Ο Κουρσάρος...

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Παράλληλες ιστορίες νεαρών Ελλήνων…

Ο Γιαννάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Παιδί μιας μικροαστικής οικογένειας, με μπαμπά μαγαζάτορα, και μαμά νοικοκυρά.

Επειδή από μικρός τα έπαιρνε τα γράμματα, και επειδή ο μπαμπάς του ταλαιπωρήθηκε χρόνια ολάκερα στην αγορά, του εμφύσησαν από μικρό την ιδέα ότι θα πρέπει να διαβάζει, να είναι καλός μαθητής, να πάει στο πανεπιστήμιο, να γίνει επιστήμονας, και να βρει μια καλή δουλειά. Να μη γίνει δηλαδή αλήτης, μάγκας, και όλα αυτά που οδηγούν σε αξεπέραστα αδιέξοδα τους νέους ανθρώπους… όταν μεγαλώσουν.

Και έτσι έγινε. Ο Γιαννάκης ήταν επιμελής μαθητής, δεν έκανε κακές παρέες, δεν παρασύρονταν από τους πιο περπατημένους φίλους και συμμαθητές, και αντί για φλιπεράκια, και ηλεκτρονικά παιχνίδια, μάθαινε αγγλικά, Η/Υ, αθλούνταν, και μάλιστα έμαθε και καλό τζούντο, αποκτώντας μαύρη ζώνη στα 17 του...

Ο Άκης ο φτωχομπινές…

Έχετε σκεφτεί ποτέ την περίπτωση να ερχότανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και να μην ήμασταν μια χώρα υπό καθεστώς χρεοκοπίας;
Να ήμασταν για παράδειγμα στην κανονικότητα του 2005 έστω και αν εκείνη η ευημερία ήταν επίπλαστη και με δανεικά χρήματα. Φυσικά και η όλη υπόθεση είναι μη ρεαλιστική γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα περιθωριακό λαϊκίστικο κόμμα που επενδύει μόνο στη διαμαρτυρία και στον λαϊκισμό αλλά ας υπερβούμε για λίγο την ζοφερή πραγματικότητα.

Εσείς μπορεί να μην το έχετε σκεφτεί αλλά εγώ το σκέφτομαι από χθες και πιστεύω πως μπορώ να προσεγγίσω ρεαλιστικά το ζήτημα. Έχουμε και λέμε λοιπόν…

Η Ελλάδα απειλεί (και πάλι) το ευρώ…

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, αλλά τα περισσότερα προβλήματά της το 2015 ήταν αρκετά μεγάλα ώστε να απειλούν το ευρώ. Τώρα, ένα χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αλέξη Τσίπρα, η κυβέρνηση μοιάζει να είναι αποφασισμένη στο να τηρήσει τις υποχρεώσεις της από πλευράς δανειστών, προκειμένου να λάβει περαιτέρω βοήθεια.

Καμιά από τις δυο πλευρές δεν θα πρέπει να αφήσει το εναπομείναν αγκάθι, το ασφαλιστικό, να απειλήσει εκ νέου την ευρωζώνη...

Μεγάλες μπίζνες με τη μεταναστευτική κρίση…

Διαβάστε παρακάτω ένα μικρό απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύεται στο Antinews

Στο μεταξύ, η μεγάλη μπίζνα του Μεταναστευτικού καλά κρατεί. Και, σίγουρα, κάποιοι βγάζουν πάρα μα πάρα πολλά λεφτά, όταν η συντριπτική πλειοψηφία του λαουτζίκου στενάζει κάτω από τα φορομπηχτικά μέτρα της «πρώτης φορά Αριστεράς».

Σύμφωνα με απλούς, σχεδόν μπακαλίστικους υπολογισμούς, οι μετανάστες – πρόσφυγες, για να φτάσουν από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μέχρι τα βόρεια σύνορά μας, θα ξοδέψουν για μετακίνηση, φαγητό, και διαμονή τους (εννοείται ότι θα τους υπερεκμεταλλευτούν), από μερικές εκατοντάδες έως και τουλάχιστον χίλια ευρώ. Εφόσον, μάλιστα, είναι μια τετραμελής οικογένεια, πολύ περισσότερα. Αν ληφθεί υπόψιν ότι έχει μπει στη χώρα μας πάνω από ενάμιση εκατομμύριο, τότε τα λεφτά που μένουν εδώ ξεπερνούν το δισεκατομμύριο ή, εν πάση περιπτώσει, είναι κάπου εκεί…

Άντε Γεια…

Προσπάθησα να  διατηρήσω  την   ψυχραιμία μου και  την  υπομονή μου. Να ελέγξω τα νεύρα μου. Σε ολόκληρη  την  διαδρομή. Από την πρωτεύουσα μέχρι  την Μανωλάδα του νομού Ηλείας. Οπου πήγαινα να επισκεφθώ ένα φίλο από τα παλιά! Ελεγα από μέσα μου «ήρεμα,  ήρεμα Δημήτρη. Η δυσκολία,  κάθε  δυσκολία, είναι  ευεργεσία. Συγκρατήσου»!

Και  συγκρατήθηκα.  Ούτε ένα  λεπτό δεν επέτρεψα  στον θυμό να διεισδύσει και να με τσαλακώσει. Σε ολόκληρη την  διαδρομή. Που κάτω από κανονικές συνθήκες είναι  δεν είναι   δυόμιση  ώρες. Αντε τρεις!