Να τα βλέπουν οι δικοί μας πολιτικοί!

Είναι χορτοφάγος, οδηγάει έναν παλιό σκαραβαίο του 1987, και διατηρεί ανθοκομείο.

Παράλληλα, είναι και ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας της Ουρουγουάης!

Πρόκειται για τον Jose Mujica, που θεωρείται ως ο πιο φτωχός πολιτικός ηγέτης του κόσμου.

Les Enrages (Οι «Λυσσασμένοι»)

«Τη λέξη enrages την είχε χρησιμοποιήσει πρώτος κατά των ακραίων της Γαλλικής Επανάστασης ο Μαρά, ακραίος κι αυτός, που είχε δει να επιχειρούν να τον ξεπερνούν άλλοι, στον δρόμο που δεν έχει τέλος.»

Π. Κανελλοπουλος
Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος (τ. 13, σελ. 187)

 Τους έχουν όλες οι περίοδοι κοινωνικών συγκρούσεων. Κι ενώ αυτοανακηρύσσονται πρωτοπορία του δρόμου προς τη λύση καταλήγουν, πάντα, κορυφαίο εμπόδιό της.

Στη Γαλλική Επανάσταση, τοποθετώντας τους εαυτούς τους αριστερά των Ιακωβίνων του Ροβεσπιέρου, ζητώντας διαρκώς εκτελέσεις και φτάνοντας να ζητούν και την κατεδάφιση των πόλεων, για μια επιστροφή στην αγροτική αθωότητα, οι «Λυσσασμένοι» ανέστειλαν την επικράτηση των δημοκρατικών ιδεωδών του Διαφωτισμού όσο την ανέστειλαν και οι συνωμοσίες των βασιλοφρόνων για την παλινόρθωση της μοναρχίας.

 

Αυτή είναι μουσική για άντρες!

Απόψε ο Strange λέει τέρμα στις κλάψες, και σας  προσφέρει ένα δυνατό κι αντρίκιο τραγούδι.
Απολαύστε το....
Φρρρρρρρρ......................

Το lifestyle των τρακαδόρων.

Για χρόνια, μας τα είχαν ζαλίσει με το στυλ. Το δίδασκαν συνέχεια μέσα από τα περιοδικά τους ως ειδήμονες. Εκατοντάδες glossy σελίδες τυπώθηκαν, κανόνες ανδρισμού τέθηκαν και κάθε είδους «βλαχιές» κατακεραυνώθηκαν να λοιδωρήθηκαν. 

 Όμως, οι περίφημοι «αυτοδημιούργητοι» εκδότες, η πρώτη γενιά του νέου πλούτου, μόλις τα πράγματα έσφιξαν, αποδείχθηκε ότι ήταν απλοί τρακαδόροι που θα έκαναν κάθε είδους γυφτιά για να μην πληρώσουν τα μικροχρέη τους, στους ανθρώπους που δούλευαν γι΄ αυτούς. 

 

Το πολυτεχνείο ψόφησε...

«Η χούντα δεν τελείωσε το ’73». Το φωνάζουν και το γράφουν στους τοίχους. Ανιστόρητο σύνθημα μιας ανιστόρητης γενιάς.

 

Πολλοί πιτσιρικάδες αλλά και μεγαλύτεροι νομίζουν ότι η δικτατορία έπεσε από τη δράση της «γενιάς του Πολυτεχνείου» με κορύφωση τη νύχτα της 17/11/1973, όταν το ΑΜΧ-30 έριξε την πύλη κι εκατόμβες φοιτητών έπεσαν θερισμένες από πολυβόλα μέσα στο Πολυτεχνείο. Επέζησαν η Δαμανάκη, ο Παπουτσής και κάτι ψιλά, και μας οδήγησαν στο λαμπρό μέλλον.

Επενδύστε στους νέους!

Η οικονομική επιτυχία μιας χώρας εξαρτάται από την παιδεία, τις δεξιότητες, και την υγεία του πληθυσμού της.

Όταν οι νέοι της είναι υγιείς και μορφωμένοι, τότε μπορούν να βρουν μια καλή δουλειά, να είναι αξιοπρεπείς, και να προσαρμόζονται στις διακυμάνσεις της παγκόσμιας εργασιακής αγοράς.

