Stanlow....

Stanlow by O.M.D.

Φάτε τη σκόνη του Αντώνη!

Εδώ που τα λέμε έχει δίκιο ο Σαμαράς.

Συζητάμε νόμο κατά των διακρίσεων, όταν πριν ένα μήνα υποδεχτήκαμε με τιμές αρχηγού κράτους το «άγιο φως»;

Με ένα τσούρμο φιλοχιτλερικούς βουλευτές στο ελληνικό κοινοβούλιο εξήντα και βάλε χρόνια μετά το τέλος(;) του Ναζισμού.

Με τα κόμματα του συνταγματικού τόξου να μην μπορούν να βγάλουν μια κοινή ανακοίνωση που να καταδικάζει την πολιτική βία.

Με «ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ το ΚΑΠΝΙΣΜΑ» ακόμα και μέσα στα χειρουργεία.  

Με βεβαιωμένη την πανελλήνια πεποίθηση ότι είμαστε το πειραματόζωο διεθνών σκοτεινών κέντρων ή ότι μας ψεκάζουν και άλλα τέτοια που φαίνονται αστεία αλλά αποτελούν το ιδεολογικό υπόβαθρο της ελληνικής κοινωνίας, παράγουν πολιτική και διαμορφώνουν αναπόφευκτα το προφίλ της εξουσίας.

 Ο νόμος του 79 προβλέπει:

Όστις δημοσίως, είτε προφορικώς είτε δια του τύπου ή δια γραπτών κειμένων ή εικονογραφήσεων ή παντός έτερου μέσου εκ προθέσεως προτρέπει εις πράξεις ή ενέργειας δυναμένας να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βίαν κατά προσώπων ή ομάδος προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής των "ή του θρησκεύματος" [1] , τιμωρείται με φυλάκισην μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή ή και αμφοτέρων των ποινών τούτων.
Δια των εν παρ. 1 ποινών τιμωρείται και όστις συνιστά ή συμμετέχει εις οργανώσεις αι οποίαι επιδιώκουν ωργανωμένην προπαγάνδαν ή δραστηριότητας πάσης μορφής τείνουσας εις φυλετικάς διακρίσεις." –

Πείτε μου αν ο νόμος εμπόδισε την ίδρυση της ΧΑ, την κάθοδό στις εκλογές και την είσοδό της στο ελληνικό κοινοβούλιο. Και πείτε μου αν μια επικαιροποίηση του νόμου θα προκαλούσε τον περιορισμό  της ισχύος της.

Η Ελλάδα του Πλούταρχου…

Ή αλλιώς, ναι ρε συ  Πλούταρχε, μας ξεγέλασαν!

Μετά τον Νότη Σφακιανάκη και τον Πέτρο Γαϊτάνο, ένας ακόμα φάρος του ελληνικού πολιτισμού, ο Γιάννης Πλούταρχος, τάχθηκε με δηλώσεις του υπέρ της Χρυσής Αυγής.

Ο Πλούταρχος ξεκαθάρισε ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να ψηφίσει Κασιδιάρη: «Εγώ προσωπικά τα σλογκανάκια του στυλ «ακραία δεξιά» ή «ακραία αριστερά» που χρησιμοποιούν κάποιοι για να εκφοβίσουν τον κόσμο τα ακούω βερεσέ. Κι εγώ αν αυτά τα κόμματα διαχειριστούν με σωστό τρόπο και σεβασμό τα προβλήματα των Ελλήνων, είμαι ο πρώτος που θα τα ψηφίσει. Σήμερα κρίνω τις πράξεις των κομμάτων και δεν με ενδιαφέρουν οι χαρακτηρισμοί όπως κουκουλοφόροι ή τραμπούκοι. Ας είναι ό,τι θέλουν. Φτάνει να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο»!

 

Αλέξης: Ένας πολιτικός από μια άλλη (παρωχημένη) εποχή.

Παρακολουθώ με προσοχή τον Αλέξη Τσίπρα στις δημόσιες εμφανίσεις του.

