Grew Up At Midnight...

The Maccabees

Σκληρές αλήθειες για το προσφυγικό…

Πολλά είναι αυτά που λείπουν από τους πολιτικούς μας, που τους κάνουν καταστροφικούς και ίσως τους χειρότερους στην Ευρώπη, όμως η έλλειψη γενναιότητας και αυτοκριτικής είναι που τους κάνει άκρως επικίνδυνους για την κοινωνία και τη χώρα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. ακολούθησε την απολύτως ανεύθυνη και καταστροφική από κάθε άποψη πολιτική στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, χωρίς καμία σχετική προετοιμασία και χωρίς αίσθημα ευθύνης απέναντι στα εθνικά συμφέροντα, αλλά και απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με τα εξής αποτελέσματα:

Λέτε να μας βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ;

Από τότε που ανέλαβε τις τύχες μας ο συρφετός του Σύριζα το έγραφα, στην αρχή χιουμοριστικά, αλλά όσο περνούσε ο καιρός λίγο πιο σοβαρά.

Ποιο; Μα όλο αυτό το μπάχαλο που ζούμε, και που δεν ήρθε τυχαία, αλλά ήταν εξ αρχής το όραμα του Αλέξη, το οποίο βλέπουμε να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, κάθε μέρα που περνάει...

Ο Ιανός Τσίπρας: Όλα για την εξουσία!

Δεν είναι δα και σπουδαία ανακάλυψη ότι ο αγώνας για την κατάληψη και διατήρηση της εξουσίας μπορεί να γίνει (και) πάθος. Ομως, όπως και να το κάνουμε, προκαλεί εντύπωση ότι το πάθος αυτό έχει καταλάβει από σχετικά μικρή ηλικία έναν πολιτικό της Αριστεράς και να εμποδίζει να δει καλύτερα τα δεδομένα, ώστε να αποφύγει λάθη, που στο τέλος θα αποβούν (και) σε βάρος του.

Τέτοια είναι η περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα. Και οι διαπιστώσεις αυτές προκύπτουν από όσα λένε στενοί και λιγότερο στενοί (μέχρι πρότινος) συνεργάτες του, όπως ο Γιάννης Βαρουφάκης και η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου (εδώ) σε συνεντεύξεις τους και ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος σε βιβλίο του (εδώ).

H αποσύνθεση της δημοκρατίας στην Τουρκία*

Εάν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία όσον αφορά τον λόγο για τον οποίο η κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατέλαβε, την προηγούμενη εβδομάδα, την εφημερίδα «Ζαμάν», λάβετε υπόψη αυτό: 48 ώρες μετά την κατάληψη η εφημερίδα μετατράπηκε σε όργανο της προπαγάνδας του Ερντογάν.

Η «Ζαμάν», η εφημερίδα με την μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Τουρκία, ήταν ένα από λίγα αντιπολιτευόμενα έντυπα προτού η Αστυνομία προβεί στη χρήση δακρυγόνων και οχημάτων με εκτοξευτήρες νερού υπό πίεση, την Παρασκευή, για να απομακρύνει το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τα γραφεία της εφημερίδας, φωνάζοντας "η ελευθεροτυπία δεν φιμώνεται". Η Αστυνομία έδρασε αφότου δικαστήριο της Κωνσταντινούπολής έθεσε, δίχως εξήγηση, την εφημερίδα υπό την κηδεμονία μιας ομάδας διαχειριστών...

Του πάει πολύ η γείτων…

Πρώτα, αυτοσυγκεντρώνομαι και αίρομαι υπεράνω της κατάστασης των πραγμάτων, ώστε να καταφέρω να δω την τραγωδία που ζούμε από το ύψος της κωμωδίας. Επειτα, προχωρώ στην παραδοχή ότι μου άρεσε η άνεση με την οποία ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Αλέξιος Τσίπρας, αναφέρθηκε εσφαλμένα στο casus belli της Τουρκίας ως κάτι το οποίο ανήκει «στη δεκαετία του εξήντα».

Επίσης μου άρεσε ότι, προηγουμένως, είχε μόλις αναφερθεί με ακρίβεια στο ίδιο ζήτημα ο Τούρκος ομόλογός του, αλλά ο πρωθυπουργός μας είτε δεν το πρόσεξε είτε, γενικότερα, δεν τον ενδιέφερε η ακρίβεια περί το casus belli. Τι σημασία είχε αν είναι του 1965 ή του 1995; Αυτός ήταν εκεί για μεγαλύτερα πράγματα! Με χρονολογίες να ασχοληθεί;