Ο «Τσαβισμός» και η παγκόσμια πλάνη γύρω από αυτόν.

«Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για να μελετούμε την ιστορία είναι το ότι σχεδόν κάθε ηλίθια ιδέα που σήμερα είναι της μόδας, έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν, και έχει αποδειχτεί καταστροφική επανειλημμένως…»

Dr. Thomas Sowell

Πριν από 25 χρόνια, ενθουσιασμένοι Ευρωπαίοι γκρέμισαν το τείχος του Βερολίνου, δίνοντας ένα τέλος στις αλυσίδες του κολεκτιβισμού.

Η Σοβιετική Ένωση, με την απατηλή υπόσχεσή της για ένα παράδεισο των εργατών, αποδείχτηκε προ πολλού μια ακόμη πικρή απογοήτευση, και κατέρρευσε κι αυτή λίγο μετά από το τείχος.

Η άποψη όμως ότι ο κρατικός έλεγχος της οικονομίας μπορεί να βελτιώσει τις ζωές των απλών ανθρώπων, ειδικά των πιο φτωχών, δεν φαίνεται να πεθαίνει.

 

Ο μακαρίτης πλέον Hugo Chavez κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη εξουσία, με τον ίδιο τρόπο που το κατάφεραν και άλλοι δημαγωγοί και τραμπούκοι, όπως ο Λένιν, ο Περόν, ο Κάστρο, κι ο Κορρέα. Υποσχόμενος δηλαδή να αναδιανείμει τον εθνικό πλούτο.

Ο Λένιν και ο Κάστρο χρησιμοποίησαν και όπλα για να το πετύχουν.

Όπως και οι παραπάνω, έτσι και ο Chavez διατήρησε την εξουσία γκρεμίζοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας του.

Κάποιοι Αμερικανοί «χρήσιμοι ηλίθιοι» δεν ενοχλούνται από την τραμπούκικη αυταρχικότητα, το κλείσιμο εφημερίδων και αντιπολιτευτικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, την φυλάκιση των πολιτικών αντιπάλων, την καταπίεση μειονοτήτων (στη περίπτωση του Chavez των Εβραίων), και τη παροχή βοήθειας προς τρομοκράτες εμπόρους ναρκωτικών.

Δεν ενοχλούνται δηλαδή από δολοφόνους δικτάτορες (Ahmadinejad, Castro και Assad), αρκεί αυτοί να αναδιανέμουν τον πλούτο, να σπέρνουν ταξικό μίσος, και να καταγγέλλουν τις ΗΠΑ.

Για παράδειγμα, ο Jimmy Carter, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι αποτελεί τον πιο κατάπτυστο πρώην Αμερικανό πρόεδρο, επαίνεσε το έργο του Chavez, «που δεσμεύτηκε να βελτιώσει τις ζωές εκατομμυρίων συμπατριωτών του».

Ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Jose Serrano ανέβασε στο Τουίτερ την άποψή του ότι «ο Hugo Chavez ήταν ένας ηγέτης που είχε αντιληφθεί τις ανάγκες των φτωχών. Είχε αφοσιωθεί στην ενίσχυση των ανήμπορων…».

Μια πληθώρα από μαϊντανούς του Χόλιγουντ, όπως οι Sean Penn, Danny Glover και Oliver Stone, έχουν κατά καιρούς επαινέσει τον εκλιπόντα δικτάτορα της Βενεζουέλας.

Με τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που διαθέτει, σε συνδυασμό με μια μεγάλη μορφωμένη μεσαία τάξη, η Βενεζουέλα θα έπρεπε κανονικά να αποτελεί μια από τις πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη.

Και όμως, από τότε που ο Chavez ανέλαβε την εξουσία πριν από 14 χρόνια, η οικονομία της έχει ρημάξει..

Η οικονομική της ανάπτυξη υστερεί από την αντίστοιχη άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής (παρά το άφθονο πετρέλαιο).

Και επειδή ο Chavez κρατικοποίησε, κατάσχεσε ή απλά κατέστρεψε τις υπόλοιπες βιομηχανίες, οι εξαγωγές της χώρας του σήμερα αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από το πετρέλαιο (77% των εξαγωγών).

Ο Chavez δαπάνησε πολλά εκατομμύρια σε προγράμματα για τους φτωχούς. Η επιδρομή του όμως επί της ιδιωτικής οικονομίας έβλαψε τους φτωχούς περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.

Το νόμισμα υποτιμήθηκε πέντε φορές μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, και έχασε το 66% της αξίας του από το 2008.

Ο ετήσιος πληθωρισμός είναι σταθερός στο 23%, στερώντας από όλους, και ειδικά τους πιο φτωχούς, καταναλωτική δύναμη.

Η κυβερνητική απάντηση στην έλλειψη τροφίμων είχε δυο σκέλη: Να πιέσει τους παραγωγούς να πετύχουν ποσοστώσεις, και να θέσει όρια τιμών σε περισσότερα από 400 προϊόντα.

Όπως και ο Στάλιν κάποτε, έτσι και ο Chavez άρχισε να μιλάει για σαμποτάζ εκ μέρους των επιχειρηματιών που απλά προσπαθούσαν να επιβιώσουν μέσα σε μια σφιχτά ελεγχόμενη οικονομία.

Το 2010 είχαν συλληφθεί 40 κρεοπώλες, επειδή χρέωναν περισσότερο από την ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή το βοδινό κρέας.

Όπως ανέφερε το πρακτορείο ΑΡ «Το κράτος θέλει τους κρεοπώλες να χρεώνουν 17 μπολιβάρ το κιλό του βοδινού, ενώ οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι πληρώνουν 14 μπολιβάρ το κιλό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν περιθώρια κάλυψης των άλλων εξόδων για τα μαγαζιά τους».

Πάντως, πέρα από το κρέας, η χώρα πάσχει από χρόνιες ελλείψεις στα αυγά, στο αλεύρι, στο λάδι, στη ζάχαρη, και στη βενζίνη!

Από το 2007, οπότε και κρατικοποιήθηκε η βιομηχανία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η Βενεζουέλα πάσχει από συνεχή μπλακάουτ. Κάθε περιοχή της χώρας πέφτει σε σκοτάδι αρκετές φορές την εβδομάδα.

Και βέβαια υπάρχει και η εγκληματικότητα.

Ακόμη και πριν τον Chavez η χώρα μαστίζονταν από την εγκληματικότητα, αλλά τα ποσοστά δολοφονιών τριπλασιάστηκαν από τότε που ανέλαβε την εξουσία, με την πρωτεύουσα Καράκας να αποτελεί σήμερα την πιο επικίνδυνη πόλη στον κόσμο.

Η χώρα έχει περισσότερες δολοφονίες από τις ΗΠΑ και την ΕΕ μαζί, αν και  πληθυσμός της είναι μόλις το 1/28 του αντίστοιχου πληθυσμού των χωρών αυτών.

Και ποιοι είναι τα πιο συνηθισμένα θύματα; Οι φτωχοί.

Ο Chavez άνοιξε διάπλατα τις πόρτες της χώρας του στους εμπόρους και διακινητές ναρκωτικών, ενώ ανέχεται την διαφθορά της αστυνομίας.

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών προειδοποιεί τους ταξιδιώτες στη Βενεζουέλα για τον κίνδυνο ληστειών και απαγωγής, με το που θα πατήσουν το πόδι τους στο αεροδρόμιο. Μάλιστα, στα εγκλήματα αυτά συμμετέχουν και άτομα που φοράνε επίσημες στολές…

Η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του ο Chavez είναι πενταπλάσιο εθνικό χρέος, καταρρέουσες υποδομές (και νοσοκομεία), ελλείψεις τροφίμων, έλλειψη καθαρού νερού, ηλεκτρικού ρεύματος, και καυσίμων, υψηλό πληθωρισμό, και μεγάλη εγκληματικότητα.

Χώρια την ζημιά που έκανε ο λεγόμενος Τσαβισμός στη πολιτική κουλτούρα της χώρας.

Οι φτωχοί περνάνε πολύ πιο καλά σε χώρες με ελεύθερη οικονομία όπως είναι η Χιλή, το Περού, και η Βραζιλία.

Όλοι όμως οι αριστεροί (και Αμερικάνοι) που θαυμάζουν τον Chavez δεν διδάσκονται τίποτα απ όλα αυτά, και μάλλον δεν τους νοιάζει.

S.A.

Real Clear Politics