Εθνικοί ηγέτες και τσουτσέκια…

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπερασπίζεται το δημόσιο-εθνικό συμφέρον! Προσπαθεί να «προετοιμάσει» τη χώρα για μείζονες παραχωρήσεις σε βάρος της και διαπραγματεύεται υπονομεύοντας το δημόσιο συμφέρον!

Η Συμφωνία των Πρεσπών το έδειξε!

Και η αγανάκτηση του Ελληνικού λαού, που δεν λέει να κατασιγάσει, το απέδειξε.

Το απέδειξαν και οι τελευταίες εξελίξεις. Όπως η εμπλοκή με τις εξαγωγές των ελληνικών-μακεδονικών προϊόντων στην Κίνα. Που ως τώρα ήταν ανεμπόδιστες. Και μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών μπλόκαραν. Κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτε.

Αλλά δεν είναι μόνο το «ξεπούλημα της Μακεδονίας»!

Έναντι της Τουρκίας ετοιμάζουν νέο ξεπούλημα: Βγαίνει ο αδιόρθωτος Κοτζιάς και λέει δημόσια ότι με την ΑΟΖ δεν πρέπει να είμαστε… «μοναχοφάηδες»!

Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να «μοιραστούμε» δικαιώματα στον υποθαλάσσιο πλούτο, με την Τουρκία!

Βγαίνει και ο άλλος... «φωστήρας», ο Κατρούγκαλος, που αφού τα θαλάσσωσε στο Ασφαλιστικό, ανέλαβε τώρα να… «σώσει» και την Εξωτερική Πολιτική!

Και δήλωσε, λοιπόν, ο Κατρούγκαλος μετά από συνάντησή του με τον Τούρκο ΥΠΕΞ, ότι «έχουν και οι Τούρκοι δικαιώματα στο Αιγαίο»…

Κι όλα αυτά ενώ οι προκλήσεις των Τούρκων και στον αέρα και στη θάλασσα πολλαπλασιάζονται και κορυφώνονται. Δηλαδή όσο εκείνοι μας προκαλούν ανοικτά, τόσο οι δικοί μας υπουργοί βγαίνουν και τους… «κανακεύουν»!

Όμως, το πρόβλημα με την ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο ΔΕΝ είναι ότι εμείς τάχα «αμφισβητούμε», πως έχει και η Τουρκία «κάποια» δικαιώματα.

Ούτε ότι εμείς είμαστε δήθεν… «μοναχοφάηδες»!

Αυτά τα λένε οι Τούρκοι! Αυτή είναι ακριβώς η τουρκική προπαγάνδα διεθνώς.

Το αληθινό πρόβλημα είναι πως η Τουρκία διεκδικεί τα μισά από τα δικαιώματα που έχει η Ελλάδα, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης!

Και πάει να μας εξαναγκάσει να της τα δώσουμε χρησιμοποιώντας απειλές χρήσης βίας ή πολλαπλασιάζοντας έμπρακτες προκλήσεις…

Ώστε εμείς να αναγκαστούμε να της παραχωρήσουμε τα δικά μας!

Διότι αν δεν ήταν «δικά μας» βάσει του Διεθνούς Δικαίου – δηλαδή αν ήταν «δικά της» - θα τα είχε ήδη αρπάξει!

Δείτε τώρα και τη διαφορά:

* Η προηγούμενη Κυβέρνηση Σαμαρά, μόλις ανέλαβε, τον Ιούλιο του 2012, σταμάτησε μια πραξικοπηματική προσπάθεια της Τουρκίας να υφαρπάξει τεμάχια από την Ελληνική ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου, όπου βάσει σοβαρότατων ενδείξεων υπάρχουν δυο τουλάχιστον μεγάλα αποθέματα κάτω από το βυθό.

Είχε ήδη ξεκινήσει τη «δημοπρασία» χωρίς τυμπανοκρουσίες από το Μάιο του 2012, όταν η Ελλάδα βρισκόταν ουσιαστικά ακυβέρνητη μεταξύ δύο εκλογικών γύρων με υπηρεσιακό πρωθυπουργό.

