Decades...

Joy Division

Περί του Πολυτεχνείου…

Παρ' ολο που ήμουν στο "Πολυτεχνείο", απ' το οποίο μάλιστα "αποφοίτησα" με μια σφαίρα των 38 καρφωμένη στο σαγόνι μου - (όχι ,δεν έγινα ποτέ Ευρωβουλευτής σε αντάλλαγμα ,ουτε κάν διορίστηκα Δ.Υ!) τείνω να συμφωνήσω, με τα συμπληρωματικά βέβαια που αναφέρει ο Φαήλος στο facebook.

Αυτοί που ντρόπιασαν το Πολυτεχνείο δεν ήταν η παραπάνω κοπέλα , αλλά οι παραμυθάδες της Μεταπολίτευσης, που προσπαθώντας με το ζόρι να εμφανίσουν πως υπήρξε "αντίσταση" - για να εμφανιστούν σαν...ηγέτες της - , φούσκωσαν σαν μπαλόνι τα πραγματικά γεγονότα.

Στόχος , βέβαια , όπως αποδέχτηκε, η εξουσία και η "κουτάλα"…

Τα συμπλέγματα της δημοκρατίας…

Βγήκε ο Σταύρος Θεοδωράκης και είπε πως αν στο Πολυτεχνείο το ’73 ήσαν τα κόμματα έτσι όπως τα ξέρουμε σήμερα, τότε η εξέγερση δεν θα είχε συντελεσθεί. Είπε κάτι μάλλον κοινότοπο, το οποίο όμως με τις αντιδράσεις που προκάλεσε θεωρήθηκε τουλάχιστον σκανδαλώδες, ανατρεπτικό, στα όρια της υπονόμευσης του πολιτεύματος.

Αναφέρω την αντίδραση διότι θεωρώ ότι αποκαλύπτει με ευκρίνεια την υποκριτική στάση μας απέναντι στα γεγονότα εκείνα.

Τα σημερινά κόμματα, διότι σ’ αυτά αναφέρθηκε ο Θεοδωράκης, ως ιδιοκτήτες, λόγω χρησικτησίας του κοινοβουλευτισμού μας, θεωρούν ιδιοκτησία τους και το γεγονός που συνέβη πριν από 41 χρόνια και προετοίμασε, έστω εξ αντανακλάσεως, την πορεία προς τη δημοκρατία.

Ο επαρχιωτισμός του Σύριζα…

Ίσως το μεγαλύτερο τελικό πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποδειχθεί ο επαρχιωτισμός του.

Αυτός ο επαρχιωτισμός -δηλαδή, η έλλειψη οποιουδήποτε ενδιαφέροντος για τις εμπειρίες άλλων χωρών- είναι το κοινό σημείο που αποκομίζουν πολλοί ξένοι διπλωμάτες από τις επαφές τους με την ηγεσία και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ζουλιάρες και αγάμητες…

Θυμάμαι πριν πάρα πολλά χρόνια, σε ένα βιβλίο του, τον ψυχολόγο Γιώργο Πιντέρη να περιγράφει τη συνεδρία με μια γυναίκα ντυμένη πολύ προκλητικά. Χαοτικό ντεκολτέ, μίνι, τακούνια.

Το πρόβλημα της γυναίκας ήταν ότι οι άνθρωποι δεν την έπαιρναν σοβαρά, γενικά, κι οι άντρες την ήθελαν μόνο για το σώμα της.

«Τι λέτε εσείς;» τον ρώτησε.

«Με συγχωρείς», της απάντησε ο Πιντέρης. «Δεν πρόσεχα τι έλεγες, κοίταζα το στήθος σου».

Μπορούμε να ακούσουμε στα σοβαρά τον λόγο μιας γυναίκας η οποία επιλέγει να απευθύνεται στους άλλους προβάλλοντας μονίμως με προκλητικό τρόπο την εξαιρετική εμφάνισή της;

Προσωπικά, δυσκολεύομαι, το ομολογώ. Φαντάζομαι ότι για τους άντρες θα είναι ακόμη πιο δύσκολο…

Τα "κακά" της τουριστικής ανάκαμψης.

Λέγεται πως τον μεσαίωνα οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας ψάρι, προκειμένου να είναι εντάξει απέναντι στον Θεό, όταν καταβρόχθιζαν τα κοψίδια τους σε περιόδους νηστείας.

Κάτι ανάλογο κάνουν σήμερα και κάποιες αεροπορικές εταιρίες, προκειμένου να ξεχωρίσουν από τον σορό.

Αναφέρομαι σε αυτά που περιγράφει το χθεσινοβραδινό άρθρο του Επιφορικού στον Ορθογράφο, και το οποίο έχει να κάνει με μια «αναστάτωση» που επικρατεί στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης εδώ και μια εβδομάδα.

Ο νεκρός της Αμφίπολης και ο κομήτης 67Ρ.

Τους τελευταίους μήνες, η σκληρή καθημερινότητα της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής έντασης αντισταθμίστηκε σε κάποιο βαθμό από τις εξελίξεις στην αρχαιολογική ανασκαφή της Αμφίπολης.

Το πρωτοφανές κυνήγι θησαυρού, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο στις οθόνες μας, μας επέτρεψε να ξεφύγουμε για λίγο από τα προβλήματά μας, να ανυπομονούμε για την επόμενη ανακάλυψη, να συνθέτουμε θεωρίες για την ταυτότητα του νεκρού για τον οποίο κατασκευάστηκε ο μεγαλοπρεπής τάφος.

Η ανασκαφή μάς έφερε σε άμεση επαφή με το παρελθόν, με την ανάγκη να μάθουμε περισσότερα για τους εαυτούς μας.

Τις τελευταίες μέρες, όμως, «συμμετείχαμε» σε μια ακόμη πιο σπουδαία εξερεύνηση του παρελθόντος – όχι της Ελλάδας και του Ελληνισμού, αλλά του κόσμου μας.

Γιατί δεν πέτυχαν στην Ελλάδα;

Όταν πριν από 23 χρόνια η McDonald's άνοιγε τις πόρτες του πρώτου της καταστήματος στην πλατεία Συντάγματος δεν ήταν λίγοι αυτοί που ετοίμαζαν την κηδεία του εγχώριου ανταγωνιστή στην αγορά του burger.

Οι ουρές που σχηματίζονταν έξω από το κατάστημα σύντομα μειώθηκαν όπως και ο θόρυβος γύρω από την πομπώδη είσοδο του παγκόσμιου ηγέτη της μαζικής εστίασης. Η McDonald's, αν και ποτέ δεν θα το παραδεχθεί, απέτυχε παταγωδώς στην ελληνική αγορά.

Όταν o αρχικός στόχος είναι να κυριαρχήσεις στην αγορά και καταλήγεις μετά από μία εικοσαετία και δεκάδες λουκέτα να διαθέτεις 19 καταστήματα (αρκετά από τα οποία εποχιακά που απευθύνονται κυρίως σε ξένους τουρίστες) μάλλον κάπου χάθηκες στην πορεία…