Larmes Chantees...

Anton Newcombe & Moogy

Πώς να συντρίψουμε τον Τσίπρα…

Το τι ακριβώς συμβαίνει με την περιβόητη «διαπραγμάτευση», όσοι παρακολουθείτε τα σημειώματα αυτά το γνωρίζετε ήδη, πολύ καλά…

Και σε αντίθεση με παρά πολλούς άλλους, εσείς δεν έχετε «αιφνιδιαστεί»!

Έτσι δεν είναι;

--Σας είχα προειδοποιήσει, πως δεν αρκούσε «να ψηφίσει τα πάντα» ο Τσίπρας στη Βουλή, για να στρωθεί ο δρόμος του με «ροδοπέταλα»…

--Σας είχα προειδοποιήσει, πως τα «πολύ καλά νέα» που «οσμιζόταν» από το Eurogroup της 22ας Μαϊου (το περιβόητο too good to be true) ήταν… «μούφα»!

--Σας είχα προειδοποιήσει, πως μέτρα για το χρέος δεν θα έπαιρνε, πέρα από τα παραμετρικά που είχαν ήδη υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι το 2012 στο Σαμαρά!

Κι αυτά πλέον, κατά το ΔΝΤ, δεν φτάνουν πια...  (Κι ούτε αυτά του τα έδωσαν ακόμα…)…

Ως πότε θα αντέξει η Άννα;

"Συγγνώμη αλλά δεν θα έρθω αύριο. Δεν μπορώ να έρθω. Έχουν απεργία τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Άμα πάρω ταξί από το Μαρούσι για Φάληρο κι έπειτα πάλι πίσω, θα βγω εκτός προϋπολογισμού. Τριάντα ευρώ θα γράψει το ρολόι, και λίγα λέω. Δεν μού περισσεύουν...".

Η Άννα ήταν -το συνηθίζει- αφοπλιστικά ειλικρινής. Μακάρι να είχαμε αυτοκίνητο, να την πηγαινοφέρναμε εμείς. Μακάρι να δεχόταν να της πληρώσουμε ρεφενέ το ταξί, όπως σκοπεύαμε να κάνουμε με την ταβέρνα. Μα δεν υπήρχε περίπτωση. Θα έπρεπε, φευ, να συμφιλιωθούμε με την απουσία της απ' την εαρινή συνάντηση της εφηβικής μας παρέας…

Κρείττον του λαλείν το σιγάν…

Αφορμή για την σημερινή μου τοποθέτηση το γεγονός ότι ο θάνατος του Κων/νου Μητσοτάκη μιας μεγάλης μεν αλλά αμφιλεγόμενης προσωπικότητας προκάλεσε όπως ήταν φυσικό ένα κύμα δηλώσεων πολιτικών και μη προσώπων, κατά πλειοψηφία θετικών.

Πολλές φορές μάλιστα αγνοώντας κομμάτια της ιστορίας που έχουν επικριθεί σκληρά από πολλούς. Δεν είναι στις προθέσεις μου να κρίνω τον εκλιπόντα αφού άλλωστε ανήκει πλέον στην κρίση της ιστορίας. Θα κρίνω όμως επειδή γνωρίζω καλά το πρόσωπο την χυδαία δήλωση του Πάνου Καμμένου που την συγκεκριμένη στιγμή νόμισε ότι βρήκε την ευκαιρία να βγάλει όλη του την χολή για τον Αντώνη Σαμαρά. Μιλώντας για ανατροπή του Κων/νου Μητσοτάκη από την προδοσία Σαμαρά…

Εφιάλτης στη νεροτσουλήθρα…

Το καλοκαίρι έφτασε, η ζέστη χτυπάει κόκκινο, και τι καλύτερο για ένα παιδί από το να παίζει στην παραλία, να τσαλαβουτάει στη θάλασσα, ή να διασκεδάζει σε κάποια νεροτσουλήθρα πισίνας. Εκτός κι αν πάσχει από υψοφοβία, νεροφοβία, και γενικά όλες εκείνες τις φοβίες που επικαλούνταν η θρυλική Λαουρίτα για να λουφάρει.

Εν πάση περιπτώσει, άλλο είναι το θέμα μας. Και έχει  να κάνει με τους πραγματικούς κινδύνους που επιφυλάσσουν τέτοιου είδους θερινές διασκεδάσεις, που και στη χώρα μας είναι μόδα εδώ και αρκετά χρόνια…

Τσακαλώτος όπως Καμμένος!

Εδώ κι ένα χρόνο, από τότε που άρχισε η φιλολογία για νέο πετσόκομμα των συντάξεων, ο Τσακαλώτος επαναλάμβανε συνεχώς -για να τα εμπεδώσουμε προφανώς- αυτά που υποτίθεται ότι έλεγε στους ομολόγους του υπουργούς των ιμπεριαλιστών δανειστών, που ζητούσαν νέες περικοπές στις συντάξεις. Οτι στην Ελλάδα της κρίσης οι συντάξεις συντηρούν ολόκληρες οικογένειες, εξασφαλίζουν τις σπουδές των παιδιών κτλ., γι' αυτό δεν υπάρχει κανένα περιθώριο περικοπής τους.

Προσέξτε πώς παρουσίασε ο ίδιος άνθρωπος το ίδιο θέμα στη Βουλή, κλείνοντας στις 18 του Μάη τη συζήτηση πάνω στο πολυνομοσχέδιο του τέταρτου Μνημόνιου…

Ή εμείς ή αυτοί!

Η ​​δολοφονική απόπειρα –γιατί περί αυτού επρόκειτο– κατά του Λουκά Παπαδήμου δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από σύμπτωμα μιας γάγγραινας με το όνομα «εγχώρια τρομοκρατία», που τρώει τα σωθικά του δημοκρατικού πολιτεύματος από την κατάρρευση της χούντας το 1974 και συνεχίζεται έως σήμερα.

Δυστυχώς, στην ύπαρξη αυτής της γάγγραινας έχει εθιστεί η ελληνική κοινωνία, αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς της και αντιδρά επιδερμικά (ούτε καν στο σύνολό της), στο πλαίσιο συνήθως του χλιαρού «πολιτικά ορθού», κάθε φορά που η ασθένεια παρουσιάζει έξαρση όταν κάποιο κτύπημα ή ενέργεια αυτόκλητων αναρχοφασιστών ξεπερνούν τα συνηθισμένα. Ακόμη χειρότερα, το κλίμα της ανοχής το συντηρεί και σε κάποιες περιόδους, όπως σήμερα, το καλλιεργεί με διάφορους άμεσους ή έμμεσους, εμφανείς ή αφανείς, τρόπους μέρος της πολιτικής τάξης…