Τσιφτετέλι...

Τρύπες

Ο Αλέξης και οι λέξεις …

Τελικά τα καταφέραμε. Μείναμε μόνοι.

Ακόμη και οι Κύπριοι βρέθηκαν απέναντί μας.

Είναι το πρώτο και μεγάλο «επίτευγμα» που έχει καταγράψει στη μέχρι τώρα θητεία της η κυβέρνηση. Που, όμως, επιμένει ότι διαπραγματεύεται.

Αλλά δυστυχώς όχι μόνο με τους εταίρους.

Διαπραγματεύεται και με τις συνιστώσες της, διαπραγματεύεται και με τους προσερχόμενους στις πλατείες.

Και ποτέ και πουθενά μια τριπλή διαπραγμάτευση δεν κατέληξε σε αίσιο αποτέλεσμα...

Η Αξιοπρέπεια θα έρθει… και θα ’ναι μέρα μεσημέρι!

Ήδη κοντεύουμε να κλείσουμε ένα μήνα από τότε που ο λαός πήρε την τύχη του στα χέρια του.

Από τότε που επανήλθε ο ήλιος στον ουρανό (και τα σπουργίτια τιτιβίζουν ελεύθερα).

Από τότε δηλαδή που οι σαμαροβενιζέλοι κρύφτηκαν στα λαγούμια τους, και η χώρα ζει στον αστερισμό του  Πρώτη Φορά Αριστερά (ρε ζαγάρια).

Και ακόμη κι εγώ ο συνήθως καχύποπτος, ομολογώ ότι δεν γκρεμίστηκαν φούρνοι, δεν διαλύθηκαν οικογένειες, και δεν στερέψαμε από χαρτί υγείας.

Το αντίθετο θα έλεγα…

Η ελπίδα και το χαμόγελο επανήλθαν στα χείλη του μέσου Έλληνα, και αυτό αποδεικνύεται από τις πολυπληθείς αυθόρμητες συγκεντρώσεις συμπαράστασης στις ηρωικές προσπάθειες της νέας κυβέρνησης να τα βάλει επιτέλους με τους διεθνείς τοκογλύφους.

Οι οποίοι μπορεί να είναι 17, και εμείς μόνοι, αλλά τους έχουμε ήδη περικυκλώσει…

Διεθνής οργή για το νούμερο…

Τις αντιδράσεις των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις δηλώσεις του Έλληνα ομολόγου τους ότι η Ελλάδα έχει πτωχεύσει και το κλίμα στις συνεδριάσεις του Eurogroup περιγράφει σε δημοσίευμα του το Dow Jones Newswires.

Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης κούνησαν τα κεφάλια τους όταν ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης επανειλημμένα δήλωσε σε δημοσιογράφους μετά τις ελληνικές εκλογές ότι η χώρα είναι χρεοκοπημένη, αναφέρει το πρακτορείο...

Προσγείωση στην πραγματικότητα…

Την Τετάρτη η Ελλάδα έστειλε στην Ευρώπη έναν καταληψία σχολείου που στην απελπισία της του έδωσε την εξουσία.

Την Πέμπτη το βράδυ είχε πρωθυπουργό.

Είναι άγνωστο αν επιστρέφοντας ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορέσει να διατηρήσει το σοβαρό πρόσωπο που έδειξε στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, αλλά τουλάχιστον τώρα ξέρουμε ότι το έχει.

Οτι μακράν της υστερίας των στελεχών της Κουμουνδούρου, μετά από δύο 24ωρα στις Βρυξέλες μίλησε όπως πρέπει να μιλάει ένας κεντροαριστερός αρχηγός κράτους.

Με μεγαλύτερη ευαισθησία στις κοινωνικές ανάγκες, χωρίς όμως να ξεχνάει ότι το κράτος δεν άρχισε τη μέρα που ανέλαβε αλλά έχει συνέχεια και υποχρεώσεις.

Ολα αυτά σε διαπραγματεύσεις που προς στιγμήν έμοιαζαν να βουλιάζουν στους ύφαλους των ευφημισμών και της σημειολογίας.
 

Ο αυτοεγκλωβισμός του ΣΥΡΙΖΑ…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Αλέξης Τσίπρας παίζουν κορώνα γράμματα τη θέση και την πορεία της χώρας στην Ευρωζώνη, εγκλωβισμένοι στον λαϊκισμό που καλλιέργησαν τα προηγούμενα χρόνια και κορύφωσαν την προεκλογική περίοδο. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία και για κάτι ακόμη.

Ο πρωθυπουργός είναι δέσμιος της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης και των «πράσινων» συνιστωσών του κόμματός του.

Δεν τις ελέγχει και για κάθε τι που αποφασίζει πρέπει να έχει τη

σύμφωνη γνώμη τους, όπως αποδείχθηκε και με την εμπλοκή στο ζήτημα του προσώπου που θα είναι υποψήφιο για την προεδρία της Δημοκρατίας….

Ντροπή και θυμός…

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Κάναμε εκλογές γιατί ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήθελε να πάρει άλλα μέτρα και προσπάθησε να εγκλωβίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, πετώντας την καυτή πατάτα της τελευταίας φάσης του Μνημονίου.

Κι ο Τσίπρας είχε όλο το χρόνο να βρει ένα πρόσωπο που θα συμβολίζει την ιστορική αλλαγή που έγινε στη χώρα στις 25 Ιανουαρίου. Έτσι έλεγε ο ίδιος.

Κι επέλεξε να προτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο.

Έναν συνταξιούχο της πολιτικής που έμεινε στο πατάρι τον τελευταίο καιρό, αλλά που πάντα μύριζε ναφθαλίνη και συμβόλιζε το παλιό...