Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
7.11.18
Παρατράγουδα στον διαγωνισμό του … κώλου!
Έχετε υπ όψιν σας τον διάσημο διαγωνισμό Miss
BumBum;
Πρόκειται για έναν διαγωνισμό καλλιστείων της Βραζιλίας,
που διεξάγεται κάθε χρόνο, και που νικήτρια ανακηρύσσεται η κοπέλα εκείνη που
έχει τα πιο θελκτικά οπίσθια, ή αλλιώς τον πιο ζουμερό κώλο.
Με μόνο όρο συμμετοχής, ο κώλος της να είναι
φυσικός, και όχι αποτέλεσμα πλαστικών επεμβάσεων, προσθετικής χειρουργικής,
κλπ.
Μάλιστα, για να εξασφαλίσουν την γνησιότητα των
οπισθίων οι διοργανωτές, υποβάλλουν όλες τις υποψήφιες σε ακτινολογική εξέταση!
Και μιλάμε για χιλιάδες υποψήφιες, αφού η
Βραζιλία εκτός από το ποδόσφαιρο, τις φαβέλες, και την εγκληματικότητα, είναι επίσης
παγκοσμίως γνωστή και για τους κώλους της…
Ιστορική συμφωνία ή επικοινωνιακό πυροτέχνημα;
Με αφορμή την «ιστορική» συμφωνία κράτους-εκκλησίας, ή μάλλον Αλέξη-Ιερώνυμου,
γράφει σήμερα ο πάντα ορθολογιστής Πάσχος Μανδραβέλης:
Ο ανιστόρητος πρωθυπουργός δέχθηκε ότι «το
Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία
έννοια, αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε», κάτι που
ο κ. Κτιστάκις αποδεικνύει ότι είναι ψεύδος: «το 1945 προβλέφθηκε για πρώτη φορά η μισθοδοσία των εφημέριων από το
Δημόσιο (Α.Ν. 536/1945). Σε αντιστάθμισμα της δαπάνης αυτής επιβλήθηκε με τον
ίδιο νόμο (α) η υποχρεωτική είσπραξη του 25% των τακτικών εσόδων των ενοριακών
ναών από το Δημόσιο και (β) η υποχρεωτική ετήσια εισφορά όλων των ορθόδοξων
οικογενειών στην ενορία τους»…
Θα πληρώνονται ως δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά δεν θα είναι…
Ο Καζαντζάκης σε ένα βιβλίο του, νομίζω «Οι Αδερφοφάδες», περιγράφει ένα
περιστατικό σε κάποιο ορεινό χωριό τις παλιές εποχές, τότε που η πείνα θέριζε απ’
άκρου σε άκρο την Ελλάδα.
Εμφανίστηκε λοιπόν στην πλατεία του χωριού ένας περιπλανώμενος καλόγερος, που
κρατούσε στα χέρια του τη κάρα ενός «αγίου», για την ευλογία της οποίας ζητούσε
μπαξίσι από τους πάμφτωχους χωρικούς.
Ένας εξ αυτών ψυλιάστηκε απάτη και τον ρώτησε «μα καλά, πριν από ένα μήνα
πέρασε από το χωριό ένας άλλος καλόγερος και είχε μαζί του την κάρα του ίδιου
Αγίου, μόνο που η δική σου είναι πολύ μικρότερη… πως γίνεται»;
Τι απάντησε ο θεομπαίχτης πλανόδιος έμπορος της πίστης; «Α… εκείνη η κάρα
ήταν του Άγιου όταν ήταν μεγάλος, η δική μου είναι από τότε που ήταν μικρό
παιδί…».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)