Οι λαθρομετανάστες και τα Μνημόνια!

Δεν είναι ζήτημα φυλετικής υπεροχής ή κατωτερότητας. Τα έχουμε ξαναπεί. Οι άνθρωποι δεν είναι μοσχάρια, κυνηγιάρικα σκυλιά ή άλογα κούρσας. Στους ανθρώπους το εποικοδόμημα μετράει.

Αν διασταυρώσουμε, θεωρητικά, δύο υποδειγματικούς Αριους, όπως ο Σκουρλέτης και η Γαϊτάνη, και το νεογέννητο το δώσουμε να το μεγαλώσει ο Μουσταφά ο Αποκεφαλιστής και η Χαλίφα του, μάλλον τζιχαντιστής θα βγει.

Ο φλογερός ελληνικός πατριωτισμός, ο σπόρος του Αριστοτέλη και του Λεωνίδα, δεν πρόκειται να ξεπηδήσει από τα γονίδια των φυσικών γονέων του…

Η Ελλάδα ανάμεσα στη σοβιετική αντίληψη και στην Ευρώπη…

Ζούμε αυτό που περιγράφεται σε κάποια βιβλία, πολιτικά και φιλοσοφικά. Όταν θα έρθει το χειρότερο δε θα το αντιληφθούν (τουλάχιστον άμεσα) οι πολλοί. Αυτοί που ονομάζουμε πλειοψηφία. Θα είναι πολιτικά κουρασμένοι από τους προηγούμενους και θα ακολουθούν τους λαϊκιστές και απίστευτα επιζήμιους επόμενους, δίχως να καταλαβαίνουν τις προθέσεις και το μέγεθος της καταστροφής που αυτοί επιφέρουν.

Συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και δε κουνιέται φύλλο. Είναι απίστευτο, αλλά όχι ακόμα για όλους…

Aκριβοί στα πίτουρα, φτηνοί στο αλεύρι…

Νομίζω ότι το παρακάτω παράδειγμα το έχω γράψει και άλλη φορά, αλλά θα το επαναλάβω διότι είναι και πάλι επίκαιρο.

Υπάρχει λοιπόν μια παλιά κλασική ταινία, Η Νύχτα των Στρατηγών, με πρωταγωνιστή τον Πίτερ Ο’Tουλ, στο ρόλο ενός Γερμανού στρατηγού των SS, ο οποίος είναι διοικητής στη κατεχόμενη Βαρσοβία (νομίζω), στην οποία καθημερινά δίνει εντολές για μαζικές εκτελέσεις, βομβαρδισμούς συνοικιών, κλπ.

Και όλα αυτά νόμιμα και ωραία, αφού είναι μέσα στα πλαίσια των πολεμικών του αρμοδιοτήτων…

Η Ζωή Βισίνσκι και ο εξευτελισμός της Βουλής…

Μετενσάρκωση του διαβόητου εισαγγελέα των Δικών της Μόσχας επί Στάλιν, η πρόεδρος της Βουλής διασύρει τόσο το ελληνικό Κοινοβούλιο όσο και την χώρα μας.

Αν ήθελε κανείς να ζωγραφίσει το σημερινό πρόσωπο του καθ’ ημάς ολοκληρωτισμού δεν θα είχε παρά να χρησιμοποιήσει ως ίνδαλμα ή μοντέλο το πορτρέτο της σημερινής Προέδρου της Βουλής. Εκτός όμως από το ιδανικό αυτό μοντέλο, η μέδουσα Πρόεδρος της Βουλής αποτελεί και το μέτρο της θλιβερής ανεπάρκειας και παθογένειας του σημερινού πολιτικού προσωπικού συνολικά. 

Από την γενικευμένη ανεπαρκοπάθεια, με την ανοχή των εκτροπών, παρεκτροπών και την συμμετοχή στις διαβόητες επιτροπές τις οποίες στήνει πολλές φορές αυθαίρετα, τα προαποφασισμένα πορίσματα των οποίων αποτελούν πιστοποιητικά εθνικής ψυχοπάθειας, από την αναξιοπρέπεια με την οποία την αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί αντίπαλοι, με κάποιους «οικογενειακούς» καβγάδες όταν το «παρακάνει», καταλαβαίνει κανείς πώς φτάσαμε στον σημερινό εξ-ευτελισμό του κοινοβουλίου και των θεσμών…

Εκείνο του «ουάου» στα μούτρα του Γερούν πρέπει να προκάλεσε πολλαπλούς οργασμούς…

Όποιος ξέρει τους ανθρώπους, τα χούγια και την πολιτική ιδεολογία της Συριζαϊκής Αριστεράς δεν εκπλήσσεται από τον κυβερνητικό τραγέλαφο. Ο αδαής και απελπισμένος κόσμος μόλις τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει κάτι. Μόνο που το μάθημα του κοστίζει λίγο ακριβά.

Σε τόσο δύσκολους καιρούς πρέπει να σκέφτεσαι καλά τι ρίχνεις μέσα στην κάλπη. Παλιά ότι και να έριχνες έβγαινε κάποιος δημαγωγός που εκχωρούσε εθνικό κεφάλαιο και σου μοίραζε κατανάλωση.

Σήμερα, που τα ενέχυρα μηδενίστηκαν, ο ίδιος δημαγωγός μπορεί να σου μοιράσει μόνο αίμα, ιδρώτα και δάκρυα...

«Έγκλημα η παραχώρηση των αεροδρομίων»!!!! (Τέρενς ο Έλλην)

Σειρά ερωτήσεων, από εκείνες που τα γελοία αντιμνημονιακά blogs περιέγραφαν με τίτλους όπως «παρέμβαση-φωτιά», κατά της πώλησης 14 περιφερειακών αεροδρομίων είχε καταθέσει ως βουλευτής των ΑΝΕΛ ο Τέρενς Κουίκ, ο οποίος πλέον εκτελεί χρέη υπουργού της Αριστεράς.

Στις 6 Μαϊου του 2014, μεταξύ άλλων, ρωτούσε:

-Είναι δυνατόν να θυσιάζονται στον μνημονιακό βωμό Αεροδρόμια, όπως αυτό της Καβάλας ή των Χανίων ή και αλλού στην περιφέρεια, χωρίς να αντιλαμβάνεστε τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της παράλογης και παράνομης πράξης;