A Place...

George Karras

Κομμουνιστική Τάση ΣΥΡΙΖΑ: Ζητάει αλλαγή ηγεσίας!

Με μια πολύ σκληρή ανακοίνωση η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει «υποταγή» της συμφωνία στο Eurogroup, ενώ ζητάει ευθέως να γίνει Συνέδριο του κόμματος, αλλά και αλλαγή ηγεσίας.

Επιπλέον, η κομμουνιστική Τάση, στο κείμενο που ανέβηκε μετά τη συμφωνία στο Eurogroup στην ιστοσελίδα marxismos.com καλεί τους βουλευτές να μην ψηφίσουν την απόφαση-συμφωνία του Eurogroup…

Λαφαζάνης speaking...

Παραθέτουμε απόσπασμα από συνέντευξη του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτη Λαφαζάνη στην Εφημερίδα των Συντακτών (21/2/15).

*Επιμένατε εδώ και έξι χρόνια για την ύπαρξη ενός σχεδίου Β, υπάρχει αυτό και αν δεν υπάρχει πρέπει να συνταχθεί και σε ποιά βάση?

Δεν θα ήθελα σε αυτήν ιδιαίτερα την κρίσιμη και λεπτή φάση να μιλήσω προσωπικά και δημόσια για άκρως ευαίσθητα θέματα.

Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω, πάντως, είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι όμηρος ούτε αιχμάλωτη των πιο τυφλών και δογματικών κατεστημένων κέντρων της Γερμανικής ΕΕ….

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός! (Η περίπτωση του Βαρουφάκη).

Από την πρώτη φορά που είδα τον Βαρουφάκη (πριν από κάποια χρόνια) να καταστροφολογεί, κατάλαβα ότι μάλλον πρόκειται περί … Μπαρουφάκη.

Η παρουσία  του ήταν συχνή αυτά τα μαύρα χρόνια  τόσο σε σάιτς και μπλογκς, όσο και σε τηλεοπτικά πάνελ, συνήθως από το μακρινό εξωτερικό μέσω σκάιπ, αφού οι μπαρουφολογίες του, ειπωμένες με πομπώδες και αυτάρεσκο δήθεν ακαδημαϊκό ύφος, αρέσουν στους «δημοσιογράφους», μιας και φέρνουν τηλεθέαση.

Η μόνιμη επωδός του, όσες φορές τον παρακολούθησα ήταν ότι οσονούπω καταστρεφόμαστε, και η μόνη λύση για την χώρα είναι η χρεοκοπία μέσα στο ευρώ. Πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να μας κατσικωθεί η δραχμή δεν το εξήγησε ποτέ, ή αν το έκανε δεν το κατάλαβα εγώ ο μικρόνους…

Τα μεγάφωνα τώρα παίζουν Καμμένο…

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γινόταν αν ένας δεξιός ζητούσε να ανατιναχτεί μέσο ενημέρωσης που, κατά την άποψή του, ήταν φιλικό προς την Αριστερά.

Όμως, μισό λεπτό. Δεν είναι ο Πάνος Καμμένος δεξιός;

Προφανώς και δεν είναι.

Ως μέλος της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» έχει αφήσει στα γραφεία των ΑΝ.ΕΛ τα κομματικά χρώματα.

Τώρα φοράει το δερμάτινο του στρατιωτικού διοικητή, με «πουλάδες» και διακριτικά που, υποθέτω, κέρδισε στα πεδία των ασκήσεων.

Και αφού η κυβέρνηση είναι ειδικών συνθηκών, ο λόγος δύναται να προσαρμοστεί στα μέτρα της…

Aπό το μνημόνιο στο… γεφυρόνιο…

Στη σύντομη συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο Ντεϊσελμπλούμ τις μεταμεσονύχτιες ώρες της Τετάρτης προς Πέμπτη, για να «εξηγήσει» ότι δε θα εκδοθεί κοινή ανακοίνωση από το Eurogroup, χρησιμοποίησε μια φράση που ακούστηκε σιβυλλική: «Δεν καταφέραμε να έχουμε ένα συμπέρασμα για το πώς θα συνεχίσουμε στα επόμενα βήματα. Θα πρέπει να υπάρξει μία πολιτική συμφωνία, πριν ξεκινήσουν οι εμπειρογνώμονες οποιαδήποτε εργασία».

