28.11.14

Μωρό μου...

Δημήτρης Πουλικάκος



Κι αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας…



Το τελευταίο διάστημα, ένας μόνο νταλκάς βασανίζει τη Θεσσαλονίκη, που μάλλον έλυσε όλα τα άλλα προβλήματά της.
Η κατάργηση του fast lane στο αεροδρόμιο, που χάλασε τη σούπα κάποιων πολλών επιτήδειων, με αποτέλεσμα να ανοίξουν κυριολεκτικά οι ουρανοί.



Βέβαια το fast lane δεν καταργήθηκε, όπως λένε οι αρμόδιοι, και συνεχίζει να ισχύει για τους ΑΜΕΑ, τα ασυνόδευτα παιδάκια, τα ιατρικά περιστατικά κλπ.
Αυτό που καταργήθηκε ήταν η παράκαμψη της ουράς από κάποιους «πατρίκιους» μιας συγκεκριμένης αεροπορικής εταιρίας, που είχαν χρυσές κάρτες, bonus, κλπ οπότε αισθάνονταν πιο ίσοι από τους υπόλοιπους πληβείους, και απλά παρέκαμπταν την ουρά!

Το Παρίσι, το Λονδίνο και τ’ αδιέξοδα κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ…



Το μήνυμα το έχουμε πάρει όλοι.
Πλην κυβέρνησης κι αντιπολίτευσης.
Οι δανειστές ουδόλως ενδιαφέρονται αναφορικά με το ποιος κυβερνά τον τόπο, αρκεί να γίνονται όσα προβλέπονται από τις συμφωνίες.
Η δε πολιτική αβεβαιότητα –εξ αιτίας της προεδρικής εκλογής- δεν είναι πρόβλημα μόνο για το εσωτερικό της χώρας, αλλά και για εκείνους.




Κι εδώ – με δική μας ευθύνη- βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον εξής παραλογισμό:
Ενώ η ελληνική κοινωνία με αιματηρές θυσίες έχει καταφέρει να έχει καλύτερα δημοσιονομικά στοιχεία και μεγέθη από χώρες όπως η Ιταλία κι η Πορτογαλία, οι δανειστές κι οι αγορές εξακολουθούν να μας αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά, αν όχι ως μιάσματα…

Δυο κυρίες στο facebook



Η μία γεννήθηκε στο Παρίσι.
Η άλλη γενήθηκε στην Κοζάνη.




Η μία σπούδασε Νομική στο Παρίσι.
Η άλλη σπούδασε Θεολογική στη Θεσσαλονίκη…


Βουλευτική ασυνέπεια…



Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή. Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι η συμμετοχή του βουλευτή σ' ένα κόμμα δεν τον υποχρεώνει να τηρεί απαρέγκλιτα την κομματική γραμμή επί οιουδήποτε θέματος.
Αντίθετα πιστεύω ότι μία από τις αδυναμίες του πολιτικού μας συστήματος είναι η κομματική πειθαρχία, που μεταβάλλει τον βουλευτή σε άβουλο μεταφορέα της κομματικής γραμμής για οποιοδήποτε θέμα.



Ο κοινοβουλευτισμός δικαιώνεται μόνον όταν το κάθε μέλος του Κοινοβουλίου συνεισφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στον οποιοδήποτε προβληματισμό.
Μόνο που για όλα υπάρχουν όρια...

Ενα σακί σκουπίδια και κάτι χαστούκια.



To μοντέλο είναι απλό και έχει αποδειχθεί έως σήμερα άκρως λειτουργικό. Αξιοποιώντας το άσυλο, κυρίως όμως την ένταξή τους στην προστατευόμενη φυλή των φοιτητών –προστατευόμενη από τη φιλοσοφία του τύπου Μπουρντιέ, που θεωρεί πως το βασικό στην εκπαίδευση δεν είναι η γνώση αλλά ο μαθητής– ορισμένοι πρωτοπόροι της φυλής, μάγοι, σαμάνοι ή υποψήφιοι βουλευτές μπορούν να προβούν σε οποιαδήποτε ασχήμια την οποία, όπως οι μοναχοί ονόμαζαν το κρέας ψάρι για να το τρων Παρασκευή, βαπτίζουν πολιτική πράξη.



Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μαθητής του Κροπότκιν ο οποίος άδειασε μια σακούλα σκουπίδια πάνω στο γραφείο του αντιπρύτανη, επειδή δεν δέχθηκε να τον συναντήσει ο πρύτανης…

Καταρρέει η σκευωρία των ΑΝΕΛ!



Αλβανικής υπηκοότητας και άσχετος με τη Νέα Δημοκρατία (!) είναι ο Γιώργος Σούκουρας, το όνομα του οποίου επικαλέσθηκαν οι Καμμένος και Ξουλίδου ως το πρόσωπο που προσπάθησε μέσω…facebook να «δωροδοκήσει» τη βουλευτίνα για να ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας κόντρα στη «γραμμή» του κόμματός της.




Απ΄το πρωί ο ίδιος ο Σούκουρας σε ραδιοφωνική εκπομπή παραδέχθηκε ότι δεν είναι μέλος της ΝΔ (πόσω μάλλον πρόεδρος τοπικής οργάνωσης του κόμματος, όπως ισχυρίζονται οι ΑΝΕΛ), ούτε έχει σχέση με στελέχη της κυβέρνησης!