Fisherman's Blues...

The Waterboys...

Τι «παίζει» στην Ουκρανία;

Προκαλεί πράγματι εντύπωση ο απλοϊκός τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται στην Ελλάδα οι δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία.

Από τη μία πλευρά, δημοσιεύονται πολιτικές αναλύσεις, υποτίθεται «φιλοευρωπαϊκές», τις οποίες υποψιάζομαι ότι, τηρουμένων των αναλογιών, δεν θα καταδεχόταν να υπογράψει ούτε κομματικός ινστρούχτορας μικρομεσαίας πόλης του Κάτω Βόλγα.

Από την άλλη, είναι αδύνατο να συμφωνήσει κάποιος με απόψεις του τύπου «στην Ουκρανία την Ε.Ε. την υποστηρίζουν μόνον οι νεοναζί»….

Τρείς νεοελληνικοί μύθοι για τη κρίση…

Πριν λίγες μέρες η τηλεόραση έπαιζε μια παλιά ταινία της δεκαετίας του ’70, «Το Δίκτυο».

Μια κούκλα και αδίστακτη Φαίη Ντάναγουεϊ, τηλεοπτικός παραγωγός ειδήσεων, αποφασίζει να αλλάξει το δελτίο.

Εκεί που οι παρουσιαστές εκφωνούσαν ή έστω σχολίαζαν τις ειδήσεις, τώρα φώναζαν, κατήγγελλαν την κυβέρνηση, το σύστημα, το κράτος.

Μα αυτό δεν είναι ενημέρωση, έλεγαν οι δημοσιογράφοι.

Όταν ο λαός είναι θυμωμένος και φωνάζει, απαντούσε αυτή, τότε τα media οφείλουν να μεγεθύνουν τη φωνή του, να φωνάζουν δυνατότερα.

Η Φαίη είχε άδικο, όμως ήταν όμορφη και νέα, κανείς δεν μπορούσε να της αντισταθεί.

Αμέσως το «σόου-ειδήσεις» γίνεται δημοφιλές, η Αμερική κάθεται μπροστά στις οθόνες να δει τον παρουσιαστή που φωνάζει και οδύρεται, τα νούμερα εκτινάσσονται, η επιτυχία έρχεται.

Μετά, ακολουθεί η κατάρρευση.

Ανταρσία σε αεροσκάφος… στο έδαφος!

Μετά από 4 ώρες καθυστέρηση στο έδαφος, τους έβαλαν στο αεροπλάνο όπου έμειναν "εγκλωβισμένοι" για 6 ακόμη ώρες χωρίς νερό και φαγητό! –

Εξαλλοι οι 100 επιβάτες επιτέθηκαν στις αεροσυνοδούς –

Παρέμβαση της Αστυνομίας για να αποφευχθούν τα χειρότερα –

Τι λέει η εταιρία…

Έξαλλοι ήταν οι επιβάτες πτήσης της Ryanair, οι οποίοι απειλούσαν ότι θα καλέσουν την αστυνομία, μιας και η αεροπορική εταιρεία τους άφησε για ώρες χωρίς νερό και φαγητό!

Αλέξης ο … Εθνάρχης!!!!!!

Στην εσχάτως φιλόξενη ναυαρχίδα του Συγκροτήματος Ψυχάρη, έδωσε συνέντευξη για το Βήμα της Κυριακής ο αντιμνημονιακός Αλέξης Τσίπρας.

Δεν του ήταν και πολύ δύσκολο άλλωστε να πιάσει το 1/3 του πρωτοσέλιδου της εφημερίδας.

Ο κυρ Σταύρος είναι «γάτα» και ζυμώνει… πριν πεινάσει.

Άλλωστε, ένα από τα στελέχη του, ο δημοσιογράφος Π. Παπαδόπουλος έγινε λογογράφος του, πώς να μην πάρει και μια συνέντευξη από τον «Μεγάλο Αρχηγό;»

Βενεζουέλα: Ήμουν κι εγώ εκεί…

Στην Βενεζουέλα αυτών των ημερών η αιχμή του δόρατος των διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος είναι οι φοιτητές που όπως πάντα σε κάθε εξέγερση,σε κάθε επανάσταση σε κάθε φωνή που αντιστέκεται σε όλο τον κόσμο ενάντια στον απολυταρχισμό, σαν τους τρελούς του χωριού, με άγνοια κινδύνου ή με πολλά κιλά κουράγια, πρωτοστατούν και δίνουν το σύνθημα για εκκίνηση του αγώνα.

Στην Ελλάδα τους γνωρίσαμε σαν φοιτητές του Πολυτεχνείου.

Στην Βενεζουέλα είναι οι φοιτητές στο San Cristóbal Táchira,  στο Maracay, στο Caracas και σε πολλές ακόμα πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά.

Τι γίνεται όμως με τον υπόλοιπο κόσμο;

Πώς βιώνουν όλη αυτήν την κατάσταση άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας με οικογένειες που θεωρητικά τουλάχιστον έχουν περισσότερα να χάσουν από τους "τρελούς του χωριού;

Τα ορφανά του Τσάβες.

Ως σημερινός 25άρης μεγάλωσα, όπως και οι περισσότεροι νέοι της γενιάς μου, με τα πολυπαιγμένα ντοκιμαντέρ του Εξάντα, του Κούλογλου και λοιπών αριστερών διανοούμενων και διαμορφωτών της κοινής γνώμης.

Κεντρικό θέμα στα περισσότερα από αυτά: η επαναστατική, αντιιμπεριαλιστική και σοσιαλιστική Λατινική Αμερική που παρά τις συνεχείς προσπάθειες των Αμερικανών κατάφερνε να αντισταθεί στον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Αν ρωτούσατε τον οποιονδήποτε πολιτικοποιημένο 15άρη, θα σας μιλούσε μόνο με θαυμασμό, αγνή πίστη και σεβασμό για λαοπρόβλητους πολιτικούς όπως ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα και ο Ούγκο Τσάβες.