Trouble...

Coldplay

Οι δικοί μας υποψήφιοι είναι καλοί…

Μας διαβεβαίωνε ο απερχόμενος Πρωθυπουργός επί σειρά ετών, ότι θα πατάξει τη διαπλοκή και ότι όσοι είναι στις λίστες Λαγκαρντ Μπόργιανς κλπ θα πληρώσουν και θα οδηγηθούν στα δικαστήρια. 

Σήμερα αντί αυτών των υποσχέσεων, αυτοί που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κατηγορούσε, οδηγούνται στην Ευρωβουλή. Είναι το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς που ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.

Προφανώς ο απερχόμενος Πρωθυπουργός, νομίζει ότι ο κόσμος τρώει το σανό που τον τάιζε από το 2011.

Τότε που οι σημερινοί βουλευτές του έπαιζαν ξύλο στους αγανακτισμένους με στόχο να δείξουν στο πόπολο, ότι θα το υπερασπιστούν όταν έλθουν στην εξουσία.

Τότε που αγκαλιά με τους "δεν πληρώνω" έδινε οδηγίες να μην πληρωθούν ΕΝΦΙΑ και χρέη και τώρα οι "δεν πληρώνω" τρέχουν στα δικαστήρια που τους οδηγεί αυτός που τότε τους προέτρεπε να μην πληρώσουν…

Οι Ευρωπαίοι φασίστες τρέμουν την … Ραλλία!

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη.

Ένα καλό φάντασμα… όχι σαν τα άλλα… το φάντασμα της Αριστεράς.

Που έρχεται αναζωογονημένο, δυναμωμένο (και αγριεμένο) για να μας σώσει. 

Από τι; Μα από τον αιώνιο εχθρό της εργατιάς, την σιχαμερή ακροδεξιά.

Και κει που τα διάφορα φασιστοειδή  σταγονίδια, τόσο στη χώρα μας, όσο και στις παγωμένες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, πήγαν να πάρουν κεφάλι, εκμεταλλευόμενα την απόγνωση των λαών, έρχεται ο Σύριζας και το κόβει απ’ τη ρίζα του...

Η χαρά του κωλοτούμπα…

Ακόμη θυμάμαι τον πρώιμο Σύριζα. Όπως π.χ. στις ευρωεκλογές του 2014, τότε που είχε σημαία του ψηφοδελτίου του τον θρύλο Μανώλη Γλέζο.

Ο οποίος, μεταξύ άλλων πολλών επαναστατικών, είχε προτείνει να εργαζόμαστε όλοι στα … φράγματα, προκειμένου να μειωθεί η ανεργία!

Και ο λαός κατενθουσιασμένος τον έστειλε πρώτο πρώτο σε ψήφους στο ευρωκοινοβούλιο, μπας και ξυπνήσει και τους Ευρωπαίους, και στραφούν κι εκείνοι προς τις καλλιέργειες, και τα μεγάλα έργα, όμορφα κι αριστερά…

Τζίφος τελικά. Ο Μανώλης, λίγο μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς, λίγο μετά τους χορούς των μπουτούδων,  μας  αποκάλυψε ότι δεν ανεβαίνει σε αεροπλάνα διότι φοβάται (ή κάτι τέτοιο), και άρα για να πάει σε συνεδριάσεις στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο με το ΚΤΕΛ θα χρειάζεται εξτρά οδοιπορικά…

Έκτοτε αγνοείται η τύχη του.

Εθνομηδενισμός: η σύγχρονη «Φαιά Πανούκλα»!

Ο Εθνομηδενισμός δεν είναι «πρόοδος», δεν είναι «αναπόφευκτη τάση» της Ιστορίας – όπως νομίζουν κάποιοι. Είναι «απόφυση» της Ιστορίας – και δη προσωρινή, και μάλιστα πολύ μολυσματική.

*Ο Εθνομηδενισμός ΔΕΝ είναι στοιχείο της «νεωτερικότητας»!

Το ακριβώς αντίθετο: Τα σύγχρονα έθνη διαμορφώθηκαν στην περίοδο μετά την Αναγέννηση – και κυρίως μετά τον Τριακονταετή Πόλεμο και την εποχή του Διαφωτισμού.

Πριν, υπήρχαν απλώς χαλαρές αυτοκρατορίες, και φεουδαρχικές ηγεμονίες. Δηλαδή αυτά ακριβώς στα οποία θέλουν να μας «επιστρέψουν» οι εθνομηδενιστές!

* Σε όλη την περίοδο της «νεωτερικότητας» οι οπαδοί του «παλαιού καθεστώτος» - ancient regime το αποκαλούσαν – πολεμούσαν την εθνική συγκρότηση και τις εθνικές ταυτότητες.

Τα εθνικά κράτη δεν βρίσκονται στον «αντίποδα» της σύγχρονης δημοκρατίας. Το ακριβώς αντίθετο: Είναι η κοιτίδα της σύγχρονης δημοκρατίας! Τα σύγχρονα έθνη, όταν προσπάθησαν να συγκροτήσουν την «αυτοδιάθεσή» τους, δημιούργησαν δημοκρατικούς θεσμούς.

