Τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες, θα έχουμε δύο
μεγάλες δοκιμασίες
της δημόσιας τάξης: Την 17η Νοεμβρίου, επέτειο του «Πολυτεχνείου» (1973) και την 6η Δεκεμβρίου,
την επέτειο θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια (2008).
Και οι δύο «επέτειοι» σηματοδοτούνται
συνηθέστατα με βίαια
έκτροπα.
Στην Ελλάδα όπου ξεφτιλίσαμε τα πάντα, ακόμα και
τα έκτροπα έχουν… «επετειακό» χαρακτήρα!
Σε όλες τις άλλες κοινωνίες, οι επέτειοι είναι
για να τιμάται
κάποιο γεγονός μαζί με τη μνήμη όσων έπαιξαν ρόλο σε αυτό.
Στην Ελλάδα διακωμωδούν τις εθνικές επετείους, και
«γιορτάζουν» θλιβερά
περιστατικά ή διογκωμένες «εξεγέρσεις» με σύγχρονα βίαια ξεσπάσματα για…
επετειακούς λόγους!
Είναι ένα βάρβαρο και σκοτεινό «έθιμο», που και
στις δύο πτυχές του – και στη διακωμώδηση αληθινών εθνικών επετείων και
στα «επετειακά
έκτροπα» – το έχει επιβάλει… η Αριστερή «κακοήθεια» (με την ιατρική σημασία
του όρου)!
