22.5.19

Δικαιώνεται ο Σαμαράς και... "καμαρώνει" ο Τσίπρας!


Η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, παραδέχεται τα λάθη που έκανε στην περίπτωση της Ελλάδας!
Κι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να το... αξιοποιήσει προπαγανδιστικά, εν όψει ευρωεκλογών...
Αλλά ατύχησε!
Διότι όσα λέει στην έκθεσή του το ΔΝΤ, πρώτον δεν είναι καινούργια (απλά τώρα τα "ανακάλυψε" ο ΣΥΡΙΖΑ)...
Και δεύτερον δικαιώνουν απόλυτα την πολιτική του Αντώνη Σαμαρά - όχι του Τσίπρα (ούτε του Βαρουφάκη, πολύ περισσότερο).




Και να γιατί:
* Πρώτον, η αυτό-κριτική του ΔΝΤ αναφέρεται στο Πρώτο Πρόγραμμά του (δηλαδή στο Πρώτο Μνημόνιο). Όχι στα προγράμματα προσαρμογής γενικότερα.
Και παραδέχεται ότι εκείνο το πρώτο Μνημόνιο ήταν λάθος...
* Δεύτερον, αυτός που είχε δημόσια καταγγείλει (και καταψηφίσει) το Πρώτο Μνημόνιο ήταν ο Σαμαράς. Και είχε κατονομάσει ένα προς ένα τα σφάλματά του.
Τρία στον αριθμό: Και πολύ συγκεκριμένα σφάλματα...
Αυτά παραδέχεται τώρα δημόσια το ΔΝΤ. Σφάλματα που διορθώθηκαν στο Δεύτερο Μνημόνιο (αυτό που εφάρμοσε ο Σαμαράς).
Ο Τσίπρας δεν κατήγγειλε συγκεκριμένα σφάλματα του Πρώτου Μνημονίου! Κατήγγειλε "τα μνημόνια" γενικά, και τον... "καπιταλισμό" γενικά και την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα...
Γενικολογίας το ανάγνωσμα, πρόσχομεν...


Ο Αλέξης και η τέχνη του «εξαπατείν»…

Είναι αλήθεια ότι έπειτα από τεσσερισήμισι χρόνια φτάνει η πρώτη κάλπη στα χέρια των πολιτών. Θα κρίνουν το έργο των τοπικών αρχόντων, θα επιλέξουν τους ικανούς, τους φίλους για να διαχειριστούν τα ζητήματα της καθημερινότητας στις πόλεις και στα χωριά.
Η ψήφος στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι σημαντική από δυο απόψεις.




Πρώτα θα φέρουν ανθρώπους μπροστά να λύσουν προβλήματα στην πόρτα στο πεζοδρόμιο και στην καθημερινότητα και μετά θα αναδείξουν αυτούς που έχουν ιδέες. Η ψήφος είναι πολύ σοβαρή, γιατί θα κριθούν αυτοί που διοίκησαν, ανεξάρτητα κομματικών πεποιθήσεων και νέων με όρεξη.
Πρώτη κάλπη λοιπόν…


Ήμουν κι εγώ εκεί… στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ!


Αφού ξεπέρασα το πρώτο σοκ να περιτριγυρίζομαι από Συριζαίους και να βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής από τον Τσίπρα άρχισα να καταγράφω τα τεκταινόμενα.
1) Ο κόσμος στην συγκέντρωση ήταν τόσο λίγος που ακόμα και οι θεατρινισμοί του Πρωθ. αν επιδιδόταν σ' αυτούς θα έμοιαζαν πολύ γκροτέσκ οπότε τους απέφυγε διατηρώντας soft γενική εικόνα χωρίς υψηλά γκαζώματα.




2) Ο ίδιος φαινόταν πρησμένος και αργός με φωνή παράξενα λαρυγγική που δεν έμοιαζε στην Ανδρεοφέρνουσα γνωστή αλλά σε αυτή της Ελληνίδας τραγουδίστριας στην Eurovision. Έχουμε πει ότι παίρνει πολλή χημεία το παλικάρι εξάλλου…