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα, η «Ιερά Συμμαχία» που επικράτησε, προσπάθησε να επιβάλει την «νέα τάξη πραγμάτων» καταδικάζοντας και πολεμώντας τους «δίδυμους δαίμονες»: του «εθνικισμού και της δημοκρατίας».

Στα μάτια των αυταρχικών καθεστώτων εκείνης της εποχής, ο πατριωτισμός και η δημοκρατία ήταν πάντα ταυτόσημα «κακά»: Που το ένα εκτρέφει το άλλο.

Και σήμερα όσοι θέλουν να επιβάλλουν μια «διεθνή διακυβέρνηση» χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, πολεμάνε τον πατριωτισμό!

* Όπως η Σοβιετική Ένωση κατήγγειλε του διαφωνούντες των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ως «εθνικιστές», πράκτορες του Ιμπεριαλισμού.

Ο σύγχρονος Εθνομηδενισμός ανακυκλώνει όλα αυτά τα επιχειρήματα όλων των κατά καιρούς αυταρχικών καθεστώτων. Και εμφανίζει ως «νεωτερικότητα», τα απομεινάρια του ancient regime…

«Πολιτικός Πολιτισμός» σημαίνει…

(Μη θυμώνετε! Κι εγώ αγανακτώ όταν ακούω την καταχρηστική επίκληση αυτού του όρου, από κάποιους που δεν αντιλαμβάνονται καν τι σημαίνει…)

Ένα τραγούδι που η κυβέρνηση είχε «απαγορεύσει» - παρανόμως – ακούστηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα, απ’ άκρου σ’ άκρο - μπροστά σε επισήμους και σε πάσης φύσεως αρχές, κατά τη διάρκεια της Εθνικής Παρέλασης!

Το «Μακεδονία ξακουστή…»

·       Το παιάνισαν οι επίσημες μπάντες του στρατού, του ναυτικού, της αεροπορίας, και των κατά τόπους δήμων.

·       Το τραγούδησαν οι Ευέλπιδες, οι καταδρομείς, οι μαθητές, ο κόσμος, οι πάντες!

·       Το κατέγραψε ο Τύπος στα πρωτοσέλιδά του, το σχολίασαν τα ξένα δίκτυα και οι ηλεκτρονικές ενημερωτικές σελίδες.

Πόσο σημαντικό είναι;

Πολύ! Περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε…

Ήταν ένα εθνικά περήφανο τριήμερο…

Πάει και η εθνική μας επέτειος. Πέρασε κι αυτή…

Και εκτός από κάτι ελάχιστα παρατράγουδα στην επαρχία, όπως π.χ. στη Κατερίνη και στας Σέρρας, όπου διάφορα κατευθυνόμενα ακροδεξιά σταγονίδια, που βρωμοκοπούσαν ούζο και σκορδαλιά,  αποδοκίμασαν τους εθνοπατέρες μας, όλα τα υπόλοιπα κύλησαν ομαλά.

Με τους μαθητές και τους ένστολους να παρελαύνουν περήφανα, τραγουδώντας το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ, και τον λαό να απολαμβάνει μια ηλιόλουστη μέρα, καμαρώνοντας τους παρελαύνοντες, έμπλεος εθνικής συγκίνησης.

Βέβαια, το γεγονός ότι κάποιοι βολευτές και υμπουργοί του Σύριζα δήλωσαν κωλυόμενοι, ενώ άλλοι εμφανίστηκαν στις εκδηλώσεις με ποστίς και μαύρα γυαλιά είναι ένα μείον, όπως και να το κάνουμε.

Όπως και το γεγονός ότι κάποιοι εξ αυτών, στη Βέροια νομίζω, χρειάστηκε να κρυφτούν μέσα σε κλούβες των ΜΑΤ (αυτών που θα καταργούσαν) προκειμένου να αποφύγουν τα αυγά και τις ντομάτες.

Αλλά τέτοιοι είμαστε ως λαός… αγνώμονες…

Τιμή και δόξα στους δημοσιογράφους-σωτήρες μας!

Δεν έχουν τελειωμό τα βάσανα που υφίστανται οι ηρωικοί δημοσιογράφοι, που παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμμα για να μας σώσουν.

Και όχι μόνο οι δημοσιογράφοι που πολιτεύονται, αλλά κι εκείνοι που μέσα από τα διάφορα ΜΜΕ προσπαθούν να μας ανοίξουν τα μάτια.

Όπως π.χ. ο Χαρδαβέλας, που κάποτε, αν και πολεμικός ανταποκριτής,  προσπάθησαν να τον βιάσουν ομαδικά κάποιοι νταβρατισμένοι Κούρδοι, σε μια σκοτεινή σπηλιά του ορεινού Ιράκ, αλλά ευτυχώς την γλίτωσε όταν έστρεψαν την προσοχή τους σε μια τροφαντή και σαφώς πιο σέξι προβατίνα που έτυχε να περνάει απ’ έξω εκείνη ακριβώς τη στιγμή.

Χώρια που μόλις μάθανε ότι είναι Έλληνας, άρχισαν να τον κερνάνε ρακές και λικέρ, υποκύπτοντας στο ανώτερο DNA του (λεπτομέρειες  εδώ)…

Κάτω τα ξερά σας από τη Μυρσίνη!

