Call to Arms

Call to Arms, by the Black Angels...

Η Ελλάδα αλλάζει…

Για «επιχείρηση καθαρά χέρια» στην Ελλάδα μιλάει στην ιστοσελίδα της η Huffington Post, με άρθρο της που τιτλοφορεί «Η Ελλάδα που αλλάζει».

Το δημοσίευμα αναφέρεται στην καταδίκη του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, αλλά και στην πρόσφατη καταδίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου, υπογραμμίζοντας πως «η ελπίδα μιας πραγματικής αλλαγής και ουσιαστικής δικαιοσύνης αρχίζει δειλά ν' ανθίζει στην ελληνική κοινωνία που είναι βαθειά πληγωμένη από τα τέσσερα χρόνια κρίσης και λιτότητας. Το έχει ανάγκη».

Η αναγέννηση της τοπικής αυτοδιοίκησης;

Υποθέσεις διαφθοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος κλονίζουν το τελευταίο χρονικό διάστημα το χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δικαιοσύνη, Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης και Οικονομικοί Ελεγκτές καθίστανται πρωταγωνιστές στη λειτουργία της Τ.Α. πρώτου και δευτέρου βαθμού, εξαιτίας της κακοδιαχείρισης, της σπατάλης ή ακόμη και της κατάχρησης του δημοσίου χρήματος από μέρους των αιρετών.

Το ερώτημα είναι αν τώρα εμφανίζεται η διαφθορά στους δήμους ή προϋπήρχε;

Και γιατί κανείς δεν είχε την πραγματική βούληση να βάλει μια τάξη σε ένα χώρο που εισέρρεαν χρήματα για πολλά χρόνια, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο από το κεντρικό κράτος;

Μήπως υπήρχε συγκάλυψη και δοσοληψία μεταξύ των αιρετών της Αυτοδιοίκησης και των εκπροσώπων του κεντρικού κράτους;

Aνεργία και φασισμός.

Ο φασισμός έχει τις ρίζες του στην Ευρώπη των 1920’ς και 1930’ς, και στις μεγάλες τότε οικονομικές αποτυχίες όταν οι χρηματοπιστωτικές ελίτ δεν μπόρεσαν να προβλέψουν τις πολιτικές συνέπειες της ανεργίας.

 

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ακριβώς η ίδια, αλλά η ανάδυση νέων κομμάτων σήμερα που εκπροσωπούν τους άνεργους και τους νεόπτωχους, μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε κυβερνήσεις που θα απομονώσουν τις οικονομίες τους από τον υπόλοιπο κόσμο, και θα διαχειριστούν την αποδοτικότητά τους μέσα από κεντρικό σχεδιασμό και χειραγώγηση.

Η Σαουδική Αραβία υποφέρει από έλλειψη … δήμιων!

Όλοι γνωρίζουμε πως η Σαουδική Αραβία, είναι μια θεοκρατική μουσουλμανική χώρα, και ίσως η πιο αυστηρή στον κόσμο.

Λίγοι όμως γνωρίζουν πως είναι και η μοναδική χώρα στον κόσμο που αποκεφαλίζει με σπαθί τους καταδικασμένους σε θάνατο εγκληματίες.

 

Τώρα όμως έχει ένα πρόβλημα.

Την σοβαρή έλλειψη χειριστών σπαθιών (δήμιων).

Ο «Τσαβισμός» και η παγκόσμια πλάνη γύρω από αυτόν.

«Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για να μελετούμε την ιστορία είναι το ότι σχεδόν κάθε ηλίθια ιδέα που σήμερα είναι της μόδας, έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν, και έχει αποδειχτεί καταστροφική επανειλημμένως…»

Dr. Thomas Sowell

Πριν από 25 χρόνια, ενθουσιασμένοι Ευρωπαίοι γκρέμισαν το τείχος του Βερολίνου, δίνοντας ένα τέλος στις αλυσίδες του κολεκτιβισμού.

Η Σοβιετική Ένωση, με την απατηλή υπόσχεσή της για ένα παράδεισο των εργατών, αποδείχτηκε προ πολλού μια ακόμη πικρή απογοήτευση, και κατέρρευσε κι αυτή λίγο μετά από το τείχος.

Η άποψη όμως ότι ο κρατικός έλεγχος της οικονομίας μπορεί να βελτιώσει τις ζωές των απλών ανθρώπων, ειδικά των πιο φτωχών, δεν φαίνεται να πεθαίνει.

 

Σιγά μην άκουγε ο Καραμανλής τα πρωινάδικα...

Πλάκα έχει. Παλεύεις μια ζωή να κάνεις αυτό που εσύ θες, και γιατί έτσι πρέπει, και για την υστεροφημία σου, και μετά τρως πακέτο επικήδειους από επιτήδειους και άμα μπορούσες θα κατέβαινες ξανά στη Γη να τους βάλεις στη θέση τους.

Όμως θα ’μπλεκες γιατί θα άρχιζαν τα «Ε-Ε-Ερχεται» μέχρι να καταλήξουν ως συνήθως στο ανάθεμα.

 

Μια που αυτή την εβδομάδα είχαν την τιμητική τους ο Καραμανλής ο Εθνάρχης και ο επαναστάτης του πετρελαίου Τσάβες, σκέφτεσαι: Μήπως θα πρέπει να βγει ένας νόμος που να απαγορεύει στον κάθε περαστικό να λέει ό,τι θέλει πάνω από τον τάφο σου ενώ εσύ δεν μπορείς να του απαντήσεις;

Εδώ όταν λείπει κάποιος… από πάνελ της TV υποτίθεται ότι δεν μιλάνε γι’ αυτόν, πόσο μάλλον από τη ζωή.

Να, π.χ., τι ΔΕΝ μας είπαν για τον Καραμανλή διότι δεν τους συνέφερε να το πουν.

Δημοκρατία και δικαιοσύνη

Βροχή πέφτουν οι διώξεις σε πρώην υπουργούς, βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους· γενικώς σε πολιτικούς.

Έπειτα από μια μακρά περίοδο αδιαφορίας για πιθανολογούμενα οικονομικά εγκλήματα εκατομμυρίων ευρώ, οι πολιτικοί άρχισαν να διώκονται και να καταδικάζονται με βαριές ποινές, ακόμη και για παραλείψεις στο «πόθεν έσχες». 

 

Να καλοδεχθούμε αυτές τις εξελίξεις, αλλά και να προβληματιστούμε.

Γιατί, επί παραδείγματι, πριν από μερικά χρόνια μπορούσε ένας πολιτικός να κάνει τα πάντα χωρίς να φοβάται τον πέλεκυ της Δικαιοσύνης, ενώ σήμερα αν αμελήσει να δηλώσει ένα ακίνητο στο «πόθεν έσχες» τιμωρείται με κάθειρξη οκτώ ετών;

Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι η Δικαιοσύνη επηρεάστηκε από το διάχυτο κλίμα στην ελληνική κοινωνία, η οποία απαιτεί «να μπει κάποιος στη φυλακή».

Αληθές είναι.