The Mercy Seat...

Nick Cave and The Bad Seeds

Τσουρέκια, τρίγωνα Πανοράματος, και … πολιτική συνέπεια!

Διαβάζω σήμερα στο ΒΗΜΑ και γελάω… ενθυμούμενος το κλασικό sic transit gloria mundi, που ο Αλέξης έμελλε να το ζήσει μέσα σε ελάχιστους μόλις μήνες.

Γράφει λοιπόν ο καλά πληροφορημένος Βηματοδότης (δείτε το λίνκ στο τέλος):

Το τσουρέκι στον... Πούτιν με αγάπη…

Π. Καμμένος: Ο «εθνικός συκοφάντης»;

Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, απ’ όταν διάβασα την πρώτη βιογραφία του Χίτλερ. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση και γι’ αυτό μου έμεινε, ήταν η «τεχνική του μεγάλου ψέματος».

«Δίδασκε» λοιπόν ό Χίτλερ ότι, το μικρό ψέμα δεν γίνεται εύκολα πιστευτό. Κι αυτό γιατί όλοι οι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή λένε μικρά ψέματα, οπότε είναι «εκπαιδευμένοι» να τα θεωρούν πιθανά και έτσι τα διακρίνουν.

Αντίθετα, όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα, τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό. Και αυτό γιατί, επειδή δεν το χρησιμοποιούν οι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή, το θεωρούν αδιανόητο να είναι ψέμα…

Kαλώς ορίσατε στην πραγματικότητα…

Όλα τα παραμύθια έχουν ένα τέλος. Είτε είναι εμπνευσμένα είτε όχι, όλα έχουν μια κατάληξη.

Το δικό μας εγχώριο μεγάλης διάρκειας μύθευμα έλαβε επιτέλους αυτό που του άξιζε. Ένα πανηγυρικό εκκωφαντικό τέλος.

Το ελληνικό παραμυθάκι μας εμπεριείχε εύκολες λύσεις για δυσθεώρητα προβλήματα. Έτσι δεν τα έλυνε μα τα διαιώνιζε κάνοντάς τα ακόμη δυσκολότερα.

Παρέα στις εύκολες λύσεις, για να γίνουν πειστικότερες και να αποκτήσουν ένα στοιχειώδες υπόβαθρο, προστέθηκαν και ψευδαισθήσεις...

Και η επανα-συσπείρωση;

«Η δήλωση έγινε από τον τέως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη και προσωπικά τη θεωρώ ιδιαιτέρως σημαντική. Είπε επί λέξει πως «μετά τις εκλογές θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ ν' ανασυσπειρωθεί, διότι κόμμα χωρίς τη δέσμευση όλων σε κοινές αρχές και κανόνες δεν είναι κόμμα».

Υπάρχει κανείς που να θεωρεί υπερβολική ή παράλογη την άποψη αυτή;Υποθέτω πως όχι.

Μοιραία, όμως, η ομολογία του Δραγασάκη έχει τις επιπτώσεις της. Διότι ένα από τα συμπεράσματα στα οποία αναπόφευκτα οδηγείται ο απλός πολίτης είναι πως, από τη στιγμή που εύλογα αμφισβητείται η δυνατότητα να είναι κόμμα ένα σύνολο ατόμων που δεν δεσμεύονται ως προς τις αρχές και τους κανόνες που θα υπηρετήσουν, τότε είναι όχι μόνο παράλογο αλλά και επικίνδυνο ν' αναλάβουν οι άνθρωποι αυτοί τη διακυβέρνηση μιας χώρας.

Κάτι που δυστυχώς το έχουμε ήδη διαπιστώσει και βρισκόμαστε υπό την απειλή να το ξαναδιαπιστώσουμε...

Ο,τι ακούει στο κομμωτήριο…

Μετά τα (προ)χθεσινά, ελπίζω θα συμφωνήσετε ότι κάνω πολύ καλά και την λέω «μεγαλομπεμπέκα». Οι  δηλώσεις της τέως υπουργού (!) Μετανάστευσης, για νησιά που πλούτισαν από τους πρόσφυγες και τεράστιους τζίρους στα εμπορικά καταστήματα, έδειξαν ότι η γυναίκα αυτή έχει πράγματι στο μυαλό της την ελαφρότητα ενός τηλεοπτικού πρωινάδικου: αυτά που λέει είναι, πάνω κάτω, αυτά που άκουσε από τις φίλες της στο κομμωτήριο.

«Στην τελειοτέρα κοινωνία», που λέει ο Καβάφης, σε μια κοινωνία όπως την οραματίζεται η Αριστερά, η κυρία Τασία θα παρουσίαζε την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη…