Η κρυμμένη όψη του ανασχηματισμού…

Οι περισσότεροι Έλληνες εξεπλάγησαν από το γεγονός, ότι στον πρόσφατο ανασχηματισμό μειώθηκε αντί να ενισχυθεί η παρουσία πασοκογενών υπουργών και όσοι απέμειναν όπως ο Κουρουμπλής υποβαθμίστηκαν. Η Τζάκρη και ο Μπόλαρης εξεδιώχθησαν ενώ βεβαίως, διαψεύστηκαν τα σενάρια περί της εισόδου της Ξενογιαννακοπούλου ή και του Κουβέλη στην κυβέρνηση.

Και όμως, ο ανασχηματισμός έγινε προς την κατεύθυνση της κεντροαριστεράς και του μεσαίου χώρου και του εξευμενισμού των δανειστών. Ο Σταθάκης στη θέση του Σκουρλέτη, ο Δρίτσας εκτός κυβερνήσεως, ο πρόεδρος του ινστιτούτου Λέβι στενά δεμένος με το αμερικανικό κατεστημένο στη θέση του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, ο Πιτσιόρλας υφυπουργός για να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, κ.λπ., κ.λπ.

Κατα… κατα… καταρρέει!

Σε πρωτόγνωρα επίπεδα για τα ελληνικά δημοκοπικά χρονικά διαμορφώνεται η διαφορά ανάμεσα στο μεγαλύτερο κυβερνητικό κόμμα και την παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δημιουργώντας στη συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης (62%) την πεποίθηση ότι σε τυχόν εκλογές η πολιτική αλλαγή που είναι προδιαγεγραμμένη, αφού διευρύνεται έτι περαιτέρω η ήδη υψηλότατη δυσαρέσκεια των πολιτών.

 

Και κλάμα ο Ζαχαριάδης....

Η διπλάσια εκλογική δύναμη, την οποία καταγράφει η Νέα Δημοκρατία, φθάνοντας στο 30%, έναντι του 15% στο οποίο υποχωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η μεγαλύτερη απόσταση που έχει ιστορικά καταγραφεί ανάμεσα στα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία. Εξίσου αξιοσημείωτο είναι ότι από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση η ψαλίδα της διαφοράς ανοίγει, καθώς, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, η οποία διεξήχθη στις 3 και 4 Νοεμβρίου και είδε το φως της δημοσιότητας το βράδυ της Δευτέρας από το κεντρικό δελτίο του SKAI, η επίδοση της ΝΔ είναι αυξημένη κατά 1,5 εκατοστιαία μονάδα, σε σχέση με την προ μηνός αντίστοιχη έρευνα, και του ΣΥΡΙΖΑ μειωμένη κατά μία μονάδα...

Υποχρεωτική εκπαίδευση του ψηφοφόρου…

Για να οδηγήσω αμάξι χρειάζεται να έχω εκπαιδευτεί για να αποκτήσω δίπλωμα οδήγησης. Αν δεν έχω, τότε είμαι επικίνδυνος για τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Ο ίδιος ακριβώς λόγος είναι που στον στρατό εκπαιδευόμαστε προτού πυροβολήσουμε για πρώτη φορά ή που μαθαίνουμε από μικροί τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση σεισμού: αν δεν έχουμε εκπαιδευτεί μπορεί να κάνουμε κακό σε εμάς και τους διπλανούς μας.

Αφού η σωστή εκπαίδευση μπορεί να προστατέψει τόσο πολύ κόσμο, γιατί δεν εκπαιδευόμαστε και ως ψηφοφόροι;

Κυβέρνηση επιβίωσης…

Ιδρυτικό συνέδριο 2013: «Είναι συναισθηματικά ασταθής και φέρεται σαν να παίρνει ψυχοφάρμακα», λέει σε κλειστή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ο Αλέκος Φλαμπουράρης αναφορικά με το πρώην πρωτοπαλίκαρο του τότε ισχυρού Γιάννη Μηλιού, που τώρα αναλαμβάνει και αξιωματικά τις ευθύνες του πρώτου wingman του πρωθυπουργού. Από τότε, βέβαια, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Και όχι, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος δεν είναι «αντί-Παππάς», όπως ορισμένοι αντιλαμβάνονται, ή ευλεπιστούν. Είναι «συν-Παππάς», σε μια κυβέρνηση φενταγίν και απόλυτης υπακοής στην ηγεσία.

Οι νέες αφίξεις προετοιμάζονται καιρό σε δοκιμαστικούς σωλήνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Η επωνυμία του δικηγορικού γραφείου των τριών συντρόφων ήταν «Καλογήρου-Βασιλειάδης-Τζανακόπουλος». Ο πρώτος έγινε Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, ο δεύτερος Υφυπουργός Αθλητισμού και ο τρίτος Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Ειδικά ο τελευταίος, από την πρώτη μέρα διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και την ανάληψη της διεύθυνσης του πρωθυπουργικού γραφείου δεν έπαψε να αποδεικνύει τη χρησιμότητα και την ικανότητά του...

Η αμορφωσιά ως συγκριτικό πλεονέκτημα εξουσίας…

Το ότι αδίστακτοι λαϊκιστές τύπου Τράμπ στις ΗΠΑ και Μαδούρο στη Βενεζουέλα συμπίπτουν ως προς τις πρακτικές ανόδου της παραμονής στην εξουσία κάθε άλλο παρά τυχαίο γεγονός είναι. Οι πρακτικές τους εμπνέονται σαφώς από μαρξικές και άλλες αναλύσεις και βέβαια δεν είναι κάτι το καινούργιο.

Από τη γαλλική επανάσταση και μετά, ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και η πολιτική εξαπάτηση έγιναν εργαλεία εξουσίας και ανέδειξαν τέρατα όπως ο ναζισμός, ο φασισμός και ο κομμουνισμός, φαινόμενα που στο βωμό τους υπάρχουν κάποιες εκατοντάδες αθώα θύματα και δυο παγκόσμιοι πόλεμοι. Παρόλαυτα, ως φαίνεται, ο άνθρωπος σπανίως διδάσκεται από την Ιστορία. Έτσι σήμερα ο λαϊκισμός και η πολιτική αγυρτεία βρίσκονται εκ νέου στο προσκήνιο και κανείς δεν γνωρίζει που θα μπορούσαν να οδηγήσουν...