17.5.13

Easy Ride....

Easy Ride, by the Doors!



Ένοχες απολαύσεις ΙΙΙ


Εθνική περηφάνια (;) reloaded
(Για τους – πεισματικά - αδαείς: ο δεύτερος ημιτελικός της Γιουροβίζιον)

Ο κόσμος λέει (και τι δε λέει ο κόσμος βέβαια, πλην όμως το συγκεκριμένο με συμφέρει γι’ αυτό και το επικαλούμαι), ότι η εξομολογημένη αμαρτία παύει να είναι τέτοια.
Αυτό λοιπόν που έχω να εξομολογηθώ και πέραν της βασικής μου αμαρτίας να ασχολούμαι με το εν λόγω παναήρ’ (που λεν και στο χωριό του πατέρα μου) είναι ότι ένα απ’ τα αγαπημένα μου κομμάτια της γιουροβίζιον είναι τα «λαϊκά δικαστήρια» που ακολουθούν στις οθόνες μας μετά από αποτυχίες της ελληνικής συμμετοχής.
Όσο μεγαλύτερη η αποτυχία, τόσο πιο συναρπαστικά τα εν λόγω λαϊκά δικαστήρια.


Ακόμα θυμάμαι με νοσταλγία της μέρες που ο Ρακιτζής τερμάτισε κάθε έννοια kitch και πάτωσε μεγαλοπρεπώς και κυρίως το τι ακολούθησε, με τον εξάδερφό του, σπάνια μούρη νεοέλληνα  και μετέπειτα «θεωρητικό» του ΛΑΟΣ (το ξέρω είναι οξύμωρο αλλά αυτή είναι η ομορφιά του) να πρωτοστατεί στο ρόλο του συνηγόρου προς μεγάλη τέρψη όλων ημών.
Αλλά φεύ!


Το μέλλον του κόσμου …


Αναζητώντας θέμα για την καινούργια του ταινία, ο Ολιβερ Στόουν συναντήθηκε στο Ζάγκρεμπ με τον Αλέξη Τσίπρα.
Στην εργογραφία του Αμερικανού σκηνοθέτη περιλαμβάνονται προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας όπως οι Κένεντι, Νίξον και Κάστρο.
Ελπίζω ο κ. Στόουν να θέλει να συμπεριλάβει τον Αλέξη Τσίπρα σε αυτήν τη σειρά των ταινιών του και να μη σκέφτεται κάτι σαν το «Πλατούν», α λα ελληνικά.




Το ελπίζω, αν και ο κ. Τσίπρας φρόντισε να με διαψεύσει.
Διότι μόλις έσφιξαν τα χέρια, ο Ελληνας πολιτικός ηγέτης, με τα ραγδαίως βελτιούμενα αγγλικά του, δήλωσε στον σκηνοθέτη πως έχει δει όλες του τις ταινίες, «ειδικά» δε το «Πλατούν».
Αυτό το «ειδικά», για να είμαι ειλικρινής, με μπέρδεψε λίγο και με ανησύχησε ακόμη περισσότερο.
Διότι ο κ. Τσίπρας φρόντισε να προσθέσει πως και η Ελλάδα σήμερα ζει αντίστοιχες καταστάσεις με το Βιετνάμ την εποχή του πολέμου, μόνο που τώρα ο πόλεμος δεν γίνεται με τα όπλα, αλλά με οικονομικά μέσα.


Προτάσεις ανάπτυξης.


Η δυστυχώς  οικεία σε όλους μας οικονομική ύφεση διανύει πλέον τον 6ο χρόνο της, χωρίς ουσιαστικά εμφανή σημάδια ανάκαμψης για το 2013, ίσως ούτε για το 2014.
Οι  διαρθρωτικές αλλαγές, εκ της φύσεως τους μακροπρόθεσμης απόδοσης, προχωρούν με βραδύτατους ρυθμούς, οι δε αποκρατικοποιήσεις, που ίσως θα προκαλούσαν την είσοδο σοβαρών επενδυτικών κεφαλαίων στην πραγματική οικονομία, δεν έχουν ουσιαστικά ξεκινήσει.
Σαν  επιστέγασμα όλων , το κούρεμα ή η αναστολή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων αποτελεί την συνήθη λύση για την άμεση μείωση των κρατικών δαπανών κατά τις συχνές περιπτώσεις αδυναμίας επίτευξης εισπρακτικών στόχων της κυβέρνησης.   