Πάνω που η χώρα βρήκε επιτέλους τον ρυθμό της, χάρη στις άοκνες προσπάθειες του Αλέξη, έρχονται οι διάφοροι φασίστες και βρίσκουν προφάσεις για να υπονομεύσουν το μέλλον μας.

Όπως π.χ. με την περίπτωση της Μυρσίνης Λοίζου… εκείνης της μεγαλοκοπέλας που, όπως λέει η Χάρις Αλεξίου, στράγγιξε τη ψυχή της για την προκοπή του τόπου. 

Αγωνιζόμενη από τα μικράτα της για να μας φέρει την ελπίδα, σε σημείο που με τόσους αγώνες, τόσα τρεχάματα στα πεζοδρόμια, αυτή η μπροστάρισα να μη δίνει σημασία στον εαυτό της (π.χ. στα δόντια της) αλλά ούτε και  στο χρήμα, το οποίο άλλωστε είναι ένα εργαλείο των καπιταλιστών για να μας κρατάνε γονατισμένους αφού…

Με αφορμή την υπόθεση της κυρίας Λοΐζου…

Ότι ήτανε να πούμε για την ουσία – όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε την ουσία – του θέματος με την κυρία Λοΐζου, το είπαμε όταν ανακοινώθηκαν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ.Και επειδή δεν μας ενδιαφέρει να ασχοληθούμε περαιτέρω με την κυρία Λοΐζου, θα το συμπυκνώσουμε και θα το κλείσουμε σε μια και μόνο φράση: 

«Δεν αρκεί να λέγεσαι Πλουμπίδης για να είσαι Πλουμπίδης, δεν αρκεί να λέγεσαι Λοΐζος για να είσαι Λοΐζος, δεν αρκεί να λέγεσαι Μπελογιάννης για να είσαι Μπελογιάννης. Γιατί, πολύ απλά, Πλουμπίδης, Λοΐζος, Μπελογιάννης, δεν γεννιέσαι. Γίνεσαι (…)»…

Το παράλογο της λογικής…

Τρεις τύποι πάνε σε ένα μπαρ και παραγγέλνουν από ένα ποτό. Ο λογαριασμός αντιστοιχεί σε 10 ευρώ για τον καθένα, τα οποία και πληρώνουν. Στη συνέχεια το ξανασκέφτονται και παραπονιούνται για τις υψηλές τιμές. Ο ιδιοκτήτης τους λυπάται, και λέει στον μπάρμαν να τους επιστρέψει 5 ευρώ.

Ο μπάρμαν δυσκολεύεται στο να μοιράσει τα 5 ευρώ σε τρία άτομα, και αποφασίζει να τσεπώσει  τα 2 και να επιστρέψει από ένα στους πελάτες. Οπότε έχουμε: Οι τρεις τύποι πλήρωσαν από 10 ευρώ ο καθένας, δηλαδή 30 στο σύνολο.

Εφόσον ο μπάρμαν τους επέστρεψε από ένα ευρώ στον καθένα, έχουν πληρώσει από 10-1=9 ευρώ έκαστος. Δηλαδή 9 Χ 3=27 ευρώ συνολικά.
Ο μπάρμαν τσέπωσε 2 ευρώ, όμως 27 + 2=29.

Που πήγε το ευρώ που λείπει;

Πόλεμος πατήρ πάντων, ή αλλιώς… όλα καλά στο μέτωπο!

Όπως εμείς, έτσι και οι Αμερικάνοι έχουν τη δική τους μυθολογία  για τη συμμετοχή της χώρας τους στον Β`Π.Π. Σύμφωνα λοιπόν με την ισχύουσα άποψη, ο πόλεμος αυτός ήταν αναπόφευκτος και επιβλήθηκε στους ειρηνόφιλους Αμερικανούς εξαιτίας της «μπαμπέσικης» επίθεσης των «μοχθηρών» Ιαπώνων στο Pearl Harbor.

Έκτοτε, η όλη προσπάθεια πλασαρίστηκε στον αμερικανικό λαό ως μια μάχη μέχρι θανάτου, μεταξύ των δυνάμεων του καλού (σύμμαχοι) και του κακού (άξονας). Για τον μέσο πολίτη των ΗΠΑ, ο Β`Π.Π ήταν μια επική μάχη εναντίον της παγκόσμιας επιβολής του κακού.

 

Βέβαια, όπως κάθε μυθολογία, έτσι και αυτή βασίζεται σε …μύθους. Ένας μύθος για παράδειγμα, είναι πως οι Αμερικανοί έστειλαν στρατό να πολεμήσει τον κακό Χίτλερ, επειδή …ήταν κακός. Η αλήθεια είναι ότι πρώτα κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ ο Χίτλερ, και μετά στάλθηκαν αμερικανικά στρατεύματα στην Ευρώπη…

Το 1821 δεν το έκαναν ντιντήδες…

«Οι Τούρκοι δεν έχουν ξεχάσει. Κάτι πάνκηδες Αρβανίτες, τα μαλλιά ξυρισμένα γύρω –γύρω και στην κορυφή μακριά για ν’ ανεμίζουν στη γιούργια με το γιαταγάνι, μαζί με μανιάτες κι άλλους τρελούς Ρωμιούς απ’ όλα τα μέρη του Έθνους ξεκινήσανε την διάλυση του οθωμανικού «πολυπολιτισμικού» παραδείσου».

