Ο τραγέλαφος μιας απατηλής κυβέρνησης…

Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο τραγουδούσαν οι Πασοκάρες στους δρόμους όταν νικούσαν στις εκλογές. Και τον μέθυσαν τόσο πολύ, που τώρα τείνει να γίνει άφαντος όπως και το εξαϋλωμένο κόμμα τους.

Θα καταργήσουμε τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα μόνο άρθρο έλεγαν οι Συριζαίοι. Και ο λαός αποχαυνωμένος με το άστρο του Αλέξη, του λευκού ιππότη, που θα έσωζε την πατρίδα από τους ξένους οικονομικούς δυνάστες, του έδωσε την κυβέρνηση. Χωρίς να μπορεί να προβλέψει με λογικούς συνειρμούς το τι θα επακολουθούσε…

Βρέχει πτώματα…

Τα παλιά χρόνια, τότε που ο κομμουνισμός κυριαρχούσε σε πολλές χώρες, χιλιάδες απελπισμένοι προσπαθούσαν να βρουν τρόπο για να διαφύγουν στη Δύση, επειδή δεν άντεχαν τον σοσιαλιστικό παράδεισο, που ευαγγελίζεται ο Κουτσούμπας, η Ζωζώ, ο Μπαρουφάκης, ο Αλέξης, ο Μπογιόπουλος, και άλλοι τέτοιοι σύγχρονοι Τσε Παπάρα.

Από τη Δύση προς τον σοσιαλιστικό παράδεισο, λίγοι την έκαναν…

Και στην προσπάθειά τους να διαφύγουν, οι πολίτες των κομμουνιστικών καθεστώτων σκαρφίζονταν διάφορα κόλπα.

Σήμερα, οι σοσιαλιστικοί παράδεισοι είναι ελάχιστοι, και ένας από αυτούς, η Βενεζουέλα, κοντεύει να αδειάσει από πληθυσμό, αφού ήδη πάνω από 4 εκατομμύρια πολίτες της έχουν διαφύγει σε γειτονικές χώρες.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Μάγκρεμπ, αλλά και στην Αφρική, όπου μπορεί να μην υπάρχει κομμουνισμός, αλλά υπάρχει πείνα.

Ως εκ τούτου οι θάλασσες έχουν γεμίσει από πρόσφυγες, με τις διάφορες ΜΚΟ και τους επαγγελματίες αλληλέγγυους να κάνουν πάρτυ, και να τρελαίνονται στο τάληρο…