Αν και δεν είναι γενικά αντιληπτό, η ύφεση ξεκίνησε για τον οικοδομικό κλάδο πριν την εκδήλωση της εθνικής δημοσιονομικής κρίσης, και οι κυριότερες αιτίες γι αυτό είναι οι εξής: 
Η αύξηση της μέσης εμπορικής τιμής των ακινήτων ήταν σαφώς μεγαλύτερη της αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος,  καθιστώντας δυσχερή την αποπληρωμή των νεότερων στεγαστικών δανείων. 
Η προαναφερθείσα αύξηση προκάλεσε επίσης μείωση της απόδοσης ακινήτων που αγοράζονταν για εκμετάλλευση, ως ασφαλής επένδυση. 
Η δυναμική κατασκευών και πωλήσεων, εν  όψει της επιβολής ΦΠΑ στις πωλήσεις νεόδμητων χώρων, ήταν αναπόφευκτο κάποτε να εξαντληθεί. 
Η φυσιολογική  αποδυνάμωση του ρεύματος μαζικής παλινόστησης ομογενών. 
Η αδυναμία των  ελληνικών τραπεζών να συγκεντρώσουν κεφάλαια από την διεθνή διατραπεζική αγορά , μετά την κατάρρευση των Bear-Sterns και Lehman Bros. 
Το ήδη υψηλότατο,  για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ποσοστό ιδιοκατοίκησης, ύψους περίπου 86%.  


Αχ, ο Αλέξης!!!!!!!


Ο πολύς  Oliver Stone, συνάντησε, λέει, τον σέξι Αλέξη και … εντυπωσιάστηκε!!!!!
Μάλλον όχι από τα αγγλικά του, διότι εκεί ο Αλέξης πάσχει, αφού κατά δήλωσή του δεν έμαθε ποτέ αγγλικά «διότι πήγε σε δημόσιο σχολείο»!!!!
Εντυπωσιάστηκε από τη ελπίδα που γεννά η παρουσία του στην πολιτική σκηνή του σύγχρονου αυτού ανάλγητου κόσμου.

 
Μάλιστα ο (προφανώς σε απαρχές αλτσχάιμερ ευρισκόμενος) σκηνοθέτης, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την εκθαμβωτική  πολιτική ακτινοβολία του Αλέξη, που δεν κράτησε τον ενθουσιασμό του, και τον χαρακτήρισε μεγάλη ελπίδα του πλανήτη, νέο Τσε Γκεβάρα, και άλλα πολλά τέτοια παρόμοια.
Σε σημείο του να αναρωτιέται εύλογα κανείς, αν ο Stone ήταν νηφάλιος στη διάρκεια της συνάντησης, ή και κατά την ώρα των δηλώσεων του….

Πάθη πολιτικού συστήματος.


Μετέβη ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στο μακρινό Πεκίνο, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων και ασφαλώς τον συνοδεύουν οι ευχές των Ελλήνων.
Η ελπίδα δεν εξέλιπε ποτέ ακόμη και σε περιόδους ζοφερότερες από τη σημερινή. Διαφωνεί το σύνολο της αντιπολιτεύσεως με την ακολουθούμενη πολιτική και απαισιοδοξία διακατέχει σημαντικότατο τμήμα της κοινωνίας για τις προοπτικές εξόδου από την κρίση.



Οι συστηματικές ενέσεις αισιοδοξίας από την πλευρά της κυβερνήσεως και οι πρόσφατες εκτιμήσεις ή συμπεριφορές των αγορών –όπως εξάλλου και η θηριώδης άνοδος του Χρηματιστηρίου τις τελευταίες ημέρες– είναι αναντίστοιχες ατυχώς με την πραγματική οικονομία.
Και εάν η κοινωνία δεν έφθασε στα άκρα, αυτό οφείλεται στη λειτουργία του θεσμού της οικογένειας, που δεν έχει ατονήσει όπως στις χώρες του Βορρά.

 

Φως στην άκρη του τούνελ…


Μπορεί η κοινωνία να μην το αισθάνεται ακόμα, μπορεί εργαζόμενοι και επιχειρήσεις να υποφέρουν από την ανεργία οι μεν, από την έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης οι δε, αλλά είναι φανερό ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται στην ελληνική οικονομία.



Οι θυσίες τριών χρόνων δείχνουν να αποδίδουν τους πρώτους καρπούς, έστω και αν δεν μπορούμε να τους γευτούμε ακόμα.
Η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας  κατά μία βαθμίδα από τη Fitch αντανακλά σίγουρα αυτήν την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στα δημόσια οικονομικά. Σε συνδυασμό μάλιστα με την απόφαση του Eurogroup να προχωρήσει στην εκταμίευση των δύο δόσεων, χωρίς ουσιαστικά νέα αξιολόγηση από την τρόικα τον Ιούνιο δείχνουν ότι η προσπάθεια που καταβάλλουμε έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται.


Η σημασία του ταξιδιού Σαμαρά στη Κίνα.


H επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Κίνα αποτελεί κίνηση ουσίας, απαρχή για κάποιους, ή εμπέδωση για άλλους, της αντιστροφής του αρνητικού κλίματος για την Ελλάδα.



Η Κίνα αποτελεί έναν γίγαντα σήμερα με την κυριολεξία της διεθνοπολιτικής ορολογίας, με σημαντική δυναμική σε τομείς όπως η απορρόφηση αγροτικών εξαγώγιμων ελληνικών προϊόντων, στην αναγέννηση της καστοριανής γούνας, στη διοχέτευση ωφέλιμου τουριστικού συναλλάγματος σε μια εποχή όπου η ελληνική οικονομία χρειάζεται ακόμα και το τελευταίο ευρώ ώστε να πάρει εμπρός η όλη παραγωγική διαδικασία κ.ά.