Έσπαγα καιρό το κεφάλι μου∙ κάποιον μου θυμίζει έντονα, έλεγα μέσα μου, αλλά δεν μπορούσα να βρω ποιον.

Ώσπου μια μέρα, κατάλαβα.

Ο Αλέξης μου θύμιζε κάτι ομορφόπαιδα συμμαθητές μου στα νιάτα τους, κυρίως Κνίτες και Πασόκους για να λέμε την αλήθεια (συγνώμη, παιδιά), που τρομερά δημοφιλείς, σάρωναν στα αμφιθέατρα και στα καφενεία.
Γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ήμουν 15 χρονών όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ στα πράγματα.

Μεγάλωσα θεωρώντας αυτονόητο ότι «το σύστημα πρέπει να αλλάξει».

Προς τα πού ακριβώς δεν ήξερα, είχα ένα θεματάκι με αυτό, αλλά σημασία είχε η Αλλαγή.

Θυμάμαι, «φρεσκοστρατολογημένος» Ρηγάς εγώ, να πηγαίνω με τον πατέρα μου στη συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στην Πλατεία Αριστοτέλους τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς.

Ο Ανδρέας ρητόρευε, οι μάζες πάλλονταν, οι σημαίες ανέμιζαν.

Εγώ αναμασούσα, δύσπιστος, λόγια που είχα ακούσει και δεν καταλάβαινα τι ακριβώς σήμαιναν: «αν κάνει και τα μισά από όσα λέει θα μείνει στην Ιστορία», είπα.

Τελικά, ευτυχώς, έκανε λιγότερα από τα μισά, γιατί αν είχε κάνει περισσότερα η χώρα θα ήταν που θα είχε περάσει στην Ιστορία, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα...

Ινδία: Ούτε ιερό, ούτε όσιο…

Η Ινδία φημίζεται για το γεγονός ότι οι Ινδουιστές κάτοικοί της θεωρούν τις αγελάδες ιερές, και ως εκ τούτου τις λατρεύουν υπέρμετρα, χωρίς κανένας να διανοείται ποτέ να τις βλάψει.

Μάλιστα, όπως είχα διαβάσει κάπου κάποτε, αν και η χώρα βασανίζονταν αιώνες ολόκληρους από την πείνα, ουδείς τόλμησε να θέσει ζήτημα εκμετάλλευσης των αγελάδων, που αν ληφθεί υπόψη ο αριθμός τους, η Ινδία θα ήταν η Νο1 παραγωγός βοδινού κρέατος στον πλανήτη.

Σήμερα, όλα αυτά αλλάζουν, όπως γενικά αλλάζει η Ινδία με βάση το τι ξέραμε για αυτήν και τους κατοίκους της.

Η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη όμως, συνοδεύεται από πολλές παράπλευρες συνέπειες, όπως για παράδειγμα η άνευ προηγουμένου εγκληματικότητα (βλ. ομαδικούς βιασμούς, κλπ).

Βενεζουέλα: «Απεταξάμην τον Αλέξη»!

Τον Μητσοτάκη θεωρούσαμε γκαντέμη, αλλά ο Τσίπρας αποδείχτηκε πιο κατσικοπόδαρος.

Γιατί;

Διότι από τότε που έκανε το άνοιγμα του στο μεγάλο σοσιαλιστικό καθεστώς της Βενεζουέλας, αγκαλιάζοντας τον Ούγκο Τσάβεζ, την νέα ελπίδα του κόσμου… μπλα μπλα… ήρθαν τα πάνω κάτω για τον βασανισμένο λαό της λατινοαμερικανικής αυτής χώρας, που κατά τα άλλα πνίγεται στο πετρέλαιο.

