Teardrop...

Massive Attack

Η συνδικαλδημοκρατία αντεπιτίθεται…

Τα επτά, συναπτά έτη της οικονομικής  κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας και εξαθλιώνει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερους Έλληνες δεν φαίνεται να πτοούν στο ελάχιστο, την συστηματική και από κοινού επιδίωξη για την εκπλήρωση κομματικών στόχων και προσωπικών φιλοδοξιών των στελεχών της συμπολίτευσης.

Προσλήψεις, διορισμοί, τοποθετήσεις στελεχών, αναθέσεις, δανειοδοτήσεις και προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός νέου καθεστώτος από τα δυο μικροκόμματα της συγκυβέρνησης που παραδόξως δεν ταυτίζουν το κοντινό τους μέλλον με την έξοδο της χώρας μας από την κρίση, αλλά με την εξυπηρέτηση της πελατειακής τους βάσης και την προσπάθεια δημιουργίας νέων συμμαχιών, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό…

Έξοδος στις αγορές ή έξοδος από το ευρώ;

Ξεκινώ με δυο παραδοχές οι οποίες επεξηγούν και την διπλή στρατηγική Τσίπρα που θα περιγράψω: Πρώτη παραδοχή: Για έναν πολιτικό, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Όποια και αν είναι αυτά. Μακιαβελική αρχή που πραγματώθηκε πλήρως από τον Στάλιν. Δεύτερη παραδοχή: Για έναν Αριστερό πολιτικό, κάθε ημέρα που περνά και βρίσκεται στην εξουσία, είναι μια ιστορική νίκη για την Αριστερά.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει από καιρό ενσωματώσει στον τρόπο σκέψης του τις δυο παραπάνω παραδοχές. Δεν διστάζει να υποκρίνεται πως πιστεύει σε αυτά που εφαρμόζει με σκοπό την έξοδο της χώρας στις αγορές χωρίς μνημόνια, ενώ την ίδια στιγμή έχει ήδη καταστρώσει στρατηγική πλήρους ρήξης με τους δανειστές αλλά και εξόδου της χώρας από το ευρώ...

Η κατάρα του να είσαι έξυπνος…

«Οι έξυπνοι και ευτυχισμένοι είναι το πιο σπάνιο πράγμα που έχω συναντήσει…»

Ernest Hemingway

Το να έχει έναν πιστό σύντροφο που τον αγαπάει, μια καλή οικογένεια, και μια αξιόλογη καριέρα, δεν είναι αρκετά ώστε ο έξυπνος άνθρωπος να μην αισθάνεται θλίψη και μελαγχολία.

Ιδού έξι πιθανοί λόγοι για τους οποίους οι έξυπνοι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι:

Είναι θύματα της υπερβολικής ανάλυσης των πραγμάτων.

Πολλοί από εκείνους που διαθέτουν υψηλή νοημοσύνη τείνουν να σκέπτονται πολύ, και να αναλύουν τα πάντα στη ζωή τους, στο περιβάλλον τους, και όχι μόνο. Η πολλή σκέψη όμως γίνεται κουραστική, ειδικά όταν οδηγεί σε συμπεράσματα τα οποία προκαλούν αγανάκτηση. Αυτό προκαλεί ένα επιπλέον βάρος, το οποίο ο έξυπνος άνθρωπος δεν μπορεί να παρακάμψει, όσο σκληρή κι αν είναι η εμπειρία που βιώνει…

Ο νέος διπολισμός και η τελική αναμέτρηση…

Όσοι βλέπουν πέρα από τη μύτη τους αντιλαμβάνονται ότι μια τεράστια ιστορική κλεψύδρα συνδεδεμένη με τη μοίρα της χώρας βρίσκεται ήδη σε λειτουργία: η  Ελλάδα οφείλει να πετύχει κάποιους στόχους -με αντίστοιχες θυσίες- ως τα μέσα του 2018 για να κατοχυρώσει τη θέση της στην  Ευρωζώνη- ως  αναγκαία προϋπόθεση  μέλλουσας ανάκαμψης.

Στο κοινοβουλευτικό σύστημα η διαχείριση αυτών των εκκρεμοτήτων περνάει από τη δράση των κομμάτων, που -οφείλουν να- εκπροσωπούν την κοινωνία, να συνομιλούν μαζί της με ειλικρίνεια και  να διαμορφώνουν τους θεσμούς που θα λειτουργήσουν ως ράγες για το καλύτερο δυνατό μέλλον. Αυτή είναι η αποστολή του πολιτικού  συστήματος...

Πρώτη φορά καρμανιόλα Αριστερά!

Η Πρώτη φορά Αριστερά είναι αυτοπροσώπως ο Μολώχ της ασφάλτου με περικεφαλαία.

Εξαιρετική εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι μόνο δύο από τους τόσους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν και εξέφρασαν δημόσια την ηλίθια και κτηνώδη άποψη ότι η τραγωδία στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας με την Porsche του πλούσιου παιδιού, το οποίο ξεκλήρισε τρεις οικογένειες μαζί με τη δικιά του, είχε ΤΑΞΙΚΟ χαρακτήρα.

Τι να πει κανείς… Ανέβηκαν τόσο πολύ στα μάτια μου ως κόμμα γιατί, όπως το υπολογίζω, πολύ περισσότεροι από τα δύο ανθρωποειδή μέλη του (που έσπευσαν μετά να ανακαλέσουν λέγοντας, δυστυχώς, περίπου τα ίδια) νιώθουν μέσα τους τα αντίστοιχα ευγενή συναισθήματα και όχι μόνο για τα τροχαία. Τουτέστιν, πεθαίνει ένας γείτονας με πολλές «κατσίκες»; Καλά να πάθει τέτοιος που ήταν! Κλείνει μια βιομηχανία και συλλαμβάνουν ένα ιστορικό όνομα για χρέη; Επιτέλους, τιμωρία στον καπιταλιστή, επιχαίρουν και τους είναι αδιάφορο πόσοι μένουν άνεργοι. Αυτό είναι το πρώτο αυθόρμητο συναίσθημά τους πριν απ’ οτιδήποτε άλλο…