Αξίζει κανείς - και είναι ιδιαίτερα «επίκαιρο» -
να μελετήσει την Ιστορία της Αρχαίας Ρώμης.
Και στις δύο ξεχωριστές περιόδους της: και ως Δημοκρατίας
και ως Αυτοκρατορίας!
Για να καταλάβει πολλά για τον… σύγχρονο κόσμο!
Βέβαια, οι συγκρίσεις και οι όποιες «ομοιότητες
μεταξύ τόσο διαφορετικών ιστορικών εποχών είναι συχνά πολύ παρακινδυνευμένες.
Παρ’ όλα αυτά… «όλβιος όστις της Ιστορίας έσχε μάθησιν»! (Πολύβιος,
αλλά και Ευρυπίδης)
Και δεν είναι τυχαίο, ούτε «συμπτωματικό», ότι οι μεγάλοι
μεταρρυθμιστές των νεωτέρων χρόνων, είχαν πολύ καλή Ιστορική Παιδεία,
μελετώντας σε βάθος ιδιαίτερα τη Ρωμαϊκή και την Αρχαιοελληνική Ιστορία.
Με σημαντικότερα παραδείγματα, ίσως, του
«Πατέρες» του Αμερικανικού Έθνους (Τζέφερσον, Άνταμς, Χάμιλτον και Μάντισον).
Οι οποίοι μάλιστα καμάρωναν με περισσή αυταρέσκεια για την κλασική τους
Παιδεία…
Η Ρώμη λοιπόν πέρασε 482 χρόνια ως Δημοκρατία (509 π.Χ – 27
π.Χ.)!
Κι άλλα 503 χρόνια ως Παγκόσμια Αυτοκρατορία (27
π.Χ. – 476 μ.Χ.)
(Χώρια που το Ανατολικό της τμήμα – αυτό που
πολύ αργότερα ονομάστηκε «Βυζαντινή Αυτοκρατορία» - επιβίωσε άλλα χίλια χρόνια
περίπου: ως το 1453!)
Μιλάμε για μια τεράστια ιστορική και πολιτική
κληρονομιά δύο χιλιάδων χρόνων περίπου (για την ακρίβεια 1962 ετών!!!) που δεν
είναι «ενιαία», πέρασε πάμπολλες «μεταλλάξεις», αλλά διαμόρφωσε πολύ μεγάλο
μέρος του Σύγχρονου
Πολιτισμού.
Ενώ πολλοί τη θεωρούν «κληρονόμο» και «κιβωτό»
του Κλασικής Ελλάδας...