Lady Writer...

Dire Straits

Το παρασκευοπούλειον πόρισμα…

Τ​​ο πόρισμα της επιτροπής για τη μελέτη ζητημάτων ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης στα ελληνικά πανεπιστήμια, δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία ότι ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Παρασκευόπουλος οραματίζεται μία άλλη χώρα. Μία χώρα η οποία θα λειτουργεί με ένα μείγμα ιδεολογίας πρωτοχριστιανισμού - νεφελώδους αριστερού ιδεαλισμού - ομαδικής θεραπείας - ιδεοληπτικής αφέλειας και δόσεων από κάποια άλλα ασαφή συστατικά, ώστε τα κακόβουλα στοιχεία της να τυγχάνουν άκρως επιεικούς έως ίσης μεταχείρισης για τις παρανομίες τους.

Η κοινωνία το διαπίστωσε σε πολλές περιπτώσεις με τον περιβόητο νόμο Παρασκευόπουλου που υποτίθεται ότι είχε στόχο την αποσυμφόρηση των φυλακών, το ξαναβλέπουμε τώρα με το συγκεκριμένο πόρισμα…

Η βία της μεταεθνικής κοινωνίας…

Διαβάζω τον σχολιασμό για το περιστατικό στο κοσμηματοπωλείο, στην Ομόνοια. Και "πνίγομαι" από ποταμούς συναισθήματος και ταξικού μίσους. Δεν βλέπω όμως πουθενά μια λέξη για το πώς φτάσαμε στο uomo uomini lupus. Πώς έγινε ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος;

Από την απώλεια των βεβαιοτήτων που γεννούσε η εθνική κοινωνία. Το υπέρτατο επίτευγμα του ανθρωπίνου πολιτισμού. Οι οποίες σε έκαναν να λειτουργείς με τρόπο που χαρακτηρίζει τις ανώτερες ποιότητες του ανθρωπίνου είδους, όχι να αντιδράς σαν αγρίμι που βρίσκεται σε κίνδυνο - όπως τώρα. Γιατί βγαίνοντας από το σπίτι σου θωρούσες ανθρώπους που συνιστούσαν τον υπέροχο ορισμό του Ηροδότου…

Ο πόλεμος τελείωσε… οι νοικοκυραίοι έχασαν!

Οι ρίζες του φαινομένου που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα είναι βαθιές, και μπορεί να φτάνουν ως τη τουρκοκρατία. Σίγουρα υπήρχαν ακόμη και τη δεκαετία του 1920, τότε που από την μια υπήρχε ραδιόφωνο, αυτοκίνητα, και κινηματογράφος, από την άλλη όμως οι συμπατριώτες μας θαύμαζαν και υποστήριζαν τους ελάχιστους… φουστανελοφόρους λήσταρχους, που ακόμη δρούσαν στα βουνά των Γρεβενών, της Κοζάνης, και αλλού, π.χ. τον Γιαγκούλα, κ.ά. ενώ καταδίκαζαν στη συνείδησή τους τα αποσπάσματα της χωροφυλακής που τους κυνηγούσαν μπας και εξαλειφθεί το αναχρονιστικό αυτό κατάλοιπο της τουρκοκρατίας, που μας έκανε παγκοσμίως ρεζίλι.

Μπορούμε όμως για την οικονομία της συζήτησης να ξεκινήσουμε από το 1949, τότε που τελείωσε ο εμφύλιος σπαραγμός, και έτσι η χώρα μας δεν έγινε Βουλγαρία, Ρουμανία, ή Αλβανία. Ίσως αν γίνονταν τότε, σήμερα θα ήταν όλα διαφορετικά…

Ίσως δηλαδή να χρειαζόμασταν ένα ηλεκτροσόκ δεκαετιών, μπας και συνέλθουμε, αλλά φευ…