Ο Ερντογάν, και η λατρεία της προσωπικότητας…

Αυτό το διάστημα ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου αποχαιρετά διάφορους επικεφαλής κρατικών οργανισμών και θεσμών, στρατιωτικούς, πολιτικούς, κ.ά. Στις 22 Μαίου, σε ένα έκτακτο συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ θα αντικατασταθεί στη θέση του από κάποιον με χαμηλότερο προφίλ, και πιο υπάκουο στον κυρίαρχο του παιχνιδιού, τον πρόεδρο Ταγκίπ Ερντογάν.

Μπορούμε με ασφάλεια να προβλέψουμε ότι η αποχώρηση του Νταβούτογλου σηματοδοτεί μια ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια του Ερντογάν. Η νέα δομή ισχύος συμπεριλαμβάνει ένα καινούργιο αφήγημα, μέσα από το οποίο η υπακοή στον ηγέτη επαινείται ως αρετή, και απαιτείται ως καθήκον…

Οι δικές μας αυταπάτες για τον ΣΥΡΙΖΑ…

Εξαντληθήκαμε να σχολιάζουμε την γνωστή, περί αυταπάτης, φράση του Α. Τσίπρα, νομίζοντας πως συντελούμε στην αποδόμηση τόσο της προσωπικότητας του, όσο και της πολιτικής του. Δεν επρόκειτο ούτε για αυτοκριτική, ούτε για εξομολόγηση. Ήταν ένας ακόμα κυνικά υπολογισμένος επικοινωνιακός ελιγμός για να αποσείσει τις εγκληματικές ευθύνες του κόμματός του για τα νέα σκληρά μέτρα.

Και βέβαια ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, κάνουν την δουλειά τους καθώς χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να εδραιώσουν την εξουσία τους. Το πρόβλημα βρίσκεται σε μεγάλη μερίδα της αστικής κοινής γνώμης και των διανοουμένων της, που πίσω από κάθε τακτικισμό του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόθυμοι να ανακαλύψουν την μετατόπιση του σε μετριοπαθείς και σοσιαλδημοκρατικής μορφής θέσεις. Επιθυμούν διακαώς να τον εξομοιώσουν με το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ‘80, παραγνωρίζοντας όχι μόνον την διαφορετικότητα των συνθηκών, αλλά κυρίως την διαφορά μεγέθους που χωρίζει τον Α. Παπανδρέου από τον Α. Τσίπρα…

Δεν είμαστε όλοι το ίδιο!

Η πατρίδα μας μέρα με την μέρα πέφτει όλο και περισσότερο σε αδιέξοδο. Το τρίτο μνημόνιο έχει πέσει βαρύ πάνω σε μια κοινωνία που δεν αντέχει άλλους φόρους, Το μεταναστευτικό έχει φτάσει στα άκρα. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πλέον κλείνουν με το έτσι θέλω δρόμους, καταλαμβάνουν λιμάνια κοκ. Η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό είναι στην χειρότερη της κατάσταση εδώ και χρόνια. Η χώρα με λίγα λόγια μέρα με την μέρα διαλύεται.

Και ποια είναι η απάντηση της κυβέρνησης σε όλα αυτά; "Γιατί, οι άλλοι τα έκαναν καλύτερα;"

Επιτρέψτε μου να θεωρώ αυτό το επιχείρημα αν όχι χυδαίο τουλάχιστον αναληθές. Εάν πάρουμε ένα-ένα τα θέματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό θα δούμε πως όχι μόνο η ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα έχει κάνει καλύτερα αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ μοιάζει πλέον παράδεισος μπροστά σε αυτούς τους ανίκανους...

Στη Βενεζουέλα επίσης κερδάνε, αλλά και … πεινάνε!

Στην σοσιαλιστική Βενεζουέλα, στη χώρα πρότυπο του Σύριζα, την οποία επισκέπτονταν όλο χαρά ο Αλέξης, η Δούρου, ο Κουράκης, και τα άλλα παιδιά, για να πάρουν τεχνογνωσία και να μοιραστούν «δημοκρατία», ο κόσμος κυριολεκτικά πεθαίνει από τις ελλείψεις, και κυρίως από την πείνα.

 

Κερδάμε!

Πρόσφατα, ο δήμαρχος του Τσικάο του Καράκας Ramón Muchacho ανακοίνωσε ότι οι πεινασμένοι πολίτες σκοτώνουν ότι αδέσποτο ζώο, και όποιο περιστέρι ή δεκαοκτούρα βρουν στο δρόμο, για να χορτάσουν την πείνα τους. Παράλληλα, δεν έχουν αφήσει σκουπιδοτενεκέ για σκουπιδοτενεκέ που να μην τον ψάξουν, προκειμένου να βρουν κάτι φαγώσιμο.

Αυτοί που δεν μιλούν...

Σκέφτομαι συχνά αυτούς που δεν μιλάνε. Που δεν τους συναντώ στο λαλίστατο facebook, στους διαδρόμους του πανεπιστημίου, στις «εκδηλώσεις» και στα συναφή. Και όταν βρίσκονται στο κοινό, είναι αυτοί που δεν θα σηκώσουν το χέρι για να βγάλουν λόγο επί παντός επιστητού αλλά θα κρατηθούν, διστάζοντας και μελετώντας προσεκτικά τον χώρο.

Αυτοί είναι που ίσως να πίστεψαν περισσότερο στην υπόθεση μιας άλλης τροπής των πραγμάτων, σε μια διαφορετική κοινωνικοπολιτική πορεία. Που δεν θα τους βρεις αναγκαστικά σε εκείνα τα στερεότυπα κουτάκια των «πρώην πελατών», των τάχα χαϊδεμένων του μεταπολιτευτικού συμβολαίου ή των ρηχών τύπων που έψαχναν απλώς να πάρουν πίσω τα προνόμια της προμνημονιακής εποχής. Αυτούς που δεν έχουν όμως τα εργαλεία να φτιάξουν προσωπική αφήγηση από τα πολιτικά τους στραπάτσα…

Έσσεται Ήμαρ…

40 χρόνια διαπλοκής, διαφθοράς, αριστερής ιδεοληψίας, αληθινής χούντας, ακραίου βιασμού του ανθρωπίνου νου, πλήρους εξάλειψης κάθε εθνικής υπερηφάνειας, βάναυσου πολέμου απέναντι σε κάθε τι που θα μπορούσε να υμνεί το εθνικό και πατριωτικό φρόνημα!

40 χρόνια καλοπέρασης και ακραίου καταναλωτισμού, με βάση πάντοτε τα δανεικά και το κράτος.

40 χρόνια νεποτισμού και εθνικής ταπείνωσης.

40 χρόνια ληστείας.

40 χρόνια ενάντια στα εθνικά συμφέροντα.

40 χρόνια.. Ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς!

Η λεηλασία της εθνικής παιδείας και του συνδικαλισμού από την αριστερά, η οποία δήθεν ποτέ δεν κυβέρνησε τον τόπο και ήλθε ουρανοκατέβατη το 2015, έφερε τα σημερινά αποτελέσματα...