Λόγια Κλειδωμένα....

Βασίλης Παϊτέρης.....

Μια Ζωή Σικέ (7)

Σηκώθηκα από το τραπεζάκι και αποφάσισα να τριγυρίσω στην αγορά.

Η αγορά της Θεσσαλονίκης τα έχει όλα και συμφέρει. Όχι από πλευράς τιμών όσο από πλευράς αποστάσεων.

Μπορείς δηλαδή να τη γυρίσεις όλη με τα πόδια, σε ένα μισάωρο.

Αρκεί να μην αγοράσεις τίποτα γιατί τότε καθυστερείς.

Καθυστερείς κυρίως λόγω της βλακείας των πωλητριών.

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι πωλήτριες στην Ελλάδα αρέσκονται στο να επιδεικνύουν την βραδύνοιά τους.

Δεν έχουν βέβαια διδακτορικά διπλώματα, αλλά δεν πρέπει και να είναι τόσο χαζές τελικά, όσο δείχνουν.

Ή μήπως είναι;

Ο Πάμπλο…

Ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο)  υπήρξε μια σπουδαία προσωπικότητα του διεθνούς επαναστατικού κινήματος.

Πραγματικός κοσμοπολίτης, βρέθηκε στην καρδιά όλων των μεγάλων πολιτικών και επαναστατικών γεγονότων του μεταπολεμικού κόσμου.

Μια παρουσία που άφησε βαθιά το στίγμα της σε μια οδυνηρή εποχή γεμάτη όνειρα, αγώνες και διαψεύσεις.

«Αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ΄τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει...

Οι νέοι θα ’πρεπε να ‘ναι γιομάτοι ζωή και ευχαρίστηση!

Εγώ είχα μια καλή ζωτικότητα, μια καλή ιδιοσυγκρασία∙ τώρα αρχίζω και σκεβρώνω κι όλα τα πράγματα γίνονται δύσκολα, αλλά ακόμα και τώρα που βλέπω πως το κορμί μου καταρρέει, πως οι σάρκες και τα κόκαλα αδυνατίζουν, λέω πως θα’ναι μια ευχαρίστηση καθηλωμένος στην καρέκλα να ξαναδιαβάσω όσα μου άρεσαν στη ζωή μου ή όσα δε διάβασα…».

(Περιοδικό Τέταρτο, συνέντευξη στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο σε ένα καφέ στο Παρίσι τον Μάϊο του 1986, αναδημοσιευμένη στο βιβλίο του "Αντίο Παλιέ Κόσμε" - Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας και 'Αρη Δημοκίδη).

Το "ξυπόλυτο" δεκαπενταμελές παρελαύνει περήφανο…

Στα σχολεία, τον Οκτώβριο, υπάρχουν δύο σημαντικά «events», οι εκλογές για την ανάδειξη των μαθητικών συμβουλίων και η παρέλαση της 28ης.

Το πρώτο είναι ζήτημα «πολιτικό» και το άλλο «εθνικό».

Για τους μαθητές όμως, και τα δύο, είναι χαρούμενες εκδηλώσεις και όμορφες γιορτούλες.

Τα παιδιά άλλωστε, έχουν τη δική τους συνείδηση και δεν δίνουν τη διάσταση του πολιτικού ή του πολιτιστικού ενδιαφέροντος που ένας ενήλικας επιζητεί.

Από τα δύο, η παρέλαση κερδίζει τις εντυπώσεις, αφού είναι θέαμα, έχει προετοιμασίες με πρόβες και προσφέρεται για πολλές χρήσεις και «ερμηνείες».

Η ακροδεξιά απειλή της Γαλλίας.

Η Brignoles είναι μια μικρή πόλη στην περιοχή του Βαρ, στη νοτιοανατολική Γαλλία, η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν γνωστή για τα ξηρά της δαμάσκηνα.

Σήμερα είναι πασίγνωστη εξαιτίας μιας πολιτικής ανατροπής που προέκυψε από τα εκλογικά αποτελέσματα στις τελευταίες δημοτικές εκλογές της 13/10.

Ο υποψήφιος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, ένας 48χρονος πρώην πυγμάχος ονόματι Laurent Lopez, στον δεύτερο γύρο πήρε το 53.9% των ψήφων, ενώ ο αντίπαλός του υποψήφιος του κεντροδεξιού κόμματος UMP του Nicolas Sarkozy, πήρε 46.1%.

Δεν υπήρχε καμία αριστερή υποψηφιότητα. Αν και ψήφισαν λιγότεροι από τους μισούς κατοίκους της πόλης, το αποτέλεσμα έδωσε το δικαίωμα στο Εθνικό Μέτωπο να ισχυριστεί πως ο γαλλικός λαός το στηρίζει, και πως τα παραδοσιακά κόμματα έχουν πια μπει στο περιθώριο.

Ο Άη Δημήτρης, πολιούχος της Θεσσαλονίκης…

26 Οκτωβρίου και η πόλη γιορτάζει τον πολιούχο της, τον Άγιο Δημήτριο.

Αφορμή έψαχνα, λοιπόν, για να σας γράψω για τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, ίσως το σπουδαιότερο θρησκευτικό και πολιτιστικό μνημείο της πόλης μας.

 

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου χτίστηκε 100 χρόνια μετά από το μαρτύριο του Αγίου, περίπου στα μέσα του 5ου αιώνα στο χώρο που βρισκόταν το «στάδιο» όπου γίνονταν μονομαχικοί αγώνες.

Σ’ αυτό το στάδιο δηλαδή που μονομάχησε κι ο πιστός μαθητής του Αγίου Δημητρίου, ο Νέστορας και κατατρόπωσε τον Λυαίο.

Υπερβολές;

Με τιμές, αλλά και αστυνομικά μέτρα, αρχηγού κράτους, υποδέχθηκε η Θεσσαλονίκη τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.

Βέβαια, τα μέτρα ασφαλείας σε πολλές περιπτώσεις έφθασαν σε βαθμό... υπερβολής, γεγονός που σχολιάστηκε από τους πιστούς που έσπευσαν να δουν από κοντά τον Ιεράρχη της Ορθοδοξίας, όμως δεν κατάφεραν να τον πλησιάσουν για να του φιλήσουν το χέρι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε μετακίνηση του κ. Βαρθολομαίου -και πραγματοποίησε πολλές τις ημέρες που ήδη βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη- έκλειναν δρόμοι, ενώ παντού βρισκόταν και κλούβες της αστυνομίας με άντρες των ΜΑΤ.

Ποια επανάσταση χρειάζεται;

Είναι αλήθεια, η χώρα χρειάζεται μια πραγματική επανάσταση για να σταθεί στα πόδια της.

Μια επανάσταση, όμως, διαφορετική απ' αυτές που έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα στην Ιστορία.

Αυτό που χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα είναι μια επανάσταση του αυτονόητου και της κοινής λογικής.

Σιγά το δύσκολο, θα μπορούσε να αναφωνήσει ο κάτοικος μιας οποιασδήποτε άλλης... κανονικής χώρας.

Στην Ελλάδα, όμως, αυτό μοιάζει με... άλμα στο Διάστημα ή ταξίδι στον πλανήτη Αρη.