Έτσι, μετά τον άδικο θάνατο του μεγάλου χέφε, εκτός από την τεράστια και δυσανάλογα μεγάλη εγκληματικότητα που βασανίζει την χώρα, ήρθαν και οι ελλείψεις σε βασικά είδη πρώτων αναγκών, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της Βενεζουέλας να αρχίσουν να αναρωτιούνται τι φταίει, ποιος τους μάτιαξε, και τι ρόλο έπαιξε τελικά η φανφαρόνικη επίσκεψη σοσιαλιστικής αλληλεγγύης των κλιμακίων του ΣΥΡΙΖΑ στο Καράκας…

Ήδη από ότι μαθαίνω άρχισαν τα ευχέλαια, με κεντρικό μότο τους το «απεταξάμην τον Αλέξη», αφού εκεί εντοπίζουν την ρίζα του κακού!

Καραγκιόζηδες ναι, λαϊκοί όχι!

Γεννήματα θρέμματα του παρτσακλού κομματιού των 90s, τα αστεράκια της παραλιακής που συντρόφευαν την καψούρα της φούσκας του χρηματιστηρίου, οι ανακαλύψεις της "ΜπραβοΡούλας" ανοίγουν το στόμα τους το 2013.

Θέλουν να πουν: «Έπεσε το κασέ μας, δεν γεμίζουν τα μαγαζιά, μιας πιάνει η εφορία για τα σκάφη, δεν αγοράζεται τα cd μας, να πάρει και να σηκώσει το σύμπαν ολόκληρο».

Και όλο αυτό καλύπτεται με φράσεις γεμάτες αγωνία για το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα, για το τι μας ξημερώνει, για το που πηγαίνουμε ως κοινωνία και φυσικά η απαραίτητη δήλωση για την Χρυσή Αυγή.

Γιατί κάποιοι, κατά τα άλλα λογικοί, άνθρωποι «μασάνε» από θεωρίες συνωμοσίας;

Γράφει η εφημερίδα New York Times

Μετά τη βομβιστική επίθεση στη Bοστώνη, 

το Διαδίκτυο «πλημμύρισε» από ατεκμηρίωτες θεωρίες για την ταυτότητα των δραστών.

Παρά τον εντοπισμό των Τσαρνάεφ, οι θεωρίες συνωμοσίας εξακολούθησαν.

Ίσως τα αδέλφια να μην έδρασαν μόνα, ίσως να ήταν «πιόνια του μυστηριώδους Σαουδάραβα, ίσως να ήταν αθώα και ο βομβιστής να έλαβε εντολές από την αμερικανική κυβέρνηση».

Αυτές οι θεωρίες μπορεί να είναι τρελές, όσοι τις πρεσβεύουν όμως είναι λογικότατοι και κατά τους ψυχολόγους έχουν τάση να πιστεύουν σε όλα αυτά τα ανεδαφικά σενάρια.

Παραδοσιακά, οι θεωρίες συνωμοσίας αντιμετωπίζονται από πολλούς κοινωνικούς επιστήμονες ως οι «αβάσιμες φαντασιώσεις ενός παραλόγου περιθωρίου».

Εδώ και πολύ καιρό οι ψυχολόγοι το μόνο που κάνουν είναι να υποστηρίζουν την ψυχοπαθολογική φύση της δημιουργίας θεωριών συνωμοσίας, στηριζόμενοι στο ότι οι παραισθήσεις συνωμοσιών συχνά συνδέονται με μορφές παράνοιας.

Λος Τρες Ρεντίκολος…

Τα αρχοντοχρυσαυγίτικα!

Το χαρακτηριστικό «Αρχοντοτσολιάδικο» στυλ του συγκροτήματος, που τόσο πολύ έλλειπε τα τελευταία χρόνια.

Έλλειψη που όπως φαίνεται συνετέλεσε στην διάλυση της πατρίδας!

Οι τρεις καλλιτέχνες, που ένιωσαν σχεδόν ταυτόχρονα τη βία της δημοκρατίας να τους πληγώνει και να τους προδίδει, (αφού αυτή η περίφημη Δημοκρατία οδήγησε τον αθώο λαό στη φτώχεια και τον υποχρέωσε να ζητάει ακόμα και απόδειξη για την κατανάλωση στα μαγαζιά), θέλησαν να ενώσουν τη φωνή τους και να τραγουδήσουν για τη χώρα τους, όπως την ονειρεύονται.