Crying like a man...

Joseph Arthur

Μακάρι να βγω ψεύτης… για το καλό όλων μας.

Υπάρχουν δυο τρεις επικρατούσες σχολές σκέψης όσον αφορά στο τι θα δούμε από τον Σύριζα το επόμενο διάστημα.

Η βασικότερη, και μάλλον κυρίαρχη, είναι αυτή που τον θέλει να είναι μια από τα ίδια, κάτι σαν το Πασόκ του 1981, όπου πέρα από κάποια πυροτεχνήματα για λαϊκή εσωτερική κατανάλωση, όλα θα είναι όπως και πριν, και κανείς δεν κινδυνεύει.

 

Έρωτες Σύριζα-Αν.Ελ.

Είναι η θεωρία της κυβίστησης, που όσοι την ασπάζονται θεωρούν ότι ο Τσίπρας θα αντέξει, το μνημόνιο θα συνεχιστεί, το ίδιο και το ευρώ, και ότι το πολύ πολύ, θέλει δεν θέλει, κάτι καλό θα πετύχει, είτε σε οικονομικό επίπεδο είτε σε κοινωνικό...

Το Σύμφωνο Τσίπρα-Καμμένου...

Αν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είχε χιούμορ θα έκανε μια πολύ πιο λιτή δήλωση: «Ανθ’ ημών Πάνος Καμμένος».

Το αναφέρουμε, όχι επειδή «Το Κίνημα» θα μπορούσε να είναι ένας λογικός Αριστερός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά διότι -αν το καλοσκεφτούμε- και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» είναι επίσης κόμμα από διάσπαση.

Παρ’ όλα αυτά έδειξαν μια αξιοσημείωτη αντοχή. Αυτή είναι η τρίτη εκλογική αναμέτρηση που τους βάζει στη Βουλή.

Δεν γνωρίζουμε ποιο κομμάτι της σοφίας του ελληνικού λαού παράγει τέτοιες επιλογές, αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό.

Ο ιδεολογικός αχταρμάς των ΑΝΕΛ επικονιάζει και ευρύτερους χώρους, με πρώτο αυτόν του ΣΥΡΙΖΑ…

ΣΥΡΙΖΑ-Τρόικα: Τα τρία πιθανά σενάρια…

Το τι θα προκύψει από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της νέας κυβέρνησης της Ελλάδας, που τάσσεται κατά της λιτότητας, και της τρόικας που διαχειρίζεται το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας παραμένει αβέβαιο.

Αυτό όμως που γνωρίζουμε ήδη είναι ότι οι στόχοι των δυο πλευρών είναι ασυμβίβαστοι.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θέλει χαλάρωση του χρέους, ενώ οι πιστωτές θέλουν τα λεφτά τους. Αυτό σημαίνει πως οι επόμενοι μήνες, οπότε και η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει χρήματα στο ΔΝΤ, θα είναι γεμάτοι ένταση...

Ο εθνολαϊκισμός στην κυβέρνηση.

Γεννημένος στη Σκωτία από γονείς που μετανάστευσαν στην Αμερική όταν εκείνος ήταν μωρό, ο Τζέιμς Ρέστον έγινε ένας σπουδαίος δημοσιογράφος, που άφησε εποχή για τη σαφήνεια και την ευθύτητα των ανταποκρίσεών του από το Καπιτώλιο.

Ελεγε ότι ο τρόπος με τον οποίο κατάφερνε να μεταφέρει στους αναγνώστες την περίπλοκη πραγματικότητα του Κογκρέσου, ήταν να πείθει τον εαυτό του κάθε φορά που καθόταν να γράψει το κομμάτι του ότι, στην πραγματικότητα, γράφει μια επιστολή σε έναν φίλο του, ο οποίος του έχει ζητήσει να τον ενημερώσει για όσα συμβαίνουν στο Κογκρέσο…

Προσοχή στον στρατηγό Πάνο...

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Το υπουργείο Άμυνας σε ομαλές περιόδους είναι το πιο ανώδυνο -και συνάμα πιο αβανταδόρικο- υπουργείο για έναν πολιτικό.

Όποιος το παίρνει πάει σε παρελάσεις, φωτογραφίζεται με στρατιωτικούς σε ασκήσεις, κάνει και ρουσφέτια με μεταθέσεις και τα παρόμοια.

Εκτός αν αυτός που θα το πάρει λέγεται Πάνος Καμμένος.

Ο ανεξάρτητος αυτός Ελληνας μπορεί να γίνει ο πρώτος, από την Μεταπολίτευση, επικίνδυνος υπουργός Αμυνας, αν εννοεί αυτά που έχει πει κατά καιρούς.

Τα υπενθυμίζουμε:

Χτύπημα ενάντια στους μηχανικούς από τον πρόεδρό τους

Είχε κάνει εξαιρετικά αλγεινή εντύπωση σε πολλούς μηχανικούς η πολιτικάντικη και ανερυθρίαστη παρέμβαση του επιστημονικού μας οργάνου, του ΤΕΕ, στο θέμα του Ελληνικού. Πριν λίγους μήνες είχε βγει μια υποτιθέμενη μελέτη για την "αξία" του Ελληνικού η οποία εκτοξεύονταν υποτίθεται στα 3 δις ευρώ. Πολλοί είχαμε επισημάνει πως η αξία ενός περιουσιακού στοιχείου προς πώληση ορίζεται πρωτίστως από την αγορά: αν δεν υπάρχει κάποιος να δώσει 3 δις, δεν αξίζει 3 δις. Να θυμίσουμε πως η επένδυση του Ελληνικού φέρνει δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίες και ανάσα στον κατασκευαστικό και μηχανικό κλάδο. Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά? Μα για τον εχθρό όπως εξελίσσεται του κλάδου των μηχανικών, τον πρόεδρο του ΤΕΕ και νυν Υφυπουργό κο Σπίρτζη.

Χαμένοι και κερδισμένοι των εκλογών…

Να ξεκινήσουμε από τους χαμένους:

1) Η αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων, αν και αυτή έχει χαθεί προ πολλού. Οι περισσότερες έδιναν αισθητά μικρότερη διαφορά υπέρ του Σύριζα.

2) Η αξιοπιστία κάποιων ΜΜΕ με σημαντικά χρέη προς τις τράπεζες (αν υποθέσουμε ότι την είχαν ποτέ) που όσο πλησίαζαν οι εκλογές άρχισαν την κωλοτούμπα.

3) Το Πασόκ του Βενιζέλου που καταποντίστηκε.

Δεν καταποντίστηκε επειδή έκανε κόμμα ο ΓΑΠ, άλλωστε οι ψηφοφόροι του ΓΑΠ δεν θέλουν τον Βενιζέλο ούτε ζωγραφιστό και θα στρέφονταν σε άλλα κόμματα. Καταποντίστηκε επειδή ο Βενιζέλος είναι αντιπαθής και αυτό το κόμμα δεν το θέλει κανένας…