Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
29.6.15
Ο Χρυσόγονος είδε το φως;
Ή
απλά σπεύδει να αποστασιοποιηθεί από το τσίρκο του Σύριζα, πριν αρχίσουν να
ανεβοκατεβαίνουν τα ελικόπτερα;
Ακούω ελικόπτερα... |
Ναι,
ο μπον βιβέρ ευρωβουλευτής του Σύριζα, ο Χρυσόγονος, αυτός που πριν από μερικές
μέρες είχε προτείνει να γίνονται ντου στα σπίτια των πολιτών, «εκτός
κοινοβουλευτικών πλαισίων», ώστε το κράτος να μαζέψει τα 55 δις που έχουν
κρυφτεί σε μπαούλα, κατσαρόλες, και απορροφητήρες, τώρα τα βάζει με τον Τσίπρα!
Σύμφωνα
λοιπόν με το Πρώτο Θέμα…
Η πολιτική των νάνων…
Εδώ που τα λέμε,
γιατί περιμένουμε να καταλάβει
τα capital controls ένας άνθρωπος ο οποίος, αν και απόφοιτος του Πολυτεχνείου,
δεν ήξερε τη διαφορά μονοξειδίου και διοξειδίου του άνθρακα;
Θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο
από μια κυβέρνηση της οποίας ο υπουργός Επικρατείας νόμιζε ότι οι Πολωνοί ήταν
σύμμαχοι των Γερμανών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο;
Αναμέναμε καλύτερη διαχείριση των κοινών από
έναν άνθρωπο που ήθελε εξόρυξη των... υδατανθράκων του Αιγαίου;
Τι μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση που
επαίρεται ότι θα κάνει το νέο Κούγκι και ακόμη και ο «καθηγητής ουάου» των
Οικονομικών αγνοεί ότι στο Κούγκι οι ανήμποροι έγιναν παρανάλωμα του πυρός;
Το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων…
Όταν ακούω εγχώριους αριστερούς να επικαλούνται
την πατρίδα και τον πατριωτισμό, καλή ώρα τον πρωθυπουργό στο διάγγελμα για το
δημοψήφισμα, θυμάμαι το Νίκο Ζαχαριάδη.
Εκείνον τον εκπαιδευμένο Κούτβη, τον πράκτορα
της Κομιντέρν, τον αρχετυπικό αριβίστα.
Ο οποίος από τον Μάρτιο του 1947 είχε καταφύγει
στην Γιουγκοσλαβία και, από εκεί, ενορχήστρωνε την ταξική ανταρσία μιας ορδής
κατσαπλιάδων κατά του ρημαγμένου, από την Γερμανική Κατοχή και τον Δεκέμβριο
του 1944, ελληνικού, εθνικού κράτους…
Ο Ήσυχος, η Βαλαβάνη, και το κακό συναπάντημα…
Την ώρα που η χώρα και ο λαός της στενάζουν από
τα απανωτά χτυπήματα της «φιλολαϊκής» Πρώτη Φορά Αριστεράς, η οποία αντί να
φέρει τον πολυπόθητο κομμουνισμό, μας έφερε τον πιο μαύρο καπιταλισμό, τον
μαυραγοριτισμό δηλαδή, κάποιοι άλλοι κάνουν πάρτι.
Αναφέρομαι στα κομματόσκυλα του Σύριζα, τους αφισοκολλητές,
που σπεύδουν να πάνε φαντάροι όσο είναι οι δικοί τους στα πράγματα, μπας και
γλιτώσουν τα βουνά και τα λαγκάδια στα οποία υπηρετούν οι άλλοι, οι απλοί
πολίτες.
Εξάλλου χρειάζεται ένα έστω και μαϊμού
απολυτήριο στρατού για να διοριστούν μετά ως «σύμβουλοι» στα υπουργεία…
Φλισκούνι κι άγρια μέντα…
Πολύ ανήσυχος, οργισμένος κι ανίσχυρος. Από το
πραξικόπημα του Μακάριου (Κύπρος 1974) έχω να νιώσω έτσι. Τα
ο έγραψε ένας φίλος και συνόψισε τη γεύση της
εθνικής καταστροφής.
Με το δημοψήφισμα πάμε Σαγγάριο (Μικρασιατική
εκστρατεία, 1922).
Δεκαπέντε χρόνια από το γύρισμα του αιώνα,
ανοίγουμε μια εθνική βαθιά πληγή για να έχουν να επουλώνουν οι επόμενοι και να
διηγούνται οι σημερινοί...
Τυχοδιώκτες…
Επειτα από μια μακρά περίοδο παλινωδιών και
αλλοπρόσαλλων τακτικισμών, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας
αρνήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και οδηγούν τον τόπο σε περιπέτειες
χωρίς τέλος.
Η πολιτική υπεκφυγή και η άρνησή τους να
αντιληφθούν το θεσμικό τους καθήκον θέτουν σε κίνδυνο κατακτήσεις τριών
δεκαετιών ευρωπαϊκής πορείας για τη χώρα, αν δεν βάζουν σε δοκιμασία ακόμη και
τη δημοκρατική ομαλότητα.
Κύριε Σκουρλέτη, κι αυτή η Δευτέρα θα είναι ηλιόλουστη;
Την επαύριο των
εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015, ο κ. Πάνος Σκουρλέτης, κατέθετε στην ιστορία
μία μνημειώδη δήλωση: «Είναι μια ηλιόλουστη μέρα, τα ΑΤΜ έχουν χρήματα, ο
κόσμος πάει στις δουλειές του».
Τον βαραίνουν οι ευθύνες του τόπου... |
Ύστερα από την χθεσινή προκήρυξη δημοψηφίσματος,
με το μέλλον της Ελλάδας να ακολουθεί την τροχιά της μπάλας που ο Αλέξης
Τσίπρας κλώτσησε προς την εξέδρα, με τον ελληνικό λαό να αγωνιά έξω από τα ΑΤΜ
και ολόκληρο τον πλανήτη να αναρωτιέται ποια θα είναι η επόμενη πράξη αυτής της
απίθανης εθνικής τραγωδίας που εξελίσσεται στην άκρη της ευρωπαϊκής ηπείρου,
μοιραία η σκέψη πηγαίνει στις παλαιότερες -αλλά όχι και τόσο παλαιές-
μεγαλοστομίες των πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)