Έβλεπα το πρωί, όπως σχεδόν κάθε πρωί, τον ΣΚΑΙ.
Μια «επαγγελματική» διαστροφή μου θα
έλεγα, χωρίς όμως να είμαι επαγγελματίας του είδους, άρα μια απλή διαστροφή…
Παλιά την έβρισκα με Τράγκα, Κακαουνάκη, Τριανταφυλλόπουλο, Βερύκιο, και άλλα
τέτοια ιερά τέρατα της ενημέρωσης… χικ.
Σήμερα, ελλείψει αυτών (ο Τράγκας δεν αντέχεται) ο καθείς την βγάζει με ότι μπορεί… άρα ΣΚΑΙ, όπως
προείπα.
Και τι είδα στο πρωινό πάνελ; Τον Ανδρέα Ρουμελιώτη!
Έναν δημοσιογράφο, που κάποτε διάβαζα τα άρθρα του στην τότε πανίσχυρη
Ελευθεροτυπία (ζωή σε λόγου της).
Και τον οποίο συμπαθούσα, και εν πολλοίς συμφωνούσα μαζί του.
Στο ενδιάμεσο τον έχασα, μέχρι που έπεσα επάνω του σήμερα.
Πρωί πρωί, πριν καν προλάβω να πιω τη φραπεδιά μου…