Αυτά έγραφε ο Φαήλος πριν από ένα περίπου χρόνο, και τα θυμήθηκα τώρα τελευταία, με τον τζερτζελέ που γίνεται με αφορμή το ντοκιμαντέρ για το 1821 που προβάλλει ο Σκάϊ.

Πάνκηδες Αρβανίτες, αγράμματοι γύφτοι, νταβραντισμένοι τσομπάνηδες, και γενικά διάφοροι πειραγμένοι, που το μάτι τους γυάλιζε, ήταν αυτοί που πήραν τα όπλα, και είπαν να στείλουν τον Τούρκο σπίτι του…

«Je suis Myrsini»…

Η σ. Μυρσίνη Λοΐζου είναι ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό της δίνει το δικαίωμα να κουνάει το δάχτυλο σε όσους δεν είναι και να τους καταγγέλλει σαν «σάπιους υπηρέτες του συστήματος».

Έχει μάλιστα αγανακτήσει τόσο πολύ με αυτούς «που μας έφεραν μέχρι εδώ», που ονειρεύεται μολότοφ, φαντασιώνεται ότι πακέτα-βόμβες σκάνε στα χέρια των οικονομολόγων του καπιταλισμού, απαιτεί να αναστηθούν οι πλουτοκράτες τους οποίους έστειλαν στο χώμα οι Τιμωροί, να ζητήσουν συγγνώμη από το λαό και μετά να τους ξαναπυροβολήσει ο πιστολάς βάρδιας μπας και βάλουν μυαλό…

Αυτή είναι η νέα Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ…

Δυο είναι, κατά τη γνώμη μου, τα πιο ενδεικτικά περιστατικά που έρχονται να σφραγίσουν την κατάντια της χώρας μας.

Μια κατάντια που ξεκίνησε εδώ και αρκετά χρόνια, στις εποχές της επίπλαστης ευμάρειας, και η οποία επιταχύνθηκε με φόρα από την μέρα που ανέλαβε το Μαξίμου ο Αλέξης και η σαλεμένη του παρέα.

Οι οποίοι άνοιξαν (κυριολεκτικά) τις πύλες της κολάσεως, με αποτέλεσμα να πέσουμε μέσα ομαδικά, ψηφοφόροι του Σύριζα και μη ανεξαιρέτως.

Και όπως έλεγα και έγραφα  προειδοποιητικά, πριν από τον μαύρο Γενάρη του 2015… στις ουρές των συσσιτίων που έρχονται οι ψηφοφόροι του Σύριζα δεν θα έχουν προτεραιότητα. Όλοι θα είμαστε ίσοι…

Η ασφάλεια πτήσεων, τα Β737 ΜΑΧ, και ο Ντόναλντ…

Μπορεί εδώ στην Ελλάδα να ξεχάσαμε την αεροπορική τραγωδία των Αιθιοπικών Αερογραμμών μέσα σε χρόνο ντε τε,  ασχολούμενοι με τα δικά μας πιο σημαντικά ζητήματα, όπως είναι οι ντουντούκες του Πολάκη και οι επιστημονικές αλήθειες του Αλέξη, αλλά στην Εσπερία οι κουτόφραγκοι συνεχίζουν να ψάχνουν τα αίτια της εκατόμβης, και συνεχώς ανακαλύπτουν παπάδες!

Έτσι, όπως βγαίνει στο φως, οι πιλότοι των δυο καταδικασμένων πτήσεων με Β737 ΜΑΧ δεν είχαν στη διάθεσή τους δυο απαραίτητα εργαλεία ασφάλειας. Γιατί; Διότι η Boeing τα χρέωνε εξτρά!

Ματωμένο ταξί μέσα-έξω…

Λεωφόρο Βουλιαγμένης η γυναίκα μπήκε αιμόφυρτη στο ταξί. «Με σκότωσε» είπε στον οδηγό. «Περάστε έξω, κυρία μου» της απάντησε ο βιοπαλαιστής που τώρα έχει να πλύνει και το αυτοκίνητο. Μέσα-έξω παρακαλώ...

«Μέσα στα αίματα είναι το αυτοκίνητο. Μέσα-έξω». Καλά έκανε και το διευκρίνισε ο συμπαθής ταξιτζής που είδε ξαφνικά μία αιμόφυρτη γυναίκα να μπαίνει στο ταξί του. Αλλιώς πλένεις το αυτοκίνητο μέσα-έξω και αλλιώς το περνάς από τη βούρτσα για ένα εξωτερικό πλύσιμο.

Δεν είναι μόνο τα διπλά λεφτά. Είναι και οι χαμένες ώρες μέχρι να φύγει το αίμα από την ταπετσαρία…

Εθνικοί ηγέτες και τσουτσέκια…

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπερασπίζεται το δημόσιο-εθνικό συμφέρον! Προσπαθεί να «προετοιμάσει» τη χώρα για μείζονες παραχωρήσεις σε βάρος της και διαπραγματεύεται υπονομεύοντας το δημόσιο συμφέρον!

Η Συμφωνία των Πρεσπών το έδειξε!