Οι επιχειρήσεις επενδύουν περισσότερα, όταν γνωρίζουν πως οι εργαζόμενοί τους θα είναι πιο παραγωγικοί.

Παρόλα αυτά τα αυτονόητα, πολλές είναι οι χώρες του πλανήτη που δεν προσπαθούν καν να διασφαλίσουν την βασική υγεία και την αξιοπρεπή εκπαίδευση της κάθε νέας γενιάς.

 

Η λατρεία των "μαϊντανών", και του απόλυτου τίποτα.

Ζούμε σε έναν κόσμο, που μετατρέπει κάποιους ανθρώπους σε άμεσες παγκόσμιες διασημότητες, για χάρη του μαζικού μάρκετινγκ, προσφέροντάς τους αμύθητα πλούτη, και δόξα.

Οι διασημότητες αυτές ζουν σε συνθήκες πολυτέλειας, που οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί ούτε να φανταστούν δεν μπορούν….

Το αποτέλεσμα όμως αυτής της διαδικασίας έχει και κάποιες σκοτεινές προεκτάσεις, όχι μόνο για αυτούς που ζουν στη χλιδή και στην ψευδαίσθηση της εφήμερης δόξας, αλλά και για όλους αυτούς που τους λατρεύουν, και για την όλη νοοτροπία που γεννιέται γύρω από αυτό το φαινόμενο της λατρείας των διασημοτήτων.

Η επιδίωξη της φήμης και του πλούτου, αποτελεί την βασική πίστη της εποχής μας.

Τα τηλεοπτικά προγράμματα τύπου X Factor και Pop Idol βασίζονται στο ψέμα ότι αυτό είναι που θέλουν οι μάζες. Οι μάζες που τρέχουν πίσω από διασημότητες της μίας ημέρας, που στην ουσία αποτελούν προϊόντα, τα οποία την μία μέρα δοξάζονται, και την επομένη περνούν στη λήθη. Πρόκειται για μια ψύχωση δομημένη πάνω στην εφήμερη μόδα, σε ένα κόσμο που κυριαρχούν τα τεχνητά είδωλα που κατασκευάζουν τα ΜΜΕ και οι πολυεθνικές.

Μπορεί η απόκτηση δόξας να είναι απελευθερωτική εμπειρία για κάποιους, που έτσι ξεφεύγουν από την φτώχεια και την ασημαντότητα, ο φετιχισμός όμως αυτός του πλούτου, και της επιθυμίας να γίνουν όλοι σελέμπριτυ, σε συνδυασμό με την λατρεία του ατομισμού, απειλεί την κοινωνία με διαίρεση.

Τα πιο στρατιωτικοποιημένα κράτη του πλανήτη.

Το Ισραήλ κατατάσσεται πρώτο στον κατάλογο των πιο στρατιωτικοποιημένων κρατών του πλανήτη, σύμφωνα με τον δείκτη Global Militarisation, που δημοσίευσε το  Bonn International Centre for Conversion (BICC).

 Το Ιράν είναι αρκετά πίσω στη λίστα, στο νούμερο 34.

Θεωρία και .... πράξη.

Γυρνώντας το μεσημέρι από το σχολείο ο Γιαννάκης, ήταν προβληματισμένος.

«Τι έγινε ρε Γιάννη; Γιατί αυτά τα μούτρα»; τον ρώτησε ο μπαμπάς του.

«Να ρε μπαμπά, μας έλεγε σήμερα η δασκάλα για την διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης, αλλά δεν το πολυκατάλαβα… και αύριο θα έχουμε διαγώνισμα…».

«Μη στενοχωριέσαι μεγάλε… εύκολο είναι, να κοίτα πως θα στο δείξω αμέσως», λέει ο μπαμπάς και φωνάζει την γυναίκα του από την κουζίνα.

«Ρε συ Ελένη, πες ότι μας έδινε ο Μήτσος ο χασάπης €2.000 για να περάσεις ένα βράδυ μαζί του… θα το έκανες»;

«Ποιος; Αυτός που βρωμάει κρεατίλα; Α πα πα…».