Μια Ζωή Σικέ (32)

Το σκοτάδι ήταν απόλυτο.

Είναι δύσκολο να το δεχτούμε, αλλά το διάστημα είναι θεοσκότεινο.

Οι αποστάσεις μεταξύ των αστεριών και των λοιπών σωμάτων είναι τόσο τεράστιες που φώς δεν βλέπεις πουθενά.

Ας είναι καλά τα φωτάκια που τρεμόπαιζαν στο ταμπλό και στις οθόνες του διαστημόπλοιου.

Φωτάκια που μάλλον όριζαν ηλεκτρονικά την πορεία που το σκάφος ακολουθούσε στην πράξη.

Η πορεία που ακολουθούσε το σκάφος βέβαια ήταν σαφώς προκαθορισμένη από τα πριν.

Τίποτα δεν είχε αφεθεί στη τύχη από τους επιστήμονες.

Μόνο εγώ. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω.

Γιατί ήμουν σ`αυτό το διαστημικό ταξίδι;

Τι στο διάβολο είχε συμβεί πάλι;

Δεν ξέρω…

Ναι στους … βλαχοβουλευτές.

Στην πολιτική και στον έρωτα όλα επιτρέπονται, αρκεί να συμφωνούν τα εμπλεκόμενα κατά περίπτωση μέρη, επιμένει ένας παλαιός κοινοβουλευτικός με πολυτάραχο προσωπικό και δημόσιο βίο.

Όλα; Ε, όχι και όλα, είναι η πιο ψύχραιμη προσέγγιση, καθώς υπάρχουν αρχές και αξίες που δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραβιάζονται προς χάριν οιουδήποτε σκοπού.

Η ελληνική πολιτική Ιστορία, όμως, είναι γεμάτη από περιπτώσεις απόλυτου αμοραλισμού και ανίερων συμμαχιών.

Το προσκλητήριο του Τσίπρα…

Αν θέλουμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όσα είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας προς τους βουλευτές της πλειοψηφίας -το «προσκλητήριο αποστασίας» που θα ’λεγε και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος- είναι προς τη δημοκρατική κατεύθυνση και πιθανότατα ένα ακόμη βήμα εκλογίκευσης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αρκεί να σκεφθούμε τους εναλλακτικούς τρόπους για την πτώση της κυβέρνησης που είχε κατά καιρούς υπονοήσει ή διατυπώσει ευθέως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κατώτατη εκπαίδευση…

Το εξάμηνο που θα χαθεί είναι το ελάχιστο μπροστά στην κατάρρευση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης.

Η άσχημη προοπτική θα άφηνε μια ελπίδα ανατροπής αν καθένας από τους πρωταγωνιστές δεν ήταν τόσο λίγος.

Ο υπουργός λίγος, ο πρύτανης λίγος, ο υπάλληλος λίγος, ο φοιτητής λίγος.

Είναι όλοι απροετοίμαστοι για τη θλιβερή εξέλιξη_ παρά το γεγονός ότι οι πρώτες ενδείξεις της κατάρρευσης καταγράφονται προ εικοσαετίας.

Οι πρώτες 100 μέρες μετά το Τέξας…

Πριν λίγες μέρες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσίασε το πρόγραμμα των πρώτων 100 ημερών της διακυβέρνησης. Αναφέρθηκε δηλαδή στα πρώτα μέτρα που θα λάβει η Αριστερά και τα οποία θα αντικαταστήσουν το Μνημόνιο.

Με λίγα λόγια, παρουσίασε  ένα Σχέδιο Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της χώρας το οποίο ονόμασε Εθνικό και το οποίο  θα περιλαμβάνει την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού στα προ Μνημονίου επίπεδα, τον έλεγχο των απολύσεων, τον νέο αναπτυξιακό νόμο, τη σύσταση περιουσιολογίου, καθώς και δίκαιου και σταθερού φορολογικού συστήματος.

Φτιάξτε ιδιωτικά πανεπιστήμια….

Θα μπορούσε να γίνει στο Ελληνικό.

Ίσως και στην καρδιά της Αθήνας.

Στον Ελαιώνα, εκεί που οι κορμοράνοι θρέφονται με τα όνειρα των Παναθηναϊκών για καινούργιο γήπεδο.

Το campus του πρώτου-ίσως και μοναδικού-ελληνικού ιδιωτικού πανεπιστημίου.

Με χιλιάδες φοιτητές από την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή.

Με ανταγωνιστικά προγράμματα σπουδών που θα φωτίζονται από ελληνικό φως και μαθήματα στον ίσκιο της Ακρόπολης-ούτε η Οξφόρδη δεν θα έχει τέτοιο μάρκετινγκ.

Κι όμως, το ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνείται πεισματικά την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος…

Όποιος πρόλαβε…

Ξεφυλλίζεις τη νομολογία για το «νόμο Κατσέλη» και δεν ξέρεις από τι να πρωτοεκπλαγείς.

Ζευγάρι καθηγητών, λέει, έχει δάνεια τριακόσιες τριάντα χιλιάδες.

Στεγαστικό, καταναλωτικά ανοιχτής γραμμής, διακοποδάνεια, αναλήψεις από κάρτες και τα συναφή.

Επειδή τα εισοδήματά του μειώθηκαν κατά 20%, «κουρεύονται» και τα δάνεια.

Λες, άντε να κουρεύτηκαν και αυτά κατά 20%.

Όχι! Αντί για τριακόσια τριάντα, το ζευγάρι πληρώνει κάτι λιγότερο από τα μισά και πηγαίνει στην ευχή της Παναγίας.

Η τριώροφη μονοκατοικία, αγορασμένη με δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών, δηλαδή φορέα του δημοσίου, εξαιρείται από την υποχρέωση εκποίησης.

Το ίδιο και τα χωράφια.