Σήμερα θα σας γράψω για τέσσερα άσχετα
μεταξύ τους πράγματα:
Για την υποκρισία, την πολιτική μυωπία, την αποσιώπηση και
την χειραγώγηση.
Το γιατί, θα το καταλάβετε στο τέλος.
·
Πρώτον, θα θυμάστε πως όταν ο Τσίπρας παρέπεμπε σε Προανακριτικές Επιτροπές
δύο πρώην Πρωθυπουργούς και οκτώ πρώην υπουργούς (ανάμεσά τους: τον εν ενεργεία
Ευρωπαίο Επίτροπο τότε και τον εν ενεργεία Κεντρικό Τραπεζίτη, τότε και σήμερα),
όταν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ έστηνε δέκα κάλπες στη Βουλή για την παραπομπή δέκα κορυφαίων πολιτικών
αντιπάλων του τότε… αλήθεια, τι έγινε τότε;
Υπήρξαν διαφωνίες βέβαια, για την διαδικασία,
υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες από τους άμεσα ενδιαφερομένους οι οποίοι
κατήγγελλαν σκευωρία, αλλά κανείς δεν μίλησε τότε για την ανάγκη να προφυλαχθεί η
«εθνική ενότητα»!
Κανένας δεν νοιαζόταν για «συναίνεση» τότε!
Όλοι θεωρούσαν προφανές ότι, αν όντως οι
καταγγελλόμενοι τα είχαν κάνει αυτά για τα οποία καταγγέλλονταν, ε τότε, όποιοι
κι αν ήταν, όσο ψηλά κι αν είχαν φτάσει, έπρεπε να πληρώσουν.
Αυτά τότε…
