Weird Fishes/Arpeggi...

Radiohead

Ποιος ή τι ήταν ο Εχετλαίος;

Επειδή πάντα μου άρεσαν τα έκκεντρα θέματα, σήμερα θα γράψω για τον Εχετλαίο, τον μυστηριώδη ήρωα της μάχης του Μαραθώνα, και βγάλτε εσείς τα δικά σας συμπεράσματα.

Πρόκειται λοιπόν για έναν άγνωστο άνδρα, ο οποίος εμφανίστηκε ξαφνικά στον πυρήνα της ιστορικής και διάσημης αυτής μάχης, φορώντας μια περίεργη στολή και κρατώντας ένα εξίσου περίεργο άγνωστο όπλο (που έμοιαζε με τη λαβή αρότρου, εχέτλη), και ο οποίος μέσα σε ελάχιστα λεπτά «σκότωσε» δεκάδες Πέρσες.

Στη συνέχεια εξαφανίστηκε εξίσου ξαφνικά όπως είχε εμφανιστεί…

Τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα για να εξιλεωθούν οι κλόουν;

Δεν έχω να εισφέρω κάποια «σοφή» ιδέα. Ούτε καν πρωτότυπη.

Επισημαίνω απλώς τη γνωστή σε όλους αρχή του «τυχοδιωκτισμού των σταδίων». Ότι δηλαδή, για να απεμπλακεί κάποιος από τις συνέπειες μιας τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς, επιλέγει ένα ανώτερο στάδιο τυχοδιωκτισμού.

Και έρχομαι αμέσως στην εφαρμογή της «αρχής» αυτής: Ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε αντιπολίτευση, ακολουθώντας με επιτυχία όλες τις συνταγές του τυχοδιωκτισμού. Δεν θα αραδιάσω γνωστά πράγματα.

Θα επισημάνω μόνον ότι υποσχέθηκε ρητά δια του προέδρου του, ό, τι ήθελε να ακούσει ο «κάθε πικραμένος»...

Μια ρήξη εντός του ΣΥΡΙΖΑ βολεύει τον Τσίπρα….

Προ εβδομάδων αναρωτιόμασταν αν ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν τι θέλουν από τη διαπραγμάτευση και αν έχουν συγκεκριμένο στόχο. Τώρα, πλέον, το σκηνικό ξεκαθάρισε και έπειτα από τρεις μήνες αμφιταλαντεύσεων είμαστε προ των πυλών μιας νέας (αναμφίβολα επώδυνης) συμφωνίας.

Ο μεν κ. Τσίπρας αποφάσισε ότι θα παίξει με τους όρους που θέτουν οι δανειστές και δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε ρήξη και σύγκρουση με τους θεσμούς.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ προς το παρόν ψάχνεται...

Δεν ξέρουμε που πάμε, αλλά είμαστε καθ’ οδόν…

Μία πασοκική ενδοσκόπηση. Ο Christos περιγράφει πως σε 40 χρόνια το ΠΑΣΟΚ έγινε από κίνημα τρόπος ζωής.

Όταν το 1974 το ΠΑΣΟΚ μπήκε δυναμικά στη Βουλή με το διόλου ευκαταφρόνητο για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα ποσοστό του 13,6%, εκείνο που γοήτευσε τα «αντιστασιακά» ώτα του εκλογικού σώματος, ήταν η αντι-ευρωπαϊκή και αντι-αμερικανική ρητορική του Μεγάλου Προφήτη Ανδρέα.

Απαντώντας στον Κωνσταντίνο Καραμανλή εντός Κοινοβουλίου, που είπε ότι «ασφαλώς ανήκωμεν εις την Δύσιν» ο Ανδρέας υπερήφανα και εν μέσω χειροκροτημάτων από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ανεφώνησε το ιστορικό «προτιμούμεν να ανήκωμεν εις τους Έλληνας».

