Tin Pan Alley...

Stevie Ray Vaughan

Θες να ’σαι κι εσύ αύριο στους πέντε δρόμους με το παιδί σου;

Ο,τι αγγίζει ο ΣΥΡΙΖΑ καταλήγει σε δράμα - Οσο υπάρχει, δεν θα υπάρχεις, φίλε

Ναι, λοιπόν, κοιτάξτε στα μάτια τις ροές (τι κομψή έκφραση αλήθεια, συριζαϊκή και απατεωνίστικη για τις ορδές) των δυστυχισμένων ξένων που τους υποσχέθηκαν ελεύθερο πέρασμα από τη χαζοχαρούμενη Ελλάδα του Τσίπρα!

Δείτε τις γυναίκες με τα μωρά στην αγκαλιά, τους ανήμπορους ηλικιωμένους με τα καροτσάκια ή υποβασταζόμενους, τα ταλαιπωρημένα και απελπισμένα μικρά παιδιά, τους οργισμένους χωρίς στον ήλιο μοίρα γονείς τους, κι αφού σκουπίσετε τα δάκρυά σας, αναρωτηθείτε: Θέλετε να γίνουμε ΕΤΣΙ κι ΕΜΕΙΣ; Γιατί μόνο ΜΑΥΡΗ ΦΤΩΧΕΙΑ και απέραντη δυστυχία προδιαγράφονται για κάθε Ελληνα όσο είναι στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ!

Για ποιον δουλεύει ο Σύριζα;

Ακολουθεί ένα (όχι και τόσο) απίθανο σενάριο.

Έστω ότι η «περήφανη» συγκυβέρνηση συνεχίσει την σημερινή καταστροφική της πολιτική, και σε λίγο εκτός από κλειστές τράπεζες, ανεργία, φόρους επί φόρων, κάπιταλ κοντρόλς, λουκέτα, ακυρώσεις τουριστικών αφίξεων, μειώσεις συντάξεων, κλειστό οδικό δίκτυο, διαδηλώσεις, απεργίες, και όλα αυτά τα καλούδια, έχουμε επιπλέον και κλειστά σύνορα, αποπομπή μας από την Σένγκεν, στάση πληρωμών, χρεοκοπία, και έξοδο από το ευρώ. Χώρια η ελεγχόμενη ενημέρωση, η λογοκρισία στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, και όλα αυτά τα «δημοκρατικά», αφού κατά κει το πάνε οι «αριστεροί» σωτήρες μας.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, φανταστείτε (στην καλύτερη περίπτωση) η υπόλοιπη Ευρώπη να απορροφήσει τους Σύρους πρόσφυγες πολέμου, και να μείνουμε εμείς αμανάτι με καμιά εκατοστή (και παραπάνω) χιλιάδες «μετανάστες» από Πακιστάν, Μαρόκο, Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές, και … Νεπάλ (ναι, έχουμε κι από κει). Με τις γερμανικές φρεγάτες του ΝΑΤΟ να περιπολούν στο Αιγαίο (μας), μη τυχόν και προσπαθήσει κανείς από μας να την κάνει για αλλού…

Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας…

Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις ως τις 25 Ιανουαρίου 2015, με εξαίρεση την πρώτη του Γιώργου Παπανδρέου, ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο δόγμα στη διαχείριση του Προσφυγικού, σε λεπτομέρειες του οποίου δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε σαφή αναφορά δι” ευνόητους λόγους – και ο νοών νοείτω.

Οσο ήταν στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του ότι γκρέμιζε κάθε μέρα τον φράχτη του Εβρου, που κατασκεύασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και περιόρισαν τις ροές κατά 98% από τη συγκεκριμένη περιοχή, διά της αρμοδίου τομεάρχου, της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, με δημόσιες δηλώσεις της, κάρφωνε εν ψυχρώ την Ελλάδα και το λιμενικό στους ξένους γιατί ακολουθούσε παράνομες πρακτικές στο ζήτημα της αναχαίτισης και επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών και των προσφύγων που επιχειρούσαν να μπουν στην Ελλάδα διά θαλάσσης…

Κάτω τα χέρια από το τσίπουρο…

Εκλαμβάνω ως κακιάς ποιότητας χιούμορ την ατάκα του πρωθυπουργού στον αγροτοσυνδικαλιστή -πρώην βουλευτή- Μπούτα που μετείχε στην ομάδα εκπροσώπων των προσκείμενων στο ΚΚΕ μπλόκων, οι οποίοι τον επισκέφτηκαν χθες στο Μαξίμου, και του πρόσφερε ένα μπουκάλι τσίπουρο, παραγωγής του: “Μόνο το τσίπουρο και τον ήλιο δεν μπορούν να μας πάρουν” είπε χαμογελώντας με νόημα ο Αλέξης Τσίπρας.

Τα ίδια και τα ίδια λοιπόν.

Οι κακοί οι ξένοι που μας τα παίρνουν όλα και ο καλός πρωθυπουργός που αντιστέκεται κι αγωνίζεται να τα κρατήσει για το λαό του…

Μαύρο τέλος…

Ημέρες μαύρου τέλους διανύει η Ελλάδα.

Επειτα από μία πτώχευση και τρία επάλληλα προγράμματα σκληρότατης λιτότητας, που αντί να την βοηθήσουν την τσάκισαν τόσο δημοσιονομικά όσο και αναπτυξιακά και κοινωνικά, η χώρα λυγίζει πλέον κάτω από το βάρος του προσφυγικού ζητήματος, αδύναμη να προφυλάξει τον εαυτό της τόσο από τα κύματα προσφύγων που την κατακλύζουν, όσο – ίσως και περισσότερο – από την υποκρισία των «εταίρων» και την «αλληλεγγύη» που για άλλη μία φορά αυτοί επέδειξαν.

Αυτό το τραγικό για τον τόπο παραμύθι αυτής της δήθεν «αλληλεγγύης», το οποίο εξελίσσεται δραματικά εδώ και έξι χρόνια, έφτασε τώρα στο αποκορύφωμα αλλά και στην πλήρη απογύμνωσή του με τους «εταίρους» να καρφώνουν το τελευταίο καρφί της ελληνικής καταστροφής....