Μεγάλες διεθνώς εταιρίες - ενεργειακοί γίγαντες - είχαν αρχίσει να δείχνουν ενδιαφέρον. Κι αν έπαιρναν συμβόλαιο εξόρυξης από την Τουρκία, άντε να τους βγάλεις μετά.

Η κυβέρνηση Σαμαρά το πληροφορήθηκε αμέσως μόλις ανέλαβε και το σταμάτησε ακαριαία!

Ειδοποίησε τον Διεθνή Οργανισμό για το Δίκαιο της Θάλασσας (υπό την Αιγίδα του ΟΗΕ) ότι αυτά τα «τεμάχια» που δημοπρατεί η Τουρκία βρίσκονται μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ.  

Η δήλωση της Ελλάδας δημοσιεύτηκε αμέσως στην ιστοσελίδα του Οργανισμού (γιατί η Ελλάδα είναι πλήρες μέλος, καθώς έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας), η «ένσταση» της Τουρκικής κυβέρνησης δημοσιεύτηκε στις «υποσημειώσεις» (γιατί η Τουρκία ΔΕΝ έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας) και αμέσως οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες αποσύρθηκαν.

Η Ελλάδα σταμάτησε το «πραξικόπημα» της Τουρκίας, και η Άγκυρα έκτοτε δεν ξανά-κινήθηκε στο θέμα αυτό για χρόνια. Την επόμενη διετία είχαμε απότομη αποκλιμάκωση των προκλήσεων στο Αιγαίο.

(Σύμβουλος του Σαμαρά τότε, ο οποίος είχε παίξει ρόλο στη ματαίωση εκείνου του τουρκικού «πραξικοπήματος», κατηγορήθηκε τις επόμενες μέρες από δημοσιεύματα του Ελληνικού Τύπου ότι προσπάθησε να προκαλέσει… «ελληνοτουρκικό Πόλεμο»! Τα δημοσιεύματα αυτά ανακυκλώθηκαν και από τον Τουρκικό Τύπο...

Αλλά το πραξικόπημα της Άγκυρας ματαιώθηκε, στη συνέχεια οι Τούρκοι «ηρέμησαν» και η ένταση εκτονώθηκε για καιρό.

Δεν είχαμε «Πόλεμο». Είχαμε, αντίθετα «εκτόνωση»!

Αργότερα δημοσιογράφος που ξεκίνησε τη «διαρροή», παραδέχθηκε ουσιαστικά ότι του την έδωσαν μέσα από την Ελλάδα, για να «εκδικηθούν» αυτόν που χάλασε τη δουλειά.

Υπάρχει και «Πέμπτη φάλαγγα», βλέπετε…)

Στο τέλος της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, η τότε Ελληνική κυβέρνηση προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα: Πήγε σε επίσημο ταξίδι στην Αίγυπτο μαζί με τον Πρόεδρο της Κύπρου Αναστασιάδη και εκεί υπογράφηκε το πρώτο κοινό ανακοινωθέν Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, όπου οι Αιγύπτιοι για πρώτη φορά συνομολογούσαν ότι θα έλθουν σε συνεννόηση με Ελλάδα και Κύπρο για από κοινού οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ.

Για πρώτη φορά, χωρίς να αναφέρεται η Τουρκία.

Μέχρι τότε η επίσημη Πολιτική της Αιγύπτου ήταν ότι στην οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των χωρών της περιοχής έπρεπε να συμμετέχει και η Τουρκία, αφού κι εκείνη διεκδικεί μέρος της (νοτίως του Καστελόριζου).

Το Νοέμβριο του 2014 για πρώτη φορά η Αίγυπτος δέχθηκε να προχωρήσει σε συνομιλίες οριοθέτησης της ΑΟΖ στην περιοχή, με Ελλάδα και Κύπρο – αφήνοντας έξω την Τουρκία!