Και η αγανάκτηση του Ελληνικού λαού, που δεν λέει να κατασιγάσει, το απέδειξε.

Το απέδειξαν και οι τελευταίες εξελίξεις. Όπως η εμπλοκή με τις εξαγωγές των ελληνικών-μακεδονικών προϊόντων στην Κίνα. Που ως τώρα ήταν ανεμπόδιστες. Και μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών μπλόκαραν. Κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτε.

Αλλά δεν είναι μόνο το «ξεπούλημα της Μακεδονίας»!

Έναντι της Τουρκίας ετοιμάζουν νέο ξεπούλημα: Βγαίνει ο αδιόρθωτος Κοτζιάς και λέει δημόσια ότι με την ΑΟΖ δεν πρέπει να είμαστε… «μοναχοφάηδες»!

Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να «μοιραστούμε» δικαιώματα στον υποθαλάσσιο πλούτο, με την Τουρκία!

Βγαίνει και ο άλλος... «φωστήρας», ο Κατρούγκαλος, που αφού τα θαλάσσωσε στο Ασφαλιστικό, ανέλαβε τώρα να… «σώσει» και την Εξωτερική Πολιτική!

Και δήλωσε, λοιπόν, ο Κατρούγκαλος μετά από συνάντησή του με τον Τούρκο ΥΠΕΞ, ότι «έχουν και οι Τούρκοι δικαιώματα στο Αιγαίο»…

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ «δημοκρατικό κόμμα»;

Σε μια δημοκρατία όλοι μπορούν να συμμετέχουν στα κοινά – καμία άποψη δεν θεωρείται εκ των προτέρων «εξοβελιστέα».

Με εξαίρεση, βέβαια, τα κηρύγματα μίσους που προτρέπουν σε βιαιοπραγίες κατά συμπολιτών μας (τα οποία προβλέπει και ο Ποινικός Κώδικας).

* Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που δεν εξαλείφει τις διαφορές, αλλά επιτρέπει να λυθούν με ΜΗ βίαια μέσα – δηλαδή με ψηφοφορία, όπου επιβάλλεται η πλειοψηφούσα άποψη, δίνοντας όμως την ευκαιρία στη μειοψηφία να επανέλθει την επόμενη φορά και να γίνει κι αυτή πλειοψηφία. Εξ ου και τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας: ο πολυκομματισμός και η εναλλαγή κυβερνήσεων.

Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν εγγυήσεις ότι η πλειοψηφία δεν θα αυτό-αναπαράγεται επ’ άπειρον. Ότι η πλειοψηφία θα κυβερνά όσο είναι πλειοψηφία, αλλά και η μειοψηφία θα μπορεί κι αυτή να γίνει πλειοψηφία και να κυβερνήσει στο μέλλον…

Άλαλα τα χείλη των ασεβών!

Για όσους δεν το κατάλαβαν, ο Σημίτης χθες τίναξε στον αέρα τις «γέφυρες» του Τσίπρα με την… Κεντροαριστερά!

Τίναξε στον αέρα, δηλαδή, ό,τι είχε απομείνει όρθιο. Γιατί οι «γέφυρες» αυτές ετοιμόρροπες ήταν εξ αρχής. Τώρα πια κείτονται σε ερείπια.

Και να σκεφτεί κανείς ότι στην τελευταία αυτή – και πιο απελπισμένη – απόπειρα του Τσίπρα να διευρύνει την εκλογική του βάση που συρρικνώνεται πια από παντού, είχαν προσχωρήσει κάποια στελέχη της πάλαι ποτέ «Σημιτικής πτέρυγας» του ΠΑΣΟΚ. Των «εκσυγχρονιστών», αν θυμάστε…

Με τη λογική ότι: εντάξει, ο Τσίπρας μαντάρα τα έκανε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά «αφού έλυσε το Μακεδονικό κόντρα στους εθνικιστές», χαλάλι του, να τον στηρίξουμε…

Sympathy for The Devil...

Rolling Stones

Εκτός της Boeing φταίει και η FAA…

Το 2015 η Boeing έτρεχε και δεν έφτανε προκειμένου να αντιμετωπίσει την επέλαση της ανταγωνίστριας ευρωπαϊκής Airbus, η οποία κατάφερε να πουλήσει αεροσκάφη της μέχρι και εντός των ΗΠΑ, στην American Airlines.

Και επειδή η σπουδή ήταν τέτοια, και οι χρονικές πιέσεις πολλές, η αμερικανική ΥΠΑ, η Federal Aviation Administration (FAA) δηλαδή, ανέθεσε μεγάλο μέρος των ελέγχων και της πιστοποίησης των νέων αεροσκαφών 737 MAX στην ίδια την Boeing!

Όμως, σύμφωνα με αμερικανικά δημοσιεύματα, η αρχική έκθεση πτητικής ασφάλειας που η Boeing παρέδωσε στην FAA, σχετικά με ένα νέο σύστημα, το περίφημο πια MCAS (Maneuvering Characteristics Augmentation System), είχε αρκετά κενά.

