Last Call to Paris...

Παύλος Παυλίδης...

Αξιολύπητη γελοιοποίηση…

 Άκουγα τον Παπαδημούλη κι άλλα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να λένε για το υψηλό κόστος δανεισμού της χώρας από τις αγορές, σε σχέση με το επιτόκιο της τρόικας.

Κι εν μέρει έχουν δίκιο.

Από την άλλη πλευρά, έχει άδικο αναφορικά με τα στοιχεία εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, αφού το ποσό είναι μικρό και το επιτόκιο πολύ μικρότερο από εκείνο που αρχικά υπολογιζόταν.

Συνεπώς, ο δανεισμός από τις αγορές, πλέον του ότι δημιουργεί μια ανάσα αισιοδοξίας για την ελληνική οικονομία, πλέον του ότι δημιουργεί την απόλυτη αίσθηση εμπιστοσύνης από τους δανειστές, έχει κι άλλο ένα μέγιστο πλεονέκτημα.

Θα προκαλέσει –λογικά- αλυσιδωτές θετικές επιπτώσεις, τόσο στο εξωτερικό όσο και εντός της χώρας.

Στο βάθος βλέπω εργάτες να ανασηκώνουν τα μανίκια τους…

H έξοδος στις αγορές αποτελεί αναμφισβήτητα μια επιτυχία της τρόικα, του Υπουργείου Οικονομικών, του Γιάννη Στουρνάρα και της κυβέρνησης.

Κυρίως αποτελεί επιτυχία των ελλήνων πολιτών, που έκλεισαν τ’ αυτιά τους σε όλους εκείνους που τους καλούσαν να τα διαλύσουν όλα και να μετατρέψουν την πλατεία Συντάγματος σε πλατεία Ταχρίρ. 

Να σύρουν δηλαδή τη χώρα τους έξω από την Ευρώπη και να τη ρίξουν στην αγκαλιά του τρίτου κόσμου, στη βία και στην ανέχεια, στην απόλυτη πολιτιστική υποβάθμιση.

Και για να μην μασάμε τα λόγια μας αυτή η προτροπή διατυπώθηκε ευθαρσώς και με χίλιους τόνους από την Αριστερά.

Μια Αριστερά δέσμια της ιδεοληψίας και των παραδόσεών της που θέλουν την Ελλάδα χώρα της Ανατολής και όχι της Ευρώπης, χώρα απομονωμένη και οπισθοδρομική, χώρα των συγκρούσεων και όχι των ειρηνικών έργων.

Η φιλοσοφία του κρατήρα.

 Οι σουρρεαλιστές, πριν αρχίσουν να παίρνουν τους εαυτούς τους στα σοβαρά, σταδιοδρόμησαν ως παλιοπαρέα που δεν ήθελε με τίποτε να περάσει απαρατήρητη.

Ο Αραγκόν, προκειμένου να προκαλέσει σκάνδαλο τους πρότεινε να βάλουν βόμβα σε ένα βαγόνι της πρώτης θέσης.

Ο Νταλί, ευφυέστερος του Αραγκόν ούτως ή άλλως, αντιπρότεινε πως αν ήθελαν να προκαλέσουν πραγματικό σκάνδαλο να έβαζαν βόμβα σε βαγόνι της τρίτης θέσης.

Ο Αραγκόν θύμωσε τόσο πολύ που του έκοψε και την καλημέρα και δεν του ξαναμίλησε ποτέ…

Μύθοι και αλήθειες για την έξοδο στις αγορές.

Η Ελλάδα επανήλθε στις αγορές κι αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα, με θετικές πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις .
Ξεπέρασαν τα 20 δισ. ευρώ οι προσφορές για το ελληνικό πενταετές ομόλογο στην πρώτη μακροπρόθεσμη έκδοση ομολόγου μετά από τη διάσωση το 2010, με την απόδοση να φθάνει το 4,95% και η απορρόφηση των προσφορών έφτασε τα 3 δισ. ευρώ (περί τις 7 φορές υπερκάλυψη).

Με την επιτυχία της έκδοσης ανατρέπονται τρείς μύθοι:

-Ο πρώτος μύθος που ανατράπηκε είναι ότι «τα επιτόκια του μνημονίου είναι τοκογλυφικά»

-Ο δεύτερος μύθος που ανατράπηκε είναι ότι «η Ελλάδα μπορεί να σταθεί μόνη της, εκτός Ευρώπης»

-Ο τρίτος μύθος που ανατράπηκε είναι ότι «δεν υπάρχει βελτίωση του οικονομικού κλίματος και θετικές προοπτικές στην ελληνική οικονομία»

Εσείς τι θα ψηφίσετε;

Είσαι κοινωνικός επιστήμονας.

Και λες, δεν περνάω από μια από τις μεγάλες, γνωστές εταιρείες δημοσκοπήσεων να δω αν θέλουν κανέναν ερευνητή, τώρα που βρισκόμαστε και σε προεκλογική περίοδο;

Ο κύριος στο τηλέφωνο ευγενέστατος.

Σου λέει πέρνα, μέχρι το βράδυ εδώ θα είμαστε. Και πας…

Έξοδος στις αγορές… και Εφιάλτες.

Όποιος πιστεύει ότι η έξοδος στις αγορές και η επιτυχία που σημείωσε, σχεδιάστηκε μέσα σε μια μέρα και αποφασίστηκε προκειμένου να κερδίσει η κυβέρνηση προεκλογικούς πόντους, είναι είτε ανόητος, είτε άσχετος.

Η διαδικασία της πρώτης εξόδου στις αγορές ξεκίνησε πριν από μερικές εβδομάδες κάτω από άκρα μυστικότητα αφού οι κερδοσκόποι πάντα καραδοκούν.

Κι όπως έλεγε και λέει η κυβέρνηση, δεν πρόκειται για μια «κανονική» έξοδο, αλλά για δοκιμαστική, ένα τεστ της Ελλάδας για να δει αν κέρδισε την εμπιστοσύνη των αγορών.

Να θυμίσουμε μόνο για όσους δεν το ξέρουν ή το ξέχασαν ότι σε αντίστοιχη δοκιμαστική έξοδο η Πορτογαλία πέτυχε επιτόκιο 4,9% ενώ η Ιρλανδία κοντά στο 6%, πάλι για 5ετή ομόλογα.