αρνούνται να εκσυγχρονίσουν την αντίληψή τους για το τι είναι προοδευτικό σήμερα ή όσοι πολύ
φυσιολογικά απωθούνται από το «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».
Είναι και δεκάδες χιλιάδες άλλοι που έχουν υποστεί επί δεκαετίες την πλύση
εγκεφάλου περί νεοφιλελευθερισμού, που αρέσκονται στην επιδοματική πολιτική
γιατί δεν επιθυμούν την προσπάθεια, τη σύγκριση ή την αξιολόγηση, ακόμα και
αυτοί που επιθυμούν την ισοπέδωση φθονώντας συμπλεγματικά τους άλλους, γιατί το
αυτοπαραμύθιασμα για το πόσο αξίζουν πάει σύννεφο...