Για μας τίποτα το σιβυλλικό δεν υπήρξε στη δήλωση του Ντεϊσελμπλούμ.

Μιλώντας για «πολιτική συμφωνία», ο πρόεδρος του Eurogroup εννοούσε να δώσει το ΟΚ ο Τσίπρας, ο οποίος λίγο πριν είχε αδειάσει μεγαλοπρεπέστατα τον αντιπρόεδρό του και τον υπουργό του των Οικονομικών, οι οποίοι είχαν συμφωνήσει στην κοινή ανακοίνωση, με τον πρώτο μάλιστα να την υπογράφει.

Μαρξιστικές ιδεοληψίες και ιδεασμοί.

Πικραμένη ανακοίνωση εξέδωσε χθες το υπουργείο της Παιδείας για να απαντήσει στους συμμαθητές του υπουργού κ. Μπαλτά.

Πικραμένη και ελαφρώς θυμωμένη – ως γνωστόν, η πίκρα και ο θυμός είναι οι συνιστώσες της αριστερής ψυχής.

Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών, ο κ. Μπαλτάς καθόταν κάποτε στα ίδια θρανία με τον κ. Βερέμη, τον κ. Γουσέτη και τον κ. Εφραιμίδη (βλ. ρεπορτάζ του Απ. Λακασά στην «Κ» της 19/2).

Και τώρα αδυνατεί να καταλάβει πώς είναι δυνατόν αυτοί να μη συμπαρίστανται στις μαρξιστικές ιδεοληψίες, ή μήπως μαρξιστικό ιδεασμό, του συμμαθητή τους. Θα ήταν βεβαίως καλύτερο για όλους μας εάν το υπουργείο Παιδείας, εκτός από την πίκρα και τον θυμό του κ. υπουργού, μας αποκάλυπτε και κάτι πιο χειροπιαστό από τον θησαυρό σκέψεων και ιδεών που μεταφέρει ως εκ της πολιτικής του τοποθετήσεως ο κ. Μπαλτάς…

Επείγει η επιστροφή στην πραγματικότητα…

Ο άνεμος της «Συριζομανίας» που φύσηξε λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου στη Ρώμη και το Παρίσι, ή ακόμα και στο Λονδίνο ή στην Ουάσιγκτον, όπου κάποιοι εμφανίζονται γενναιόδωροι με τα χρήματα των άλλων, σιγά-σιγά ξεθυμαίνει.

Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα ο Αλέξης Τσίπρας και ο επί των οικονομικών υπουργός του Γιάνης Βαρουφάκης κατόρθωσαν να έρθουν σε αντιπαράθεση με τους βασικούς τους εταίρους και η άρνηση της Αθήνας να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις, σε αντιστάθμισμα της συνέχισης της βοήθειας από τη ζώνη του ευρώ, μοιάζει με άλμα στο κενό...

Το ελληνικό δράμα οδεύει προς το τέλος του;

Η Ελλάδα στερεύει από χρήματα, και η υπομονή των Ευρωπαίων τελειώνει. Ο χρόνος εξαντλείται και για τις δυο πλευρές.

Το τι θα συμβεί στην Ελλάδα και στην ευρωζώνη μοιάζει πολύ μακριά από εδώ (σημ. ΗΑΕ) και σίγουρα η κρίση στην Ευρώπη ελάχιστα θα επηρεάσει τα κράτη του Περσικού Κόλπου.

Το ελληνικό δράμα όμως θα γίνει αισθητό σε ολόκληρη την Ευρώπη, άσχετα με το πώς θα καταλήξει…