Αυτή η ιστορία με τους πιστολέρο βουλευτές (και βουλευτίνες),
που αρνούνται τους ελέγχους ασφαλείας, εκτός από την πλάκα της, έχει και μια
σοβαρή πλευρά.
Η οποία έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση, αλλά και την αντίληψη
που έχουν κάποιοι «σωτήρες» μας απέναντι στην πλέμπα.
Ότι όλοι είμαστε ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους
υπόλοιπους.
Και όχι μόνο σε σχέση με ελέγχους για όπλα, αλλά γενικά.
Καλά είναι δηλαδή να νομοθετούν επί παντός του επιστητού,
να ρημάζουν ζωές, να διαλύουν κεκτημένα, χωρίς τις περισσότερες φορές να ξέρουν
τι ψηφίζουν, αφού ούτε καν διαβάζουν πριν υπογράψουν (βλ. Χρυσοχοίδη και μνημόνιο)…
Αλλά, όλα κι όλα.
Οι ίδιοι είναι υπεράνω…
Όλοι εμείς οι υπόλοιποι δηλαδή, είμαστε υποχρεωμένοι να
συμμορφωνόμαστε με τα όσα ψηφίζουν, οι ίδιοι όμως, που θα έπρεπε να δείχνουν το
καλό παράδειγμα, αρνούνται να εφαρμόσουν ακόμη και τα αυτονόητα, όταν θεωρήσουν
ότι αυτά θίγουν την «πολιτικά βαρυσήμαντη προσωπικότητά τους»!