Για πρώτη φορά μια «τρίτη» χώρα της περιοχής, από-νομιμοποιούσε εμμέσως τις τουρκικές διεκδικήσεις επί της Ελληνικής ΑΟΖ...

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου τότε, αξιοποίησε αμέσως την πλήρη σύγκρουση Τουρκίας – Αιγύπτου και διέβλεψε την ανάγκη του νέου Αιγυπτίου Προέδρου Σίσι, να σπάσει την διεθνή «απομόνωση» που του είχαν επιβάλει τότε οι δυτικοί (υπό την βλακώδη «Αραβική πολιτική» της Χίλαρι ακόμα…).

Για τον Σίσι τότε ήταν μεγάλο «δώρο», να πάει η ηγεσία δύο δυτικών δημοκρατιών της περιοχής – Ελλάδας και Κύπρου – που και οι δύο ήταν πλήρη μέλη της Ε.Ε και η μία εκ των δύο ήταν πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ – και να σπάσουν την «απομόνωσή» του. Έναντι αυτού του «δώρου» ανταπέδωσε κάτι «πολύτιμο» για την Ελλάδα: Πλήρη απονομιμοποίηση των τουρκικών διεκδικήσεων επί της Ελληνικής ΑΟΖ.

Ο Σίσι έχει έκτοτε ενισχύσει τη θέση του – στη χώρα του και διεθνώς – αλλά δεν ξεχνάει εκείνη τη «βοήθεια» που του προσφέρθηκε τότε.

Κι έτσι για την Ιστορία: μετά την δημοσίευση του Κοινού Ανακοινωθέντος του Καΐρου, εκεί στα τέλη Νοεμβρίου 2014, η Τουρκία διέκοψε μια «αεροναυτική άσκηση» ανατολικά της Κύπρου. Και στη συνέχεια, στη «συνάντηση Κορυφής» Ελλάδας-Τουρκίας που έγινε στην Αθήνα, αρχές Δεκεμβρίου του 2014, η τουρκική πλευρά ήταν «ηπίως διαμαρτυρόμενη» και «αρκετά ζεματισμένη».

Αλλά δεν αντέδρασε άλλο...

Και να σκεφτείτε ότι εκείνη την εποχή η Ελλάδα είχε φοβερούς περιορισμούς από τα μνημόνια και σοβαρούς «περισπασμούς» - εσωτερικούς και εξωτερικούς.

Αλλά στα εθνικά θέματα δεν έκανε «ρούπι» πίσω! Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της σταματώντας τουρκικό «πραξικόπημα» σε βάρος της Ελληνικής ΑΟΖ και τέλειωσε τη σταδιοδρομία της από-νομομιμοποιώντας τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελληνικής ΑΟΖ.

Και εγκαινίασε τότε τον στρατηγικό «άξονα» Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, αλλά και το «τρίγωνο» Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Ανατρέποντας αγκυλώσεις δεκαετιών της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Τη σημασία των πρωτοβουλιών εκείνων τώρα μόλις έχουν αρχίσει να την καταλαβαίνουν στην Αθήνα.

Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε εθνικούς ηγέτες και… τσουτσέκια.

Οι πρώτοι προωθούν τα συμφέροντα της χώρας.

Οι δεύτεροι απλώς «επιβραβεύουν» τις προκλήσεις των εχθρών της.

Για να φανούν «αρεστοί» στα - όποια - «αφεντικά» τους.

Γι’ αυτό πρέπει να ξεκουμπιστούν το ταχύτερο!

Θανάσης Κ.

ΥΓ. Όχι, δεν πιστεύω ότι θα προλάβουν να «ξεπουλήσουν» και το Αιγαίο ή την ΑΟΖ ή το Κυπριακό.

Θα το ήθελαν ίσως. Αλλά δεν τους παίρνει, δεν προλαβαίνουν και πάντως τα «αφεντικά» τους δεν συμφωνούν μεταξύ τους τι πρέπει να γίνει.

Ευτυχώς, εδώ που τα λέμε…