Ο αρχιψευταράς…

Ευτυχώς που πέρασε (όπως είχα προβλέψει από καιρό) η εξάμηνη σχεδόν μπαρουφομανία που κατέκλυσε τον τόπο, με τα ΜΜΕ και εκατομμύρια συμπολιτών μας να έχουν μαγευτεί από τον σέξι Δρα Μπαρουφάκη, και μια ολόκληρη χώρα να κρέμεται από τα χείλη του, ή να ψάχνει εναγωνίως νέα ρεπορτάζ για το πόσο έξυπνος, ετοιμόλογος, δραστήριος, κούλ, και άλλα πολλά τέτοια είναι ο Γιάνης της καρδιάς μας.

Ακόμη και τα διεθνή ΜΜΕ έπεσαν θύματα αυτής της προσωπολατρείας, με αποτέλεσμα σοβαρά κατά τα άλλα σάιτς και εφημερίδες, να αναλώνονται όσον αφορά στη «χαρισματικότητα» του φαλακρού γόη-υπουργού της χειμαζόμενης μπανανίας μας, που θα άλλαζε την Ευρώπη...

Ο Ξερολάκας ο Επικίνδυνος ...

Είναι αυτό το είδος του ανθρώπου που θα ευχόσουν να μην αναπαραχθεί, μπας και σωθεί η ανθρωπότητα.

Η εμμονή τους σε αυτό που κατέχουν ή νομίζουν ότι κατέχουν, ως μία και πάσα αλήθεια, είναι το βασικό χαρακτηριστικό τους, αυτό που τους κάνει αντιπαθείς -περιέργως, ταυτόχρονα και συμπαθείς σε κάποιους άλλους- και, υπό συνθήκες, επικίνδυνους.

Έχουν την έμφυτη τάση να είναι υπερόπτες, αν και μερικοί του είδους κάνουν φιλότιμες προσπάθειες για να μη γίνει αντιληπτή η υπεροψία τους ώστε να κερδίσουν ακόλουθους που θα τους χειροκροτούν, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους ή ακόμα και γοητεύοντάς τους· φυσικά, ποτέ δεν θα παραδεχτούν ότι αυτή είναι η μέθοδός τους…

Μικρό μου ΠΟΝΥ…

Βάσει οδηγίας της Ευρωπαϊκής ένωσης του 2007 ορίζεται σαφώς το πλαίσιο πιστοποίησης οχημάτων τα οποία διατίθενται προς πώληση στην Ε.Ε. και αυτό περιλαμβάνει πρακτικά τρία στάδια: Τεχνικές Υπηρεσίες οι οποίες είναι υπεύθυνες για την πιστοποίηση ενός οχήματος (ομολογκασιόν όπως συνηθίζεται να λέγεται ή πιστοποιητικό συμμόρφωσης), οι οποίες με τη σειρά τους διαπιστεύονται από τον Εθνικό Φορέα Διαπίστευσης της χώρας μέλους στην οποία έχουν έδρα, ο οποίος φορέας με τη σειρά του ανήκει στο ενιαίο σύστημα της Ε.Ε. και έχει εγκριθεί προς τούτο μετά από αίτημα/δήλωση της αντίστοιχης χώρας.

Μια Τ.Υ. η οποία έχει διαπιστευθεί από έναν φορέα εντός Ε.Ε. μπορεί να εγκριθεί να δραστηριοποιηθεί και σε άλλη χώρα εντός Ε.Ε., τα δε προϊόντα (οχήματα) που θα εγκρίνει, θεωρούνται εγκεκριμένα σε όλη την Ε.Ε.

Τώρα στα δικά μας…

Είμαστε λίγοι, είμαστε εξαρτημένοι, είμαστε γραικύλοι!

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις συνεχόμενες αποχωρήσεις στελεχών και μελών από τους "Ανεξάρτητους Έλληνες".

Αυτό το κόμμα από την στιγμή που ιδρύθηκε το 2012 μέχρι και σήμερα το 2015 έχει περάσει από 3-4 κύματα αποχωρήσεων.

Αυτό αποτυπώνεται και στο εκλογικό σώμα εάν σκεφτείτε ότι από το 11% του Μαΐου του 2012 έφτασε στο 3,5% στις ευρωεκλογές του 2015.

Όμως, το ότι μια πολιτική παράταξη μειώνεται εκλογικά, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτή η παράταξη έπραξε και αντεθνικά.

Είναι πολλά τα παραδείγματα πολιτικών και κομμάτων όπου έδρασαν υπέρ του έθνους και του λαού, αλλά οι ψηφοφόροι τους έστειλαν στα σπίτια τους αν και δικαιώθηκαν από την ιστορία.

Γι'αυτό πιστεύω πως αξίζει να θυμηθούμε κάποια πράγματα που αφορούν τους ΑΝΕΛ.

Διότι οι Έλληνες έχουμε ένα μεγάλο μειονέκτημα: ξεχνάμε γρήγορα…

Γιατί, από κ. Τσίπρας, εφεξής Αλεξάκης…

Η Βαρουφιάδα επιμένει να μας λερώνει την καθημερινότητά (είναι τόσο μάικρο το ότι ο κ. Τσίπρας καλύπτει τον κίνκυ γκιεράπη που είχε ορίσει Υπουργό Καταστροφής…). Εν τούτοις, υπάρχει πάντα ένα μεγάλο κάδρο που κυριαρχεί κατάφατσα και μας θυμίζει πού βρισκόμαστε.

Είμαστε με τράπεζες κλειστές και κάπιταλ κοντρόλ για πρώτη φορά, κάτι τρομακτικά πρωτόγνωρο για όλους τους ζώντες Έλληνες. Μένουν ζωντανές μόνο οι επιχειρήσεις που φεύγουν για Βουλγαρία ή Κύπρο. 

Η οικονομία καταρρέει, παρά την στήριξη των εταίρων (που τους χρωστάμε και δεν μας χρωστάνε), η οποία από μόνη της δεν φτάνει. Είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή η εξωτερική βοήθεια για ένα πολύ σοβαρό λόγο, που δευτερογενώς εξηγεί γιατί και το πρόβλημά μας ΔΕΝ είναι το χρέος (που η ακατανόμαστη Φράου Μπλύχερ εντελώς επονείδιστα αποκαλεί απεχθές)...

Ο λόγος αυτός είναι, λοιπόν, ότι η άρρωστη κοινωνία μας αρνείται να ξελαμπικάρει και να μπει πρωτοπόρα και ενεργά στην υπερπροσπάθεια της εθνικής ανασυγκρότησης, της οποίας μόνο εμείς μπορούμε να είμαστε το υποκείμενο.

Όλοι οι άλλοι θα είναι συνεργοί και συμπαραστάτες, αλλά η δουλειά αυτή είναι δική μας, από μας για μας…