Στους χώρους της ευρύτερη Αριστεράς, πλην ΚΚΕ,
είχε μεγάλο σουξέ κατά τη Μεταπολίτευση ο στίχος του Ελύτη «όταν ακούς «τάξη»
ανθρώπινο κρέας μυρίζει».
Ήταν η «ελευθεριακή» υπόκρουση με αντιστασιακή
εσάνς, ενάντια στο… αστυνομικό κράτος της μεταπολίτευσης. Που ήταν τόσο
αστυνομικό ώστε ούτε ένας συνδικαλιστή δεν φυλακίστηκε ποτέ (και καλώς φυσικά),
ούτε ένας χουλιγκάνος των γηπέδων, ούτε ένα μπαχαλάκιας δεν πλήρωσε για τις
ζημιές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που πραγματοποίησε εν αγωνιστική
«μέθεξη», ούτε ένας νόμος δεν υπήρξε που να μην καταπατηθεί…