Λαϊκή Δημοκρατία ΣΥΡΙΖΑ…

Οδεύουμε προς μια ραγδαία αλλαγή καθεστώτος στην Ελλάδα, εκτός κι αν προλάβουν τα γεγονότα και ο λαός τους πετάξει έξω με τις κλωτσιές. Όμως, το ένα μετά το άλλο τα φαινόμενα αλαζονείας, διαπλοκής και ταυτόχρονα αυτή η ιδιότυπη αίσθηση της δημοκρατίας που έχουν οι Συριζαίοι, δημιουργούν ένα ιδιαίτερα εκρηκτικό μείγμα που καθίσταται πλέον επικίνδυνο.

Ο Αλέξης Τσίπρας πάει στη Βουλή, δηλαδή στο κτίριο το οποίο αποτελεί την έδρα της μιας από τις τρεις διακριτές εξουσίες, και στήνει κομματική φιέστα. Προσέξτε. Ανακοινώνει τις προτάσεις όχι της κυβέρνησης αλλά του κόμματός του για τη συνταγματική αναθεώρηση στο προαύλιο της Βουλής το οποίο δεν θα έπρεπε να έχει καμιά σύνδεση με κόμματα.

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Το μεγαλύτερο σκάνδαλο!

Το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο στη σύγχρονη ιστορία της χώρας και όχι μόνο, ένα σκάνδαλο που θα κοστίσει σε τουλάχιστον 3 γενιές συνολικά πάνω από 120δις ευρώ, ένα σκάνδαλο που ορίζει τον αφανισμό της μεγαλύτερης σε ποσοστό (μεσαίας) τάξης, ένα σκάνδαλο που θα πατάξει κάθε προσπάθεια για αριστεία, δημιουργικότητα και καινοτομία (τα οποία μη ξεχνάμε πως γεννιόνται μέσα από αυτή τη μεσαία τάξη αφού όσοι βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα απασχολούνται απλά και μόνο με την επιβίωσή τους), αυτό το σκάνδαλο είναι ο ερχομός και παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

 

Όλος ο θίασος επί σκηνής...

Και το παράλογο είναι πως ευθύνη δεν έχει ΜΟΝΟ το 4% που αποτελεί τη (συ)ρίζα του κακού, αλλά ολάκερη η σχεδόν η κοινωνία που μαζί με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, προσέφεραν το έδαφος και έθρεψαν το σπόρο της φαυλότητας , της ιδεοληψίας και του ολοκληρωτισμού...

Μας δουλεύουνε ψιλό γαζί…

Αυτή η ιστορία με τους μπαχαλάκηδες (ντόπιους και αλλοδαπούς) του No Borders στη Θεσσαλονίκη, είναι άκρως ενδεικτική της σχιζοφρένειας των ασυνάρτητων ιδεοληπτικών που μας κυβερνάνε εδώ και ενάμιση χρόνο.

 

Όλοι στον αγώνα!

Ήρθαν λοιπόν 2-3 χιλιάδες καλόπαιδα από το εξωτερικό, γνωρίζοντας ότι εδώ είναι η Ντίσνεϊλαντ της ανομίας χάρη στον Σύριζα, κατέλαβαν με το έτσι θέλω το ΑΠΘ, σπάσανε ότι βρήκαν, κοπρίσανε όπου μπορούσαν, στήσανε χορούς, κάνανε τους μπάφους τους, έβαψαν λεωφορεία, με την αστυνομία να τους κοιτάει αδιάφορη, και αφού έκαναν και 3-4 επιδρομές στο δημαρχείο, στην ΕΡΤ 3, και στο αεροδρόμιο, έφυγαν σαν κύριοι. Ικανοποιημένοι διότι πρόσφεραν με τον «αγώνα» τους κι άλλες δάφνες δόξας στο διεθνιστικό κύμα αλληλεγγύης στους ταλαίπωρες «πρόσφυγες πολέμου» (από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές). Η κυρά Τασία θα ήταν περήφανη για το έργο τους, αλλά δεν ακούγεται τελευταία. Χώρια του ότι, αν δεν κάνω λάθος, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές δεν έχουν πόλεμο… λεπτομέρειες θα μου πείτε….