Εδώ και αρκετό καιρό ο πάντα εν εγρηγόρσει Σαμαράς τοποθετείται επί διαφόρων θεμάτων της πολιτικής επικαιρότητας, κυρίως των εθνικών, σφραγίζοντάς τα με την προσωπική πατριωτική δική του αντίληψη των πραγμάτων.
Κι’ αυτό διότι πάνω απ’ όλα, πέραν του «πατριώτης», ο Σαμαράς είναι ένα καθαρά «πολιτικό ον», έχοντας διατελέσει βουλευτής από τα 26 του.
Οι τοποθετήσεις αυτές, που είναι μάλλον αντίθετες εκείνων της κυβέρνησης του «ανέμελου γόνου», προφανώς τσούζουν, και γι’ αυτό οδήγησαν στη διαγραφή του από το κόμμα το οποίο υπηρετεί από τα νιάτα του, και στο οποίο διετέλεσε αρχηγός, και με το οποίο έγινε και πρωθυπουργός στα πιο δύσκολα ίσως (οικονομικά) χρόνια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Αυτά που επισημαίνει ο Σαμαράς ενοχλούν. Πώς να το κάνουμε;
Η θρυαλλίδα όμως όλων των δημοσίων τοποθετήσεών του ήταν, όπως φαίνεται, το πρόσφατο άρθρο του στα ΝΕΑ, δια του οποίου για μια ακόμη φορά αποδόμησε την «μειοδοτική» σημερινή εθνική πολιτική, και όχι μόνο...
