Σαν από καιρό σχεδιασμένα…

Κάποτε, πριν από πολλές δεκαετίες, στα πλαίσια κάποιων ερευνών που έκανα λόγω σπουδών (σε ξένο πανεπιστήμιο), είχαν πέσει στα χέρια μου παλιά απόρρητα διαβαθμισμένα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που είχαν «ανοίξει» πρόσφατα, και με βάση τα οποία υπήρχε από τη δεκαετία του ‘50 σχέδιο (επί χάρτου) των Αμερικανών για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, ανεξαρτητοποίηση της Δ. Θράκης, και πρόσβαση της Γιουγκοσλαβίας στον Θερμαϊκό, με κοινή χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης στο οποίο θα δημιουργούνταν μεγάλη ελεύθερη εμπορική ζώνη.

Η δε Θεσσαλονίκη προορίζονταν για μια πολυεθνική, πολυπολιτισμική, εμπορική (και όχι μόνο) πρωτεύουσα των κάτω Βαλκανίων.

Μιλάω για εποχή ψυχρού πολέμου, πολύ πιο πριν από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, και πολύ πιο πριν από ΑΟΖ κλπ...

Αυτούς θέλαμε, αυτοί μας κυβερνούν…

Όταν ήταν στο 3% ήταν όλο μαγκιά. Ολημερίς ξημεροβραδιαζόντουσαν στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, και στα τηλεοπτικά πάνελ, έχοντας ως «επάγγελμα» το να καταγγέλλουν, να λοιδορούν, να βρίζουν, να φτύνουν, και να απειλούν τους όποιους κυβερνώντες, οι οποίοι όλοι ανεξαιρέτως ήταν τσιράκια και ενεργούμενα των ξένων συμφερόντων, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μοιράζοντας άχυρο στον ζαλισμένο λαό.

Άρνηση για την άρνηση, και καταγγελία των πάντων. 

Αυτοί ήταν οι συριζαίοι, οι άδολοι αγωνιστές, που αν ποτέ κυβερνούσαν θα μας δίδασκαν δημοκρατία, ήθος,  και αξιοπρέπεια. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε ήξεραν πολύ καλά τι κάνουν. Όποιος ήταν τρόφιμος των «λαοδικείων» του Μάκη, του πολυπράγμονα Αυτιά, ή όποιος έστηνε μια πρόχειρη «επανάσταση» σε κάποια πλατεία, κατέληξε βουλευτής ή ακόμη και υπουργός. Τυχαίο;

Ο Ρωμανιάς, μου λένε, κοιμόνταν σε τροχόσπιτο στο πάρκινγκ του ΣΚΑΙ, για να είναι φρέσκος κάθε πρωί χαράματα να ξεδιπλώσει στον Αυτιά το όραμά του για πλέρια δημοκρατία και για αυξήσεις των συντάξεων.

Και μετά ήρθαν τα πάνω κάτω, κι από δω παν κι άλλοι…