Πλέον ήταν θέμα χρόνου…

Σε καθεστώς αρνησικυβερνησίας…

Στην Ελλάδα έχουμε εδώ και τρεισήμισι μήνες, μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία Αριστεράς και υπερσυντηρητικής ξενοφοβικής Δεξιάς, που έχει νομοθετήσει μέχρι στιγμής για τα εξής: 

·       την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (για ελάχιστους δικαιούχους) με 200εκ ευρώ από τα υπεσχημένα 2 δισ., 

·       τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών που χαρίζει πρόστιμα σε μεγαλοοφειλέτες, 

·       την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας, την αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού και την αποποινικοποίηση της κουκούλας,

·       την επαναλειτουργία της ΕΡΤ (με την επισήμανση, από το βήμα της Βουλής, «να επαναπροσλάβουμε πρώτα αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ») και τον διορισμό του διευθυντή της Αυγής ως γενικού διευθυντή της,

·       την κρατική επιδότηση στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (με ΠΝΠ), με βάση προεκλογική υπόσχεση, 

·       την επιστροφή των διαθεσίμων δημοσίων υπαλλήλων (με θρυλούμενη και θρυλική δικηγορική αμοιβή για εμπλεκόμενο Υπουργό) και την απαγόρευση πολιτικής επιστράτευσης απεργών, 

·       τη μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων γενικής κυβέρνησης στην ΤτΕ (με ΠΝΠ), 

·       την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό και την συνεχή μεταβολή των δεδομένων στο ποδόσφαιρο …

Κάτω στο λούμπεν μαχαλά…

Μέρα τη μέρα κάτι καλό σαν ν’ αχνοφαίνεται στην άκρη του ματιού μας.

Θέλω να πω, όλο και περισσότεροι σαν να κοιτάζουμε γύρω μας με λίγο πιο ξύπνιο, με λίγο λιγότερο αφηρημένο βλέμμα, να συνειδητοποιούμε –σοφότεροι;- ότι μοίρα της ιστορίας μικρή, αλλά γενναιόδωρη, το πιθανότερο θα αποτρέψει την αυτοκαταστροφή μας.

Ίσως έπρεπε ήδη από το 2009 να έχουμε αναλογιστεί και συζητήσει δύο πράγματα περισσότερο: πρώτον, ότι οι ομάδες της ντόπιας πολιτικής τάξης στη λυσσαλέα κάθε φορά επιδίωξή τους για κατίσχυση, εδώ και δύο αιώνες, συμπαρασύρουν τη χώρα στην (ακραία) καταστροφή μόνον όταν το διεθνές περιβάλλον για τον άλφα ή βήτα λόγο συγκατατεθεί σ’ αυτό (δεκαετία του ’20 Μικρασιατική Καταστροφή, δεκαετία του ’40 Εμφύλιος), άρα, καθώς τώρα δα δύσκολα θα δινόταν μια τέτοια συγκατάθεση, μ’ ό,τι κι αν σκαρφίζονταν οι φιλότιμοι ετούτοι, σε μοιραίες καταστάσεις μάλλον δε θα μας οδηγούσαν, και δεύτερον, ότι αργά ή γρήγορα την αιτία της χρεωκοπίας, όσο κι αν εθελοτυφλούσαμε, θα τη βλέπαμε…

Τι τραβάνε κι αυτά τα πιρπιτσόλια…

Πέρσι, η Miss Zimbabwe παρέδωσε το στέμμα της όταν κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο γυμνές φωτογραφίες της.

Φέτος, ένα ανάλογο σκάνδαλο απειλεί και τη νέα Miss Zimbabwe.

Οι διοργανωτές των καλλιστείων της αφρικανικής αυτής χώρας διεξάγουν έρευνα για το παρελθόν της 25χρονης βασίλισσας της ομορφιάς Emily Kachote, δύο μόλις εβδομάδες μετά την ανάδειξή της σε Miss Zimbabwe, εξαιτίας (και πάλι) φωτογραφιών που κυκλοφορούν στα κοινωνικά μέσα και στα οποία η καλλονή εμφανίζεται…  όπως τη γέννησε η μαμά της.