Wid Horses...

The Rolling Stones

Πού το πας, Αλέξη;

Δημοσιεύαμε εδώ στις 29 Ιουνίου 2015: «ΟΧΙ σημαίνει διακοπή ρευστού τραπεζών, ήτοι δυο τα τινά: Λειτουργία της οικονομίας υπό νόμισμα νέο, ή κούρεμα καταθέσεων ώστε να διασφαλιστεί μια κεφαλαιακή βάση των ιδρυμάτων ικανή να τα κρατά σε λειτουργία. Δεν υπάρχει τρίτη οδός.»

 

Ακούει φωνές...

Αυτό που τότε δεν φανταζόμασταν είναι το πόσο κτηνώδεις κοροϊδίες είναι ικανός να συλλάβει και να φέρει εις πέρας ο Αλέξης Τσίπρας με την αυλή του. Συνεπώς, όταν στις 15 Ιουνίου του ίδιου έτους σημειώναμε, ότι «η συγκυβέρνηση βρίσκεται μισό βήμα από το να τινάξει στον αέρα τη γεωπολιτική στόχευση της ελλαδικής μεταπολίτευσης στο σύνολό της», πιστεύαμε, ότι οι πληροφορίες περί IOUs και έκκλησης στη Ρωσία για διευκόλυνση μετάβασης σε εθνικό νόμισμα σήμαιναν, πως σε περίπτωση επικράτησης του ΟΧΙ θα έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο. Αυτό δεν συνέβη τελικά, όχι διότι το σχέδιο δεν ήταν έτοιμο, ούτε διότι επικράτησε το ΝΑΙ, αλλά διότι με μια κωλοτούμπα παγκόσμιας πρωτοτυπίας, ο Αλέξης κρέμασε εν μια νυκτί το νυχτωμένο 62% των Ελλήνων ψηφοφόρων.,, 

Τι έχεις Γιάνη; Τι είχα πάντα!

Παλιό είναι το σεναριακό μοτίβο σε ταινίες τρόμου όπου -ως από μηχανής θεός- εμφανίζεται εκείνος ο οποίος θα λύσει το μυστήριο, θα αποτρέψει την καταστροφή, θα σώσει την ηρωίδα, καθώς ωστόσο η δράση προχωράει, αποδεικνύεται ότι πρόκειται για μανιακό δολοφόνο υπό μεταμφίεση, δραπέτη φυλακής ή -συνηθέστερα- ψυχιατρείου. Τόσο παλιό, ώστε οι ψημένοι σινεφίλ παίρνουν τον τρελό χαμπάρι από τη δεύτερη κιόλας ή την τρίτη σκηνή του και το ενδιαφέρον τους περιορίζεται στο πώς ο σκηνοθέτης θα αφηγηθεί τη χιλιοειπωμένη ιστορία.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης εισέβαλε στον δημόσιο βίο μεσούντος του 2010, λίγο πριν ή λίγο μετά από την ψήφιση του πρώτου μνημονίου. Άρχισε να αρθρογραφεί συχνά-πυκνά στο Protagon, που διευθυνόταν τότε από τον Σταύρο Θεοδωράκη, με την ιδιότητα του καθηγητή πανεπιστημίου, στο πεδίο των οικονομικών ή της θεωρίας των παιγνίων…

Συριζαίοι να ντουφεκάνε συριζαίους;

Οι περισσότεροι εστίασαν στην Βαρουφακειάδα. Για μένα όμως άλλη ήταν η είδηση που ξεχώρισε το ΠΣΚ που μας πέρασε. Ο Πάνος ο Καμμένος που λέτε έχρισε (sic) τον Παϊσιο προστάτη των Διαβιβάσεων στο στρατό!

Καταρχήν έκπληξη. Ομολογώ πως δεν γνώριζα πως το ποιος Άγιος προστατεύει τι ορίζεται από την πολιτική ηγεσία της χώρας. Πάντα πίστευα πως τέτοιας μορφής αποφάσεις παίρνονται από την Ιερά Σύνοδο ή κάτι τέτοιο. Anyway όμως. Το ζουμί είναι αλλού…

Ήμουν "άπειρος" είπε. "Άδειασέ μας τη γωνιά" απαντάμε…

Ήμουν άπειρος, είπε ο λαοπρόβλητος Πρωθυπουργός μας. Δεν είναι απλά μία φράση. Είναι μια φράση, που προσπαθεί να αιτιολογήσει το μαύρο χάλι, που λόγω της ομολογουμένης πλέον απειρίας του, έφερε στη Χώρα.

Αν ήθελε να είναι ειλικρινής όφειλε να συνεχίσει λέγοντας "ήμουν άπειρος, ανίκανος,  επί χρόνια μιλούσα για το δίκιο του εργαζόμενου ενώ δεν είχα δουλέψει ποτέ, δεν είχα διοικήσει ούτε περίπτερο, επί χρόνια μιλούσα για τις αρχές της Αριστεράς και τελικά απέδειξα ότι Αριστερά δεν υπάρχει",  και τότε θα λέγαμε ότι να, κάτι έχει καταλάβει. Και φυσικά η φράση θα έπρεπε να τελειώνει "συγνώμη κ. Σαμαρά που έριξα την Κυβέρνησή σας"…