Airport....

Airport, by the Motors!

Αστειάκια με τα γκούλαγκ…

Το 1985, ο βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ Ελευθέριος Καλογιάννης πήρε στον ώμο του την κάλπη στην οποία θα ψήφιζαν για πρόεδρο Δημοκρατίας στη Βουλή και την πήγε στα γραφεία της ΝΔ, διαμαρτυρόμενος για τα ομοιόμορφα μεν, έγχρωμα δε ψηφοδέλτια με τα οποία το ΠαΣοΚ κατάφερε να ελέγξει την ψηφοφορία και να εκλέξει τον Χρήστο Σαρτζετάκη πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ξυλοδαρμό δεν είχαμε τότε, το 1993 όμως βουλευτές και μέλη της νεολαίας της ΝΔ έδειραν το βουλευτή Κιλκίς Ιωάννη Συμπιλίδη, όταν ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τη ΝΔ και ανεξαρτητοποιείται, με αποτέλεσμα να πέσει η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Έχουμε δει δηλαδή και χειρότερα επεισόδια από αυτά που διαδραματίστηκαν προχθές στη Βουλή με τη τα «Χάιλ Χίτλερ» του κ. Πάντζα και τα «λεχρίτες, ξεφτιλισμένοι» που φώναζαν οι βουλευτές της Χρυσή Αυγής αποχωρώντας.

Και όσα συνέβαιναν γύρω της από το 2010 ως τις εκλογές του 2012 ήσαν όχι απλώς χειρότερα αλλά δραματικά, όταν το έξαλλο αριστεροδεξιό πλήθος έκανε επιθέσεις για να την καταλάβει – μία μάλιστα φορά μετά από συγκέντρωση στα προπύλαια που είχαν μιλήσει ο πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσιος Πελεγρίνης και ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η επανάσταση, το χαρτί υγείας, και ο … Αλέξης!

Από ότι είμαι σε θέση να θυμάμαι από αυτά που κατά καιρούς έχω διαβάσει, το χαρτί υγείας αποτελεί εφεύρημα (και αυτό) των Κινέζων από τον 6^ο μ.Χ. αιώνα κιόλας.

Στη Δύση πρωτοχρησιμοποιήθηκε κατά το δεύτερο μισό του  19^οου αιώνα, κυρίως όταν ένας Αμερικανός επιχειρηματίας είχε την φαεινή ιδέα να το συσκευάσει, και να το βγάλει στην αγορά.

Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας (για χαχόληδες).

Άκουγα πάλι τον Τράγκα πρωί πρωί, που ωρύονταν σαν παλαβός…

Στα όρια εγκεφαλικού!

Όχι τόσο με την χούντα του Σαμαρά και τις κατοχικές δυνάμεις του Μαξίμου, αλλά με τον …. Αλέξη!

Μπα;

Και γιατί παρακαλώ τα έβαλε με τον Τσε Παπάρα;;

Διότι ο Αλέξης μάλλον  δεν ακούει τα κελεύσματα του πολιτικού στοχαστή Τράγκα, που του προσφέρει συγκεκριμένες προτάσεις εξόδου από την κρίση (και άρα από το ευρώ), αλλά πελαγοδρομεί, και  κρύβεται, αρνούμενος να απαντήσει για το πώς ακριβώς σκοπεύει να μας σώσει, όταν με το καλό αναλάβει.

Και όπως διαμαρτύρονταν ο Τράγκας, το μόνο που ψελλίζει ο Αλέξης όταν τον ρωτάνε για λύσεις και στρατηγικές, είναι πως θα βασιστεί στην φορολόγηση!

Και αυτό κάνει τον Τράγκα να βγαίνει από τα ρούχα του....

Η εκδίκηση των ηλιθίων.

Το φανταζόσασταν ποτέ, ότι θα ερχόταν μια εποχή που το IQ θα μετριόταν ανάποδα, από πάνω προς τα κάτω κι όσο πιο χαμηλός ήταν ο δείκτης, τόσο πιο πετυχημένος θα γινόσουν; 

Ότι ο ικανός, ο έξυπνος κι ο μορφωμένος, θα έμενε στο περιθώριο ως επικίνδυνος για τη νέα τάξη πραγμάτων, ενώ αντίθετα, ο μέτριος, ο ηλίθιος και ο απατεώνας, θα αποκτούσε προνόμια, που θα καθόριζαν τις τύχες και την ποιότητα ζωής της κοινωνίας;

Eichmann in Jerusalem… (η κοινοτυπία του κακού).

Η προβολή της ταινίας «Χάννα Άρεντ» συμβάλλει αυτές τις μέρες στον διάλογο γύρω από την ευθύνη των υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής και γενικότερα στον διάλογο γύρω από την ευθύνη του πολίτη.

Όπως είναι γνωστό, η Χάννα Άρεντ αναλύει την αντίληψη της «ευτέλειας του Κακού» στο βιβλίο της «Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ» (1963) το οποίο προέκυψε από την κάλυψη της δίκης του Άιχμαν για λογαριασμό του περιοδικού «Νew Yorker».

Να γιατί νομίζω ότι αυτή η ανάλυση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στη σημερινή Ελλάδα.

Η σκοτεινή πλευρά της Αθήνας…

Μετά τον Guardian και οι New York Times κάνουν εκτενές αφιέρωμα στη σκοτεινή πλευρά της Αθήνας όπου δεσπόζουν τα ναρκωτικά και οι πόρνες. 

«Πέντε ευρώ, μόνο πέντε ευρώ» ψιθυρίζει η «Μαρία», μια νεαρή ταλαιπωρημένη, βρώμικη ιερόδουλος μόλις βλέπει κάποιον να περνά από το στέκι της σε ένα σκοτεινό δρομάκι.

Ο διαβάτης είναι ο φωτογράφος Αγγελος Τζωρτζίνης.

Βλέπει τη «Μαρία» να τον παρακαλά, να ρίχνει την τιμή με την προσδοκία να συγκεντρώσει λίγα χρήματα για φαγητό και για ναρκωτικά.

Για το φτηνό, αλλά επικίνδυνο και εσχάτως διάσημο νέο ναρκωτικό, το σίσα.

Αρχιπέλαγος ιστορικής άγνοιας.

Μόνο 600 μαθητές της Γ΄ Λυκείου -το 1% του συνόλου των μαθητών της τάξης- επέλεξαν φέτος να διδαχθούν την Ιστορία Γενικής Παιδείας η οποία, όπως λέει ο τίτλος του σχολικού βιβλίου, πραγματεύεται την «Ιστορία του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου».

Και αυτοί οι 600 μάλλον τίποτα δεν θα άκουσαν για το σύστημα των γκουλάγκ μετά τη ρωσική επανάσταση.

«Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν -κατά μείζονα μάλιστα λόγο αφότου η Ρωσία έγινε πεδίο εμφυλίων συγκρούσεων και εξωτερικών επεμβάσεων από τους πρώην συμμάχους της- το επαναστατικό καθεστώς σκλήρυνε τη στάση του» λέει το βιβλίο της Ιστορίας και όπως αναφέρουν έμπειροι καθηγητές είναι η μόνη -και έμμεση- αναφορά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος στα γκουλάγκ.