Όπως λοιπόν λένε κάποιοι (ανώνυμοι) ειδικοί, η τελική εγκεκριμένη έκθεση ασφάλειας υποτιμούσε την ισχύ του συστήματος MCAS, το οποίο σχεδιάστηκε έτσι ώστε να σπρώχνει το αεροσκάφος προς τα κάτω όταν το ρύγχος έπαιρνε ανοδική κλίση, προκειμένου να αποφευχθεί το ιδιαίτερα επικίνδυνο φαινόμενο stall, ή ελληνιστί: απώλεια στήριξης…

Μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια…

Πολλά συνέβησαν από την αποφράδα εκείνη 25^η Ιανουαρίου του 2015, αλλά δυο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που σημάδεψαν την Πρώτη Φορά Αριστερά.

Το πρώτο είναι η σταδιακή μετάλλαξη του Σύριζα από ένα συνονθύλευμα ακροαριστερών συνιστωσών, που θα άλλαζε τον κόσμο, σε ένα μεταμοντέρνο Πασόκ, που πασχίζει να μας δείξει το σοσιαλδημοκρατικό του πρόσωπο, βάζοντας στην άκρη (τουλάχιστον επίσημα) τις άναρθρες ιδεοληπτικές κραυγές. 

Προς τούτο, δεν έφταναν τα μνημόνια που υπέγραψε, οι φόροι που αύξησε, τα νέα διόδια που επέβαλλε, η λιτότητα, οι κυβιστήσεις, ο καθεστωτισμός, και άλλα πολλά παρόμοια, αλλά σπεύδει να εντάξει στις τάξεις του τον κάθε πικραμένο πρώην πασόκο, άσχετα αν ήταν τριτοκλασάτος, ή αν ήταν ο ίδιος ο ΓΑΠ!

Τον οποίο ΓΑΠ κάποτε λοιδορούσαν οι συριζαίοι, αλλά τώρα του κάνουν τεμενάδες…

Νικήσαμε… (το όνειρο του Μπάμπη)

Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα. Κουράστηκα.

Έτσι είναι όμως οι αγώνες… δεν σηκώνουν χαλαρότητα.

Όταν ο λαός σε χρειάζεται, εσύ δεν μπορείς να πεις όχι. Δεν μπορείς να πας για μπύρες…

Έτσι κι εγώ, μέσα σε δυο τρεις μέρες έδωσα όλο το είναι μου για την επανάσταση. Για να αναγεννηθεί η Ελλάδα μας.

Για να φύγουν επιτέλους οι πουλημένοι πολιτικάντηδες, που σε αγαστή συνεργασία με το κεφάλαιο ρίχνουν νερό στον μύλο της αντίδρασης… τσαλαπατώντας τη φτωχολογιά και γδέρνοντας τα όνειρά μας.

Έτσι, συμμετείχα σε πορείες, κουβάλησα πανό, πέταξα μολότοφ, και πάλεψα σώμα με σώμα με τους πραίτορες της εξουσίας, τα μισητά ΜΑΤ.

Στο ενδιάμεσο βοήθησα τους συντρόφους να συντάξουν προκηρύξεις και φυλλάδια, και μπήκα και στο ίντερνετ για να προβάλλω τις απόψεις μας στα σόσιαλ μίντια, μπας και ξυπνήσει ο κοσμάκης.

Μπας και καταλάβει επιτέλους και ο τελευταίος Έλληνας ότι η ΕΕ είναι θηλιά στο λαιμό του, και το ευρώ το καμτσίκι του αφέντη…

Η «Αθλιότητα της Φιλοσοφίας» (και η Κακομοιριά της Ασχετοσύνης)…

Για να πω την μαύρη αλήθεια, δεν ήθελα να… τρολάρω τον Τσίπρα! Δεν το ’χω κάνει στο παρελθόν, δεν σχεδίαζα να το κάνω. Αλλά κι αυτός πάλι, δεν αφήνει άνθρωπο να «αγιάσει»!

Έβαλε στην πλατφόρμα του, περί Ευρώπης, την… «ολιγαρκή ανάπτυξη»!

Γέλασε κάθε πικραμένος!

Κι ύστερα πήγε να τους πουλήσει μούρη θεωρητικής «εμβρίθειας».

Ανοίξτε και κανένα βιβλίο, βρε παιδιά! Δεν υπάρχει μόνο ο Χάγιεκ και ο Φρήντμαν (θεωρητικοί του νεοφιλελευθερισμού – και καλά). Διαβάστε και λίγο Σέρζ Λατούς να ξεστραβωθείτε…

Έριξε έτσι ένα «γαλλικό όνομα» και σου λέει: τους έλειωσα του παλιοδεξιούς!

Τι το ’θελε, ο δόλιος; Τα κανε μαντάρα!

·       Πρώτα-πρώτα ο Λατούς είναι ένας περιθωριακός γάλλος θεωρητικός. Μα εντελώς περιθωριακός. Το να τον αντιπαραθέτεις και μόνο με αναστήματα όπως ο Χάγιεκ και ο Φρήντμαν (και οι δύο βραβεία Νόμπελ Οικονομικών) δείχνει ασχετοσύνη!

·       Δεύτερον, ο όρος που χρησιμοποίησε ο Λατούς μεταφράστηκε στα ελληνικά ως «λιτή αφθονία» - όχι ως «ολιγαρκής αφθονία».

Η αφθονία μπορεί να είναι «λιτή» - δηλαδή να αφορά μόνο τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες, και να τις ικανοποιεί πλήρως.

Αλλά η αφθονία δεν μπορεί να είναι… «ολιγαρκής»!

Έχουμε τους ευρωβουλευτές που μας αξίζουν…

Τα παλιά χρόνια για να γίνει κάποιος καταξιωμένος τραγουδιστής, και να πέφτουν σωρηδόν στα πόδια του οι γαρδένιες (ή τα πιάτα) θα έπρεπε να έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα σε σκυλάδικα ή σε πανηγύρια.

Σήμερα αρκεί να έχει περάσει από ένα ριάλιτι… κι όχι μόνο γίνεται διάσημος «τροβαδούρος», με χρυσούς δίσκους, αλλά μέχρι και τη κόρη δισεκατομμυριούχου μπορεί να τουμπάρει.

Κάτι ανάλογο συνέβη και στην πολιτική μας σκηνή. Με αποτέλεσμα να εκλέγονται βουλευτές οποιοιδήποτε καραγκιόζηδες, αρκεί να έχουν γράψει ένσημα  σε κάποιο τηλεοπτικό πάνελ, να ξέρουν από ατάκες, και να είναι … διάσημοι…

O πυρομανής που το παίζει… «πυροσβέστης»!

 Ο Τσίπρας ανακάλυψε το «νέο μεγάλο δίλημμα» της εκλογικής μάχης – για το Ευρωκοινοβούλιο:

·       --Από δω, το «προοδευτικό μέτωπο», που θα ανακόψει την «άνοδο της ακροδεξιάς και την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού» στην Ευρώπη.

·       --Κι απέναντι… η «ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός» (δηλαδή η ΝΔ) κι όσοι παίζουν τον παιγνίδι του (δηλαδή το ΚΙΝΑΛ).

Βέβαια το ίδιο το «κάλεσμα» αποκαλύπτει, πριν απ’ όλα, ηττοπάθεια! Ομολογεί ότι οι αντίπαλοί του βρίσκονται σε άνοδο! Που ο ίδιος και το κόμμα του προσπαθούν – υποτίθεται - να ανακόψουν!

Πριν πέντε χρόνια – την άνοιξη του 2014 – ο Τσίπρας είχε τεθεί επικεφαλής ενός «πανευρωπαϊκού μετώπου» της Αριστεράς για να «αλλάξουν» την Ευρώπη.

Τώρα πάνε αυτά…

Δεν είναι πια οι αριστεροί που «θέλουν να αλλάξουν την Ευρώπη». Είναι οι αντίπαλοί τους που ανεβαίνουν συνεχώς και οι αριστεροί πασχίζουν να τους σταματήσουν (υποτίθεται).

Το σημαντικότερο: Πολλοί από τους Ευρωπαίους (αριστερούς) «συμμάχους» του, ακούνε Τσίπρα πλέον και βγάζουν… φλύκταινες!

Ο Γάλλος Αριστερός ηγέτης Ζαν-Λυκ Μελανσόν θεωρεί τον Τσίπρα (κατά λέξη) «μια από τις ελεεινές φιγούρες της Ευρωπαϊκής Πολιτικής ζωής»!

Ενώ ο Πάμπλο Ιγγλέσιας, ο ηγέτης του επίσης αριστερού κόμματος «Ποντέμος» της Ισπανίας, δεν θέλει ούτε να βλέπει τον Τσίπρα! Και κατέβασε και τη φωτογραφία του από τον ιστότοπο των «Ποντέμος»...

Φταίει τελικά η Boeing;

Τα πρόσφατα θανατηφόρα δυστυχήματα με αεροσκάφη 737 MAX 8 της Boeing, φέρνουν την εταιρία σε μια επικίνδυνη περιδίνηση.

Πρόκειται δηλαδή για μια κατάσταση game changer στον ήδη σούπερ ανταγωνιστικό κόσμο της αεροπορικής βιομηχανίας, όπου οι ελάχιστοι ισχυροί παίκτες που μοιράζονται την παγκόσμια πίτα, «σκοτώνονται» μεταξύ τους για … παραγγελίες.

Συνεπώς, όλος ο αρνητικός θόρυβος για την Boeing αποτελεί βρόγχο για την ίδια, και βούτυρο στο ψωμί των ανταγωνιστών της.

Φταίει όμως η συγκεκριμένη κατασκευάστρια εταιρία, ή όλα αυτά που ακούμε είναι προπαγάνδα των ανταγωνιστών της;

Ο βασιλιάς αποδείχθηκε γυμνός…

Θυμάμαι τις εποχές της ευμάρειας, τότε που ο Σύριζα μας «κοιτούσε στα μάτια» μπας και ξεπεράσει το 3% και μπει στη βουλή, που όλη η Ελλάδα ενθουσιάστηκε με το νέο πουλέν της αριστεράς, τον νεαρό και ολόφρεσκο Αλέξη, που τον σιγοντάριζε ο Αλαβάνος, και που είχε βάλει πλώρη για δήμαρχος των Αθηναίων.

Δήμαρχος τελικά δεν κατάφερε να εκλεγεί, αλλά κατάφερε να γίνει διάσημος, να μιλάνε όλοι για αυτόν, και λίγο αργότερα να γίνει και αρχηγός του Σύριζα, πετώντας μετά από λίγο καιρό τον μέντορά του στο καλάθι των αχρήστων…

Ο αγράμματος Τσίπρας…

Κάποτε η Αριστερά εκτιμούσε τη μόρφωση. Ακόμη και στους μύθους της το διακρίνεις αυτό, όπως, να, εκείνο το κλασικό της μυθολογίας για τον Νίκο Ζαχαριάδη, που έλεγαν ότι διάβασε το «Κεφάλαιο» του Μαρξ ένα βράδυ κάτω από μια γέφυρα. Ενα έργο που εκδίδεται σε τρεις τόμους από 800 ώς 1.000 σελίδες έκαστος.

 

Η μόρφωση τότε ήταν χειραφέτηση, ήταν μια πράξη κατά κάποιον τρόπο επαναστατική, αφού άνοιγε τα μάτια σε κόσμους κι ιδέες που το κράτος και τα εθνικά αφηγήματα τις θεωρούσαν βέβηλες κι απαγορευμένες. Και, φυσικά, για όσους έμπαιναν ενεργά στην πολιτική στράτευση η μόρφωση ήταν και το κλειδί της ανόδου στα ανώτερα στελεχικά στρώματα…

Τα … χειρόγραφα του Χριστού, τα μαντζούνια κι ο Βελόπουλος!

Τώρα που τελειώνει ο Καμμένος  και θα του μείνουν αμανάτι οι ντουλάπες με τις στρατιωτικές στολές κι οι φωτογραφίες με τα ελικόπτερα, ο σοφός λαός μας φαίνεται ότι αναζητεί εναγωνίως τον αντικαταστάτη της πολιτικής γελοιότητας.

Άλλωστε, πάντα θα υπάρχουν πρόθυμοι να υποδυθούν ρόλους στις γκροτέσκο κωμωδίες, για να διασκεδάζουν το φιλοθεάμον κοινό.

Κάποιες, λοιπόν, εκ των δημοσκοπήσεων φέρνουν στο κατώφλι της Βουλής ένα νέο αστέρα της  άκρας εθνικιστικής κι ομοφοβικής Δεξιάς, «συνομιλητή» του Αγίου Παϊσιου και αποκλειστικό κάτοχο των… χειρογράφων του Χριστού!!!

Να γιατί ο Βελόπουλος πάει καλά στις δημοσκοπήσεις…

Ο Κυριάκος Βελόπουλος λέει αλήθειες που δεν ακούμε πουθενά. Η προσωπική επαφή με τον Πούτιν του επιτρέπει να γνωρίζει όσα σκέφτεται ο ρώσος ηγέτης της Ορθοδοξίας, γι’ αυτό και αποκαλύπτει ότι «ο Βλαδίμηρος ετοιμάζεται να συμμαχήσει με το Κουβέιτ και το Κατάρ, γιατί αυτοί έχουν το μπαγιόκο και ο Πούτιν είναι μάγκας».

Απλές αλήθειες, αλλά μεγάλες.

  

Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα στην εκπομπή «Κόντρα και Ρήξη»,  η οποία πηγαίνει κόντρα σε αυτούς που δεν θέλουν «να ξεβρωμίσει ο τόπος από τα σαπρόφυτα» και βοηθάει όσους έχουν ρήξη στην σπονδυλική στήλη. Το συγκεκριμένο πρόβλημα αντιμετωπίζεται με το «Τελοπόν». Πρόκειται για ένα σχεδόν θεϊκό προϊόν που έχει βάση την κουρκουμίνη και το οποίο, αν συνδυαστεί με την ανάγνωση ενός βιβλίου για βότανα, (που πάλι θέτει στη διάθεση των πιστών ο τηλεπαρουσιαστής αρχηγός μας), μπορεί να βάλει τέλος και σε πολλούς άλλους πόνους…

Ολόκληρος ο Ουρανός και η Γή, Μαζί!

Θέλω να ευχηθώ σε όλες τις γυναίκες – μέρα που είναι σήμερα!

Βέβαια, δεν πιστεύω καθόλου στη «μέρα της γυναίκας» και σε όλες τις αντίστοιχες «μέρες» (της μητέρας, του πατέρα, των… κατοικίδιων ζώων, των αδέσποτων κλπ.).

Τη γυναίκα οφείλουμε να την τιμούμε κάθε μέρα κι όχι μόνο μια φορά το χρόνο! Όπως και τη μάνα μας, και τον πατέρα κοκ.

Γνωστά αυτά και λίγο στερεοτυπικά – δηλαδή φθαρμένα κλισέ.

Να πάμε λοιπόν, λίγο πιο πέρα από τα κλισέ.

Η «χειραφέτηση» των γυναικών (emancipation) ή αλλιώς η «ενδυνάμωση» του κοινωνικού τους ρόλου (empowerment), είναι ιστορική κατάκτηση των κοινωνιών μας! Ιστορική κατάκτηση αληθινά μοναδική.

Και μάλιστα των δυτικών κυρίως κοινωνιών (σε μεγάλο μέρος του τρίτου κόσμου, τα πράγματα είναι ακόμα πολύ πίσω).

Και μάλιστα των τελευταίων 60-100 ετών (μόνο)!