Θα πληρώνονται ως δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά δεν θα είναι…

Ο Καζαντζάκης σε ένα βιβλίο του, νομίζω «Οι Αδερφοφάδες», περιγράφει ένα περιστατικό σε κάποιο ορεινό χωριό τις παλιές εποχές, τότε που η πείνα θέριζε απ’ άκρου σε άκρο την Ελλάδα.

Εμφανίστηκε λοιπόν στην πλατεία του χωριού ένας περιπλανώμενος καλόγερος, που κρατούσε στα χέρια του τη κάρα ενός «αγίου», για την ευλογία της οποίας ζητούσε μπαξίσι από τους πάμφτωχους χωρικούς.

Ένας εξ αυτών ψυλιάστηκε απάτη και τον ρώτησε «μα καλά, πριν από ένα μήνα πέρασε από το χωριό ένας άλλος καλόγερος και είχε μαζί του την κάρα του ίδιου Αγίου, μόνο που η δική σου είναι πολύ μικρότερη… πως γίνεται»;

Τι απάντησε ο θεομπαίχτης πλανόδιος έμπορος της πίστης; «Α… εκείνη η κάρα ήταν του Άγιου όταν ήταν μεγάλος, η δική μου είναι από τότε που ήταν μικρό παιδί…».

Αυτά συνέβαιναν παλιά, όπου τόσο οι χωρικοί όσο και οι κληρικοί, οι καλόγεροι, κλπ. πεινούσαν εξίσου. Με διάφορους επιτήδειους να μηχανεύονται κόλπα και απάτες για να κερδίζουν χρήματα εις βάρος των αγαθών και αμόρφωτων συμπατριωτών μας.

Ακόμη και οι ιερείς της εποχής, σύμφωνα και με μαρτυρίες ξένων περιηγητών, ήταν στην ουσία εντελώς αγράμματοι, και το μόνο που ήξεραν ήταν να λειτουργούν επαναλαμβάνοντας μηχανικά προσευχές, δεήσεις, ψαλμούς, και χωρία, τα οποία είχαν απομνημονεύσει χωρίς καν να ξέρουν τη σημασία τους.

Παρ’ όλα αυτά η εκκλησία ήταν αυτή που στα χρόνια της τουρκοκρατίας κράτησε ζωντανό τον ελληνισμό, τόσο μέσω της γλώσσας όσο και μέσω της θρησκείας. Και γι’ αυτό και μόνο μπράβο της.

Από κει και πέρα χρειάστηκε να φτάσουμε σε μια ιστορική συμφωνία μεταξύ εκκλησίας και κράτους τη δεκαετία του 1930, σχετικά με την τεράστια περιουσία της πρώτης, και το 1953 (αν δεν κάνω λάθος) το κράτος ανέλαβε πλήρως την μισθοδοσία των, δημοσίων πλέον υπαλλήλων, κληρικών.

Οι οποίοι συνέχισαν βέβαια, πέραν του μισθού, να απολαμβάνουν και τα διάφορα μαύρα και αφορολόγητα τυχερά τους.

Όποιος πολιτικός σε θέση ευθύνης προσπάθησε ποτέ να τα βάλει με την εκκλησία βγήκε χαμένος. Οι ψήφοι που αυτή «ελέγχει» είναι πολλές, και όπως σε κάθε τι σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, έτσι κι εδώ, το πολιτικό κόστος πάντα υπερκαλύπτει την όποια πολιτική βούληση. Εξ ου και οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας κινούνται με ρυθμό … αραμπά.

Θυμόσαστε τον Τρίτση που πήγε κάτι να κάνει τη δεκαετία του ’80, αναγκάζοντας τον Ανδρέα να ανακρούσει πρύμνα έντρομος;

Θυμόσαστε τις ταυτότητες;

Θυμόσαστε τους Κούβελα και Παπαθεμελή, που είχαν πιάσει στασίδι σε διαφορετικά κόμματα εξουσίας εκμεταλλευόμενοι και χειραγωγώντας τις ψήφους των ευλαβών, προκειμένου αυτές να μην πάνε αλλού;

Θυμόσαστε το πρόσφατο φιάσκο του Φίλη, που έφυγε νύχτα μόλις έθιξε τα ιερά και όσια της εκκλησίας; Να ‘ταν κι άλλος…

Όλα αυτά λοιπόν ήρθε να τα λύσει ο Αλέξης, όπως έλυσε το δημοσιονομικό, το  «μακεδονικό», και οσονούπω το ζήτημα των Τσάμηδων.

Όπως μας έβγαλε από το μνημόνιο δηλαδή…

Έτσι και χθες, ανακοίνωσε με στόμφο πως επιτέλους επιτεύχθηκε ο περίφημος διαχωρισμός κράτους εκκλησίας, μόνο που εμένα μου θύμισε μια ακόμη στροφή 360^ο αλά Τσίπρα.

Μια ακόμη εξαπάτηση των ηλίθιων, που συνεχίζουν να πιστεύουν στις μεγαλόστομες φανφάρες του Λένιν των Βαλκανίων.

Με αποκορύφωμα το περίφημο πλέον, που έχει γίνει viral, και που όταν το άκουσα χθες ζωντανά τσιμπιόμουν για να δω αν είμαι ξύπνιος ή όχι.

Οι 9.000 περίπου κληρικοί, είπε ο Αλέξης, σε αγαστή συνεργασία με τον Ιερώνυμο,  θα πάψουν να θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά το δημόσιο αντί για τους μισθούς τους θα πληρώνει στην εκκλησία ένα ετήσιο επίδομα ίσο με το ύψος της μισθοδοσίας αυτής, το οποίο και θα αναπροσαρμόζεται κάθε φορά ανάλογα με τις διακυμάνσεις των μισθών του δημοσίου.

Θα πληρώνονται δηλαδή ως  δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά δεν θα είναι…

Ή αλλιώς, εκεί που σταματάει η λογική αρχίζει ο Σύριζα!

Και ρωτάει ο άλλος ο ανευλαβής: Με τις κρατήσεις τους τι θα γίνεται;

Με την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη;

Με το συνταξιοδοτικό τους;

Κι αν θέλει κάποιος παπάς να κάνει μετάταξη στον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό;

Μεγάλο μπέρδεμα…

Χώρια το άλλο: Τι θα γίνει με τους νεωκόρους, τους καντηλανάφτες, και λοιπούς επαγγελματίες της πίστης;

Ίσως, λένε, εδώ να ισχύσει η πρόταση του Σπίρτζη να τους μετατάξει όλους και να τους κάνει ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ή να τους στείλει γραμματείς στα ειρηνοδικεία… ποιος ξέρει;

Για να σοβαρευτούμε, το εν λόγω ζήτημα είναι ιδιαίτερα καυτό, κι απορώ στη συγκεκριμένη περίπτωση ποιος έπιασε Κώτσο τον άλλο… ο Αλέξης τον Ιερώνυμο, ή το αντίστροφο;

Εκτός κι αν βγαίνουν και οι δυο κερδισμένοι. Ο μεν «αριστερός» Αλέξης για να λέει στα γίδια ότι επιτέλους κατάφερε αυτό που δεν μπόρεσε κανένας άλλος προκάτοχός του, και επιπλέον να κορδώνεται στα ξένα αφεντικά του ότι «έδιωξε» 9.000 δημοσίους υπαλλήλους, ανοίγοντας παράλληλα την κερκόπορτα για ισόποσες (μπορεί και παραπάνω) προσλήψεις στο ευρύτερο δημόσιο εν όψει εκλογών…

Ο δε Ιερώνυμος για να ελέγχει πλήρως τους κληρικούς, κρατώντας το πουγκί της μισθοδοσίας τους.

Με τους ίδιου τους κληρικούς να ανεβαίνουν στα κάγκελα, διότι όπως άκουσα τον εκπρόσωπό τους να λέει το πρωί σε κανάλι, κανείς τους δεν είχε ιδέα, όλοι συνελήφθησαν εξ απήνης, και ότι οι αντιδράσεις τους θα είναι μαζικές και πρωτοφανείς!

Και ποια είναι η σωστή λύση για την μισθοδοσία των κληρικών  ρε παλουκάρι… θα ρωτήσει κάποιος εύλογα.

Περιέργως, η λύση είναι αυτή που ψέλλισε πριν από δυο χρόνια ο Κουράκης (ο ποιητής-γιατρός-επαναστάτης) αλλά τον πήραν με τα λεμόνια. Και με τον οποίο για πρώτη φορά συμφωνώ, καθώς είναι κάτι που είχα σκεφτεί εδώ και πολλά χρόνια, παίρνοντας ως παράδειγμα κάποιες βορειοευρωπαϊκές χώρες.

Οι φορολογούμενοι δηλαδή να πληρώνουν τους κληρικούς του δόγματός τους αναλογικά, και με βάση τι θρήσκευμα δηλώνουν στη φορολογική τους δήλωση.

Έτσι, όσοι δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, Καθολικοί, κλπ θα πληρώνουν μέσω των φόρων τους τον κλήρο της δικής τους εκκλησίας. Και όποιοι δηλώνουν άθεοι, δεν θα πληρώνουν τίποτα.

Απλά πράγματα, και τότε μάλιστα θα φανεί ποιοι εξ ημών είμαστε όντως ευλαβείς και θρησκευόμενοι, και ποιοι απλά πουλάμε φούμαρα. Όταν δηλαδή χρειαστεί να στηρίξουμε την πίστη μας με την τσέπη μας.

Διότι δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι επί τουρκοκρατίας, εκτός από το παιδομάζωμα, τα σκλαβοπάζαρα,  και τους βίαιους εξισλαμισμούς,  υπήρχαν παράλληλα και μαζικοί εθελοντικοί εξισλαμισμοί Ρωμιών, μόνο και μόνο για να αποφύγουν τον βαρύ κεφαλικό φόρο που πλήρωναν άπαντες πλην των Μουσουλμάνων.

Τέλος, επειδή όλα είναι σχετικά, μπορεί να τρωγόμαστε τώρα (και για καμιά εβδομάδα ακόμη) για τους 9.000 δημοσίους υπαλλήλους κληρικούς, αλλά να μη ξεχνάμε πως μόνο ο Δήμος Θεσσαλονίκης απασχολεί κάπου 4.500 δημοτικούς υπαλλήλους, που πληρώνονται από τον δημόσιο κορβανά… ενώ η πόλη της Θεσσαλονίκης αποτελείται από  καμιά δεκαριά όμορους δήμους!

Κάντε την αναγωγή για ολόκληρη την Ελλάδα, προσθέστε και όλους τους μετακλητούς αφισοκολλητές και συμβούλους αλά Καρανίκα, κι ελάτε μετά να μου μιλήσετε για τους παπάδες